فلاح زاده از اهمیت پذیرش نواقص، کنترل هیجانات و پرهیز از مقایسه‌های مخرب سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که در بازارهای مالی، واکنش‌های درونی مهم‌تر از پیش‌بینی‌های بیرونی‌اند.

به گزارش سرمایه فردا، در دنیای پرنوسان بازارهای مالی، آن‌چه معامله‌گران را از یکدیگر متمایز می‌کند، نه صرفاً دانش تکنیکال یا تحلیل بنیادی، بلکه توانایی مدیریت ذهن و واکنش‌های روانی در لحظات بحرانی است. بسیاری از شکست‌ها نه از تحلیل اشتباه، بلکه از تصمیم‌های عجولانه، ترس از عقب‌ماندن، یا تلاش برای جبران سریع ضررها ناشی می‌شوند.

در این یادداشت، امیرمهدی فلاح‌زاده کارشناس بازار سرمایه در یادداشتی اختصاصی برای بازار با نگاهی صادقانه و تجربی، به مهم‌ترین درس‌هایی که در مسیر معامله‌گری آموخته پرداخته است درس‌هایی که هر تریدر حرفه‌ای باید آن‌ها را در ژورنال ذهنی خود ثبت کند.

در ادامه یادداشت را می‌خوانید؛

بزرگ‌ترین تحول در معامله‌گری زمانی رخ می‌دهد که بپذیری لازم نیست همه حرکات بازار را شکار کنی. کافی‌ست فقط آن چند موقعیتی را دنبال کنی که واقعاً می‌فهی. این پذیرش، نقطه آغاز آرامش و تمرکز است.

خیلی‌ها ساعت‌ها وقت صرف می‌کنند تا «بهترین» نقطه ورود را پیدا کنند؛ چند تیک پایین‌تر یا بالاتر. اما تجربه به من آموخته که این وسواس، بیشتر باعث از دست رفتن فرصت‌ها می‌شود. معامله‌گری، جنگ بر سر چند تیک نیست؛ بلکه نبردی درونی با شک و تردید است. هیچ نقطه ورود بی‌نقصی وجود ندارد و پذیرفتن این واقعیت، یکی از آزادکننده‌ترین درس‌هاست.

هر بار که تلاش کردم بازار را به سمت خواسته‌هایم هل بدهم، بازار با قاطعیت به من یاد داد که رئیس واقعی کیست. سال‌ها طول کشید تا بفهمم وظیفه من هماهنگ شدن با جریان بازار است، نه تحمیل اراده‌ام به آن.

پیش از هر معامله، از خودم می‌پرسم: «آیا دارم به بازار گوش می‌دهم یا با آن بحث می‌کنم؟» پاسخ این سؤال، بارها جلوی ضررهای بزرگ را گرفته است.

بعضی روزها همه‌چیز درست به نظر می‌رسد، تحلیل‌ها، نقطه ورود، مدیریت ریسک، اما نتیجه، ضرر است. این روزها را نباید به خودمان نسبت دهیم؛ گاهی بازار در فاز استراحت یا بی‌جهتی است. در چنین شرایطی، حجم معاملاتم را نصف می‌کنم یا اصلاً وارد نمی‌شوم. حفظ سرمایه در روزهای نامعلوم، خودش یک نوع سود است.

در حال حاضر آن‌چه معامله‌گر حرفه‌ای را متمایز می‌کند، توانایی کنترل واکنش‌هاست، نه پیش‌بینی آینده. راهکار من این است: قبل از هر معامله، از خودم می‌پرسم «اگر سناریو خلاف انتظارم شد، واکنشم چیست؟»