مانور جمعی مقاومت در مسیر اربعین؛ نمایش قدرت نرم شیعه در عصر صف‌بندی جهانی

مانور جمعی مقاومت در مسیر اربعین؛ نمایش قدرت نرم شیعه در عصر صف‌بندی جهانی

در جهانی که مرز میان حق و باطل بیش از هر زمان دیگری آشکار شده، راهپیمایی میلیونی اربعین به نماد همبستگی، مقاومت و کنش‌گری مؤمنانه بدل شده است. این آیین باشکوه، نه‌تنها تجدید عهد با عاشورا، بلکه مانوری از قدرت نرم امت شیعه در برابر استبداد رسانه‌ای و نظامی غرب است. امسال، در سایه پیروزی‌های مقاومت و تحقیر قدرت‌های سلطه‌گر، مسیر اربعین به صحنه‌ای برای نمایش «روح جمعی امت مقاومت» تبدیل شده؛ جمعیتی میلیونی که با قلب‌هایی متصل و گام‌هایی استوار، پیام آزادگی و ایستادگی را به گوش جهانیان می‌رسانند.

به گزارش سرمایه فردا، اجتماعات انسانی خلق کننده معنا هستند. اجتماعی که همراه با حرکت به سوی مقصد معینی باشد، به اندازه ای که معنای مقصد حرکت عمیق و اصیل باشد، مولد اتفاقات عظیم تری در جهان خواهد بود. راهپیمایی اربعین پدیده ای عمیق، رو به جلو و فزاینده است. مانوری است که شعار اصیل و ابدی تشیع را هر سال به صورت نمادین به رخ دنیا می کشاند. هزار و چهارصد سال است شعار «سلمٌ لمن سالمکم و حربٌ لمن حاربکم» شاقول حرکت‌ها و انقلاب‌های شیعی شده. این شعار ترسیم کننده مسیر حرکت است و انسان‌های ذیل خود را مبنا می‌دهد.

دنیا امروز بیش از هر وقت دیگری صف بندی شده و دیگر تشخیص اینکه حق و باطل کدام است، سخت نیست. غزه ملاک انسانیت و آزادگی‌ست. هر که در دنیا صدایش به حمایت از غزه بلند است، در دسته بندی حق قرار می‌گیرد و هر که با سکوت یا ماله کشی، توجیه کننده و تسهیل کننده تداوم ظلم و سبعیت رژیم صهیون باشد، در دسته حامیان آشکار ظلم است. افکار عمومی دنیا دیگر با دسته خاکستری تعارف ندارد و هر لحظه سکوت را مساوی با مرگ یک کودک دیگر در غزه می داند. جایگاه راهپیمایی اربعین در این شرایط امروز دنیا چیست و چگونه می تواند این صحنه مرزبندی روشن را تبدیل به صحنه تقابل و نبرد واقعی و به میدان کشیدن ظرفیت های آماده دنیا برای کنشگری موثر در نجات مظلوم و کمک به پیروزی حق کند؟

راهپیمایی میلیونی اربعین سلاح اصلی مقاومت

راهپیمایی اربعین سال‌هاست با شکوه هر چه تمام‌تر برگزار می‌شود. اما تلاش بنگاه‌های رسانه‌ای غرب، سانسور یا تحریف آن بوده. آنان هرگز اجازه نمی‌دهند مانور قدرت نمایی نرم شیعه به رخ دنیا کشیده شود. اما امسال اوضاع فرق کرده. جنگ ۱۲روزه، قدرت موشکی بلامنازع ایران به علاوه تدبیر و اقتدار رهبر معظم انقلاب و همراهی عجیب مردم با حاکمیت، چهره ای قهرمانانه از رهبری و ملت ایران به دنیا نمایاند.  کشوری که ام القرای شیعه است و غرب همواره تلاش کرده آن را در افکار عمومی جهان تضعیف و تحقیر کند، حالا اسرائیل و آمریکا را با قدرت درونی خود تحقیر و ذلیل کرده. گنده گویی های ترامپ هم نتوانسته از بُرد این تحقیر کم کند. توجه‌ها به این نقطه از جهان بیش از پیش جلب شده. پس از شاهکار ملت ایران در جنگ تحمیلی دوازده روزه، حالا قهرمان های مقاومت در کنار مردم عراق، لبنان و دیگر شیعیان و محبان حسین مانور «روح جمعی امت مقاومت» را در مسیر اربعین به نمایش گذاشته اند؛ جمعیت میلیونی عظیمی که شانه به شانه و دست در دست به سوی جنه الحسین در حرکتند و صحنه های همدلی و همراهی شان دیگر قابل سانسور نیست.

راهپیمایی میلیونی اربعین، سلاح اصلی مقاومت را به دنیا معرفی می‌کند. در زمانی که تصور می‌شد ایران و جبهه مقاومت به خاطر اتفاقات یک سال گذشته تضعیف شده و حملات اسرائیل کارش را تمام خواهد کرد، صحنه دیگری اتفاق افتاد و ایران دشمنان را به زانو درآورد. همه دنیا از قدرت ایران حیرت کرد و حالا زمان آن رسیده منبع و مرکز این قدرت نمایی در باز روایت مانور اربعین به دنیا معرفی شود. همه می بینند مقاومت ریشه ای هزار و چهارصد ساله دارد. خون اباعبدالله الحسین ع همچنان می جوشد و آزادگان جهان را به ایستادگی در برابر ظلم دعوت می کند.

مسیر اربعین یک نقطه قوت مهم دیگر هم دارد و آن نمایش روی دیگری از امنیت است. امنیتی که نه در سایه سلاح و موشک و پدافند که در سایه اجتماع عظیم میلیون ها قلب عاشق اباعبدالله و اتصالشان به یکدیگر به وجود آمده و یک روح را در کالبد میلیون ها نفر به نمایش درآورده که هیچ قدرتی قادر به سرکوب و تهاجم آن نیست.

مسیر اربعین همه آزادگان جهان را، همه آنان که در جدال حق و باطل تصمیم خود را گرفته اند، دعوت می‌کند به این اقیانوس عظیم بپیوندند. این مغناطیس همواره جذب کننده بوده و هسته‌ی سختی که هر لحظه در حال جذب و تزاید است، با آن قدرت درونی قابل از هم پاشیدن نیست. این لشکرِ پرقدرتِ بدون سلاح ظاهری، اتفاقات بزرگی را رقم خواهد زد. تمام نقشه‌های کاخ سفید و اردوگاه غرب درباره منطقه، از اشغالگری و خلع سلاح و نظم جدید، با این مانور قدرت به هم خواهد خورد؛ باذن الله.

نویسنده: رها عبداللهی

دیدگاهتان را بنویسید