کانت معتقد است که انسان بر اساس آزادی با منشا عقلانیت تکلیفی بر دوش دارد که می تواند تمام قوانین اخلاقی را پایه گذاری کند.

به گزارش سرمایه فردا، در نظر کانت آنچه که مسئله اخلاق را معنادار می‌کند مفهوم آزادی است. به بیان دیگر، اخلاق بدون آزادی هیچ انعکاسی ندارد که بتوان ذهنیتِ عقلانی انسان را در آن تفسیر کرد. می توان گفت انسان از طریقِ آزادی، به غایتِ اعلای خودش می رسد. در واقع انسان بر اساس مقوله آزادی تکلیفی بر دوش دارد که می تواند تمام قوانینِ اخلاق را پایه گذاری کند. اما این آزادی در نظر کانت؛ آزادی اصیل ( مثبت) است که باید نشئت گرفته از عقل او باشد.
لذا عدم پذیرش آزادی می شود وابستگی. بنابراین، عقل و آزادی در نظر کانت جدا از انسان نیست، پس سوبژکتیو است. یعنی با انقلاب کوپرنیکی کانت از درون قوانین اخلاقی استخراج می شود که می تواند تعیین بخش اعمال او باشد. به همین دلیل، کانت اعتقاد دارد آزادی زمانی تحقق پیدا می‌کند که در راستای انسانیتِ انسان باشد. یعنی پاسداری از عقلانیت که باید آن را غایت خود قلمداد کرد.‌ همین طور بر اساس قوانینی که حقوقِ دیگری را نیز تضمین کند.

تاثیر قوانین اخلاقی بر جنبه های فردی و اجتماعی

اساسا تمام دغدغه کانت در مسئله آزادی و قوانین اخلاقی این است که وضعیت فردی و اجتماعی را حفظ کند، بنابراین، کانت نه‌تنها یک فیلسوف آزادی خواه است. بلکه از سردمداران لیبرالیسم نیز می باشد. نخست به این دلیل که بر پایه مفهوم آزادی، انسان چرا و چگونه باید جنبه حقوقی _ اخلاقی داشته باشد.‌ یعنی( صورت فردی )، دوم: به این دلیل که در پی آن است برای پایداری جامعه تلاش کند.( صورتِ اجتماعی )، در نظر کانت این آزادی است که نشان می دهد چرا فرد باید رفتارهای درست را در محدوده زندگی مشخص کند. گویی کانت بر مبنای( خودآیینی) وضعیتی را رقم می زند که آزادی و عدالت در کنار هم ارزش های درست را نشان دهند، یعنی: آزادی انسان از آن جهت که انسان است.‌ همچنین حقوق و برابری برای نشان دادن وحدتِ اجتماعی و سیاسی است.