چهارشنبه ۵ شهریور ۱۴۰۴
شرکت ذوب‌آهن اصفهان، یکی از نمادهای صنعتی کشور، با زیان‌های سنگین، بدهی‌های انباشته، عرضه‌های خارج از بورس و بحران نقدینگی، در شرایطی قرار گرفته که ادامه فعالیت آن در بلندمدت با تردید جدی مواجه است. حتی تغییر مدیریت نیز نتوانسته مسیر سقوط را متوقف کند.
به گزارش سرمایه فردا، شرکت ذوب‌آهن اصفهان، با سابقه‌ای چند دهه‌ای در صنعت فولاد کشور، این روزها با بحرانی چندوجهی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند؛ بحرانی که نه‌تنها ریشه در ساختار مالی و مدیریتی دارد، بلکه به نحوه عرضه محصولات و تعامل با نهادهای نظارتی نیز کشیده شده است.
بر اساس اسناد داخلی، بخشی از محصولات این شرکت شامل فرآورده‌های فولادی، ضایعات فلزی و سایر اقلام، خارج از بورس کالا عرضه شده‌اند. این اقدام در حالی صورت گرفته که شرکت تاکنون مستندات لازم برای رعایت مصوبات ستاد تنظیم بازار کشور را به سازمان حسابرسی ارائه نکرده است. چنین تخلفی می‌تواند تبعات حقوقی و مالی سنگینی برای شرکت به همراه داشته باشد و اعتماد نهادهای نظارتی را به‌شدت تضعیف کند.
از منظر مالی، وضعیت ذوب‌آهن به‌مراتب نگران‌کننده‌تر است. زیان خالص این شرکت در سال گذشته از مرز ۱۰٬۰۰۰ میلیارد تومان عبور کرده و زیان انباشته آن نیز در پایان سال به بیش از ۱۸٬۰۰۰ میلیارد تومان رسیده است. این حجم از زیان، نه‌تنها توان بازپرداخت بدهی‌ها را از شرکت سلب کرده، بلکه موجب شده سازمان امور مالیاتی حساب‌های بانکی شرکت را به دلیل بدهی‌های مالیاتی مسدود کند؛ اقدامی که پرداخت حقوق و دستمزد ۱۸٬۰۰۰ کارگر این مجموعه را با اختلال جدی مواجه کرده است.
در کنار این بحران‌ها، میزان تسهیلات دریافتی شرکت نیز به رقم قابل‌توجه ۹٬۷۴۵ میلیارد تومان رسیده است. با توجه به وضعیت فعلی نقدینگی، کاهش شدید سفارش‌ها، افت ۸۵ درصدی پیش‌پرداخت‌ها و کاهش ۸۱ درصدی موجودی نقد، مشخص نیست که ذوب‌آهن توانایی بازپرداخت این تسهیلات را در آینده نزدیک خواهد داشت یا خیر.
با وجود تغییر مدیریت و ورود اردشیر افضلی به رأس شرکت، صورت‌های مالی سه‌ماهه نخست سال جاری نشان می‌دهد که روند زیان‌دهی همچنان ادامه دارد. در این دوره، شرکت با زیان خالص ۲٬۴۶۸ میلیارد تومانی مواجه شده و زیان انباشته آن تا پایان خرداد به بیش از ۲۰٬۹۰۰ میلیارد تومان افزایش یافته است. این ارقام نشان می‌دهند که اصلاحات مدیریتی هنوز نتوانسته‌اند تأثیر ملموسی بر بهبود عملکرد شرکت داشته باشند.
ذوب‌آهن اصفهان با ساختار هزینه‌ای سنگین، بدهی‌های بلندمدت، و وابستگی شدید به انرژی و مواد اولیه وارداتی، در مسیر ناترازی قرار گرفته است. افزایش هزینه‌های انرژی، حقوق و دستمزد، و زیان تسعیر ارز، از جمله عوامل اصلی ثبت زیان سنگین در سال گذشته بوده‌اند. نرخ برق، گاز و آب در این شرکت تا چند برابر کارخانه‌های مشابه افزایش یافته و فشار مضاعفی بر کوره‌های بلند وارد کرده است.
در مقایسه با شرکت‌هایی مانند فولاد مبارکه یا فولاد خوزستان، ذوب‌آهن از نظر بهره‌وری عملیاتی، مدیریت هزینه و تنوع محصول در جایگاه پایین‌تری قرار دارد. در حالی که رقبا با سرمایه‌گذاری در خطوط تولید جدید و کاهش وابستگی به انرژی، توانسته‌اند سودآوری خود را حفظ کنند، ذوب‌آهن همچنان درگیر ساختار سنتی و هزینه‌های خارج از کنترل است.
سناریوهای اصلاحی پیشنهادی برای خروج از بحران، شرکت نیازمند اقدامات فوری و بنیادین است:
در نهایت، ذوب‌آهن اصفهان به‌عنوان یکی از صنایع مادر کشور، نیازمند حمایت هدفمند و اصلاحات ساختاری است. ادامه روند فعلی نه‌تنها آینده شرکت، بلکه اعتبار صنعت فولاد ایران را نیز تهدید خواهد کرد
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا