جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳
سعید خوشرو در حالی مامور اصلاح ساختار صندوق بازنشستگی نفت و استفاده از دارایی آن برای پروزه های سودآور شده که کارنامه ضعیفی دارد.
به گزارش سرمایه فردا، وزیر نفت در حکمی سعید خوشرو که را به عنوان رئیس هیئت رئیسه صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت منصوب کرد. او طی سال‌های گذشته در بالاترین جایگاهی که قرار داشته امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران است. درست در همان سالهایی که میزان صادرات نفت ایران به حداقل ممکن رسیده بود، او کانال ارتباطی ایران با بازارهای نفتی بود. بنابراین آن بهبود عملکردی امروز قرار است از او در صندوق بازنشستگی نفت انتظار داشته باشیم باید نشانه هایی از آن در کارنامه او ابتدا بیابیم.
در دورانی که خوشرو معاونت بین الملل شرکت ملی نفت را بر عهده داشته است ایران هیچ تلاشی برای ورود به بازارهای خارجی نکرد. چراکه دیدگاه افرادی مانند او این بود که تحریم ها باید رفع شود تا ایران بتواند در صادرات نفت موفق شود. این مساله منجر شد که بسیاری از شناورهای نفتی پر از نفت روی آب راکد بمانند و چاه های نفتی ایران نیز دچار آسیب شوند.
چه تفکراتی مانع افزایش صادرات نفت ایران شد
در واقع در همان سالهایی که زنگنه وزارت نفت را بر عهده داشت خبرها حکایت از این داشت که در یک مقطع صادرات نفت ایران به صفر رسید. بعد از آن برخی رسانه های حامی وزیر وقت نفت میزان صادرات را بین ۳۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار بشکه نفت عنوان می کردند. مسئولان وقت مدعی بودند که ایران برای اینکه صادرات نفت داشته باشد باید تخفیف بدهد. این موضوع کاملا مشهود است که در صورتی که کشوری تحریم باشد عملا برای خریداران محدودیت هایی ایجاد می شود.
بنابراین باید انگیزه لازم برای آنها ایجاد کرد. با همین استراتژی در دولت سیزدهم صادرات نفت ایران افزایش یافت و حتی به سطح قبل از تحریم های نفتی رسید. این سیاست به طور قطع برای ایران به عنوان صادرکننده نفت کارآمد بود. چراکه بعد از آن در زمان جنگ روسیه و اوکراین، روس ها از همین شگرد برای حفظ سهم بازار خود استفاده کردند. تا جایی که آنها میزان تخفیف بالاتری می دادند. اگر فروش نفت با تخفیف با شرایط تحریم اقدامی ناکارآمد بود قطعا کشورهای تحریمی دیگر از آن روش استفاده نمی کردند.
نکته دیگر اینکه فروختن نفت برای یک صادرکننده بزرگ مانند ایران برابر با از دست دادن سهم بازار خود است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که ایجاد یک بازار صادراتی بسیار کار دستورای است، اما از دست دادن ان به سادگی اتفاق می افتد. بنابراین عدم فروش نفت ایران در دولت دوازدهم منجر شده بود که ایران بخشی از بازار خود را از دست بدهد. در دولت سیزدهم برای ورود مجدود به این بازارها هزینه های جدید به کشور تحمیل شد. این مسئله نیز برمی گردد به استراتژی مدیرانی که با کار جهادی بیگانه هستند.
در حال حاضر او به عنوان فردی معرفی می شود که سال ها با زنگنه همکاری داشته است. در آن زمان هرچند سمت هایی مانند ریاست شبکه اطلاع‌رسانی نفت و انرژی (شانا)، سردبیری گروه پژوهش شانا و پژوهشگری در مؤسسه مطالعات بین‌المللی انرژی بوده است.
