زنگ هشدار برای صبانور به صدا درآمد

زنگ هشدار برای صبانور به صدا درآمد

شرکت معدنی و صنعتی صبانور، تولیدکننده سنگ‌آهن در غرب کشور و زیرمجموعه فولاد مبارکه، در سه‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ با افت ۵۰ هزار تنی تولید نسبت به مدت مشابه سال قبل مواجه شده است. این کاهش، همزمان با تغییر مدیریت و حضور هم‌زمان امین صفری مذهبی در رأس هیئت‌مدیره، پرسش‌هایی جدی درباره کارآمدی راهبری جدید شرکت ایجاد کرده است.

به گزارش سرمایه فردا، در صنعت معدن و فولاد، ثبات تولید و بهره‌وری عملیاتی از ارکان حیاتی حفظ جایگاه رقابتی شرکت‌هاست. صبانور، به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی فرآورده‌های سنگ‌آهن در غرب کشور، زیرمجموعه‌ای از هلدینگ توسعه معادن و فلزات وابسته به فولاد مبارکه، در سال‌های اخیر نقش مهمی در تأمین مواد اولیه زنجیره فولاد ایفا کرده است. اما با تغییر مدیریت در اسفندماه ۱۴۰۳ و واگذاری سکان اجرایی به مجید ضیایی، نشانه‌هایی از افت عملکرد در نخستین فصل کاری او نمایان شده است نشانه‌هایی که می‌تواند پیامدهایی فراتر از یک افت مقداری ساده داشته باشد.

گزارش تحلیلی عملکرد صبانور در بهار ۱۴۰۴

بر اساس اسناد موجود، تولید شرکت معدنی و صنعتی صبانور در سه‌ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۴ با افت حدود ۵۰ هزار تنی نسبت به دوره مشابه سال قبل مواجه شده است. این کاهش، در شرایطی رخ داده که بازار داخلی با تقاضای پایدار برای سنگ‌آهن روبه‌رو بوده و ظرفیت‌های عملیاتی شرکت نیز تغییری نداشته است. بنابراین، افت تولید را نمی‌توان صرفاً به عوامل بیرونی نسبت داد.

مدیریت صبانور از اسفندماه سال گذشته به مجید ضیایی سپرده شده است. این تغییر مدیریتی، همزمان با آغاز سال مالی جدید، انتظارها برای بهبود عملکرد و افزایش بهره‌وری را افزایش داده بود. اما آمار تولید نشان می‌دهد که در نخستین فصل کاری مدیریت جدید، نه‌تنها بهبود حاصل نشده، بلکه افت قابل‌توجهی در خروجی عملیاتی شرکت ثبت شده است.

نکته قابل‌توجه دیگر، حضور هم‌زمان امین صفری مذهبی—مدیرعامل شرکت آهن و فولاد ارفع—در ریاست هیئت‌مدیره صبانور است. این هم‌پوشانی مدیریتی، اگرچه در ظاهر می‌تواند به هم‌افزایی میان شرکت‌های زنجیره فولاد منجر شود، اما در عمل ممکن است به کاهش تمرکز و کندی در تصمیم‌گیری‌های راهبردی بینجامد.

نتیجه‌گیری تحلیلی:

افت ۵۰ هزار تنی تولید صبانور در سه‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴، همزمان با تغییر مدیریت و حضور هم‌زمان مدیران در چند جایگاه کلیدی، زنگ هشدار جدی برای سهام‌داران و ناظران صنعت معدن و فولاد است. در شرایطی که بازار به ثبات و رشد نیاز دارد، چنین افت‌هایی می‌تواند به کاهش سهم بازار، افت سودآوری و تضعیف جایگاه رقابتی شرکت منجر شود.

برای بازگشت به مسیر رشد، صبانور نیازمند بازنگری در سیاست‌های اجرایی، تمرکز مدیریتی و شفاف‌سازی دلایل افت تولید است. اگر این روند اصلاح نشود، تبعات آن نه‌تنها متوجه شرکت، بلکه بر کل زنجیره تأمین فولاد کشور اثرگذار خواهد بود

دیدگاهتان را بنویسید