محیط زیست ایران در خطر است

محیط زیست ایران در خطر است

در دنیا ۱۰۰ میلیارد دلار برای محیط زیست و حفاظت از عرصه های جنگلی در ۱۲ کشور دنیا اختصاص یافته‌است اما در ایران چرا اقدامی انجام نمی‌شود.

به گزارش سرمایه فردا، حمید رضا حاجی اشرفی: زمانیکه همه دانشمندان محیط زیست و کارشناسان توسعه صنعتی پی بردند که در مسابقه ثروت و قدرت و جنون ( من برتری ) بلوک های سیاسی جهان ، آنچه که در حال فناست و از بین رفتن آن موجب نابودی تمدن بشری خواهد شد.
از بین رفتن محیط زیست و آلودگی آب و هوا و از بین رفتن جنگل هاست ، تقریبا فاصله کمی تا حداکثر تاب آوری گرمایش اتمسفر زمین باقی مانده بود. اجلاس های کیوتو – پاریس – گلاسگو سه گردهم آیی بزرگ و تصمیم جمعی همه کشورهای جهان برای کنترل ریسک های آب و هوایی و حفاظت از محیط زیست ، مام بشر یعنی کره زمین بود .سه اجلاس اصلی که تحت نظارت سازمان ملل متحد تحت عنوان [ کنفرانس تغییرات آب و هوایی با هدف جلوگیری از گرم شدن اقلیم ] به ترتیب ؛ اجلاس کیوتو ۲۰۰۵ – اجلاس پاریس ۲۰۱۵ – اجلاس گلاسکو ۲۰۲۱ در زمان اپیدمی کرونا برگزار شدند .

دانشمندان محیط زیست ، زنگ خطر را به شدت به صدا در آوردند و دولتمردان و سیاستمداران و سرمایه داران صنعتی که به مصرف هر چه بیشتر انرژی فسیلی و تخریب محیط زیست و جنگل ها یا بهتر است بگوییم ریه های زمین را تخریب میکردند و بجای آنها [ خوابگاه ویلاها ] می ساختند را با استدلال های علمی از خواب بیدار کردند.

زنگ خطر برای محیط زیست

لیکن اما در همین فاصله ۲۰۰۵ اجلاس کیوتو تا ۲۰۲۱ گلاسکو ؛ اثرات سیل های ویرانگر ادواری چندین ده ساله ، خشکسالی ، آتش سوزی گسترده جنگل ها در هر پنج قاره ، گرمایش و سرمایش شدید و نامتقارن زمانی ناشی از پدیده [ النینو] صحت زنگ‌ هشدار باش دانشمندان درباره محیط زیست را پیش روی چشمان جهانیان به تصویر کشید.
در ۲۰۰۸ انقلاب چهارم صنعتی تحت عنوان هوش مصنوعی شروع شد . انگار یکبار دیگر بشریت سرمست از پیشرفت های دیجیتال بخواب رفت. اما در اجلاس ۲۰۲۱ گلاسکو به همت دانشمندان محیط زیست ،بشریت از خواب بیدار شد .۲۰۲۳ انقلاب پنجم صنعتی تحت عنوان ؛ نجات محیط زیست کلید خورد . ۱۰۰ میلیارد دلار برای کشت درختان و توسعه جنگل ها و حفاظت از عرصه های جنگلی به ۱۲ کشور دنیا اختصاص یافت تا اورژانسی به نجات [ زیست بشر و حفظ صلح جهانی بکوشند ] .
در ایران ، یک دانشمند ایرانی ، بدون توقع و صرفا بعنوان یک وظیفه ملی ، برای حمایت و حفاظت از جنگل ها ، مراتع ، بیشه زارها ، عرصه های ساحلی هشدارهای لازم را داده‌اند. درواقع با تولید دهها مقاله و چندین کتاب و جزوات آموزشی برای دفاع و هشدار باش ضرورت حفظ علمی جنگل ها و عرصه های جنگلی به منظور توسعه پایدار و متوازن را اعلام کرده‌اند اما چرا دولت واکنش مناسبی به این مسأله ندارد؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *