چالش ها و فرصت های جدیدی برای مدیریت منابع انسانی ایجاد شده، مانند نیاز به توسعه مهارت های دیجیتال و سازگاری با روش های جدید کارست.

به گزارش سرمایه فردا، حسین رضازاده: در دهه های اخیر، سازمان ها در واکنش به عوامل مختلف داخلی و خارجی دستخوش تغییرات قابل توجهی شده اند. این تغییرات تأثیر عمیقی بر مدیریت منابع انسانی داشته است. بر نحوه برخورد سازمان ها با مدیریت، توسعه و مشارکت کارکنان تأثیر می گذارد.
تحول دیجیتال: پذیرش گسترده فناوری های دیجیتال منجر به تغییراتی در ساختارها، فرآیندها و فرهنگ های سازمانی شده است. این امر چالش ها و فرصت های جدیدی را برای مدیریت منابع انسانی ایجاد کرده است، مانند نیاز به توسعه مهارت های دیجیتال و سازگاری با روش های جدید کار.
جهانی شدن: جهانی شدن روزافزون کسب و کارها منجر به نیاز سازمان ها برای سازگاری با محیط های فرهنگی و زبانی متنوع شده است. این امر به مدیریت منابع انسانی نیاز دارد تا استراتژی هایی را برای مدیریت نیروی کار متنوع و حصول اطمینان از حساسیت فرهنگی ایجاد کند.
تغییر به اقتصاد دانش بنیان: تغییر از اقتصاد صنعتی به اقتصاد دانش بنیان بر اهمیت سرمایه فکری و نوآوری تاکید کرده است. این امر منجر به تمرکز بیشتر بر توسعه کارکنان، آموزش و مدیریت دانش شده است.
تغییرات در جمعیت شناسی نیروی کار: تغییرات در جمعیت شناسی نیروی کار، مانند پیری جمعیت و افزایش تنوع، سازمان ها را ملزم به انطباق با نیازها و چالش های جدید نیروی کار کرده است.
تاثیر بر مدیریت منابع انسانی: تأکید بیشتر بر مشارکت کارکنان اهمیت دارد. تغییر ماهیت کار منجر به تمرکز بیشتر بر مشارکت و انگیزه کارکنان شده است. مدیریت منابع انسانی باید استراتژی هایی را برای مشارکت دادن کارکنان و تقویت حس هدف و تعلق ایجاد کند.
توسعه مهارت های جدید: سرعت سریع تغییرات تکنولوژیکی، نیاز کارکنان را به توسعه مهارت های جدید و سازگاری با فناوری های جدید ایجاد کرده است. مدیریت منابع انسانی مجبور شده است برنامه های آموزشی و استراتژی هایی را برای حمایت از توسعه کارکنان توسعه دهد.
تأکید بیشتر بر تنوع و شمول: تنوع روزافزون نیروی کار، مدیریت منابع انسانی را ملزم به توسعه استراتژی هایی برای مدیریت نیروهای کاری متنوع و ارتقای شمول و تنوع کرده است.
ترتیبات کاری انعطاف‌پذیرتر: تغییر ماهیت کار منجر به تأکید بیشتر بر ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر، مانند دورکاری و ساعات کاری انعطاف‌پذیر شده است. مدیریت منابع انسانی مجبور به توسعه سیاست ها و رویه هایی برای حمایت از این ترتیبات بوده است.