در مقطع کنونی صندوق بازنشستگی نفت ایران به عنوان یکی از بزرگترین شرکت هایی که در پروژه های نفت و پتروشیمی حضور دارد. هم اکنون در شرکت ها و پالایشگاه های نفتی سرمایه گذاری دارد و حتی از طریق شرکت سرمایه گذاری و … در معاملات سهام نیز نقش موثری دارد. در صورتی که استراتژی مناسبی در راستای توسعه فعالیت های خود نداشته باشد اثر ضعیف مدیریت تنها بر عملکرد صندوق نفت نخواهد بود. بلکه در همه پروژه ها و شرکت هایی که این صندوق سرمایه گذاری دارد اثرگذار می شود.
از نگاه دیگر تبعات تصمیم گیری غلط صندوق بازنشستگی نفت می تواند روی بازنشستگان تاثیر بگذارد. چراکه در شرایط کنونی تورم در اقتصاد کشور بالاست. از طرف دیگر بازدهی سرمایه گذاری در بخش های مولد نیز بسیار کمتر از تورم است. به همین دلیل عملکرد برخی شرکت های سرمایه گذاری نیز منفی است. بر همین مبنا می توان پیش بینی کرد که عملکرد ضعیف مدیران می تواند به افزایش فشار هزینه ها بر صندوق بازنشستگی صنعت نفت سنگینی کند.
در متن حکم محسن پاک نژاد برای سعید خوشرو آمده است که؛ نظر به تعهد تجارب و شایستگی جنابعالی و بر اساس بند (۱۱) اساسنامه صندوق‌های بازنشستگی پس انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت و به استناد مصوبه مورخ ۱۴۰۳/۰۶/۱۳ هیأت امنای صندوق بازنشستگی نفت بدینوسیله جنابعالی به عنوان عضو اصلی و رئیس هیئت‌رئیسه صندوق‌های، بازنشستگی و پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت منصوب می‌شوید، انتظار می‌رود با استعانت از خداوند متعال و بهره‌گیری از تمامی ظرفیت‌ها و در راستای تحقق اهدافی از جمله مواردی به شرح ذیل اقدام‌های لازم و مؤثر در دستور کار قرار گیرد.
در حال حاضر چند نکته در حکم وزیر نفت برای رئیس هیات مدیره صندوق بازنشستگی نفت ایران پررنگ شده است. نخست افزایش سرمایه گذاری شرکت در پروژه های اقتصادی و همچنین استفاده از دارایی شرکت های سرمایه گذاری و زیر مجموعه صندوق در راستای بهبود درآمدزایی و همچنین اصلاح ساختار شرکت برای کمک به عملکرد صندوق است. این برنامه هایی که وزیر نفت برای خوشرو ضروری تلقی کرده است کمی با سابقه او فاصله دارد. به عبارت دیگر اصلاح ساختار یک شرکت تنها توسط افرادی می تواند به طور موفق اجرا شود که سالها سابقه مدیریت شرکت های دیگر را داشته باشند. به عبارت دیگر باید با چارت شرکت های مختلفی آشنایی داشته باشد تا بتواند تغییرات لازم را ایجاد کند. البته این موضوع نیز وقتی میسر است که فرد مطلع باشد چنین معاونت، مدیرکلی و … در ساختار شرکت اثرگذار است یا خیر.
مدیران شرکت ها برای اینکه بتوانند سرمایه گذاری مناسبی داشته باشند باید با مدل های اقتصادی، نقاط ضعف و قوت و تهدیدها و فرصت های شرکت و همچنین رقبا در بازار آشنا باشند. به طور قطع کسی که در جایگاه معاونت بین المللی شرکت ملی نفت کار کرده است نسبت به صندوق بازنشستگی بیگانه است. چراکه در شرایط کنونی صندوق های سرمایه گذاری روی پروژه های تولید و همچنین سرمایه گذاری در بازار سهام مشغول هستند. بنابراین راهبرد شرکت های سرمایه گذاری با شرکت هایی که در حوزه تولید و صادرات فعالیت دارند متفاوت است. هرچند هر دو شرکت در یک زنجیره فعالیت می کنند. اما در اینجا تنها هدف اداره شرکت نیست، بلکه بر مبنای ماموریتی که وزیر نفت برای خوشرو تعریف کرده باید عملکرد موثر به نمایش گذاشته شود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا