به گزارش سرمایه فردا، افزایش قیمت حبوبات می‌تواند منجر به کاهش مصرف این محصول و جایگزینی آن با مواد غذایی کم‌ارزش‌تر شود.

حبوبات یکی از منابع اصلی پروتئین گیاهی است و نقش مهمی در تغذیه خانوارهای کم‌درآمد ایفا می‌کند.  بر اساس آخرین آمار منتشره توسط مرکز آمار ایران، بالاترین تورم نقطه به نقطه در دی‌ماه با ۶۵.۹ درصد، به دسته حبوبات اختصاص یافت. این افزایش قیمت‌ها در ماه‌های اخیر تعجب‌آور نبود؛ چرا که حبوبات جزء کالاهای اساسی در سبد غذایی خانوارها محسوب می‌شود. در سال گذشته، ۲.۳ درصد از کل هزینه‌های سالانه خانوارها به زیرگروه حبوبات تعلق داشت. اگر از فروشندگان حبوبات علت گرانی را بپرسید، اغلب آنها موضوع را به نرخ ارز ربط می‌دهند. اما سوال این است که چقدر از حبوبات مصرفی کشور وارداتی است؟

بر اساس گفته‌های فرامک عزیز کریمی، مدیرکل دفتر غلات وزارت جهاد کشاورزی، نیاز سالانه کشور به حبوبات حدود ۷۹۲ هزار تن است و تولید داخلی در سال گذشته به ۶۶۱ هزار تن رسید. بنابراین، نیاز کشور به واردات حبوبات حدود ۱۳۱ هزار تن در سال است که معادل ۱۶ درصد از کل نیاز کشور خواهد بود. البته برخی فعالان در حوزه واردات نیز این ادعا را دارند که ۳۰ درصد نیاز حبوبات کشور وارداتی است تا بتوانند از مزایای دریافت ارز به نرخ ترجیحی استفاده کنند.

واردات حبوبات با ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومانی

واردات حبوبات با ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومانی انجام می‌شود. بنابراین، گره زدن افزایش قیمت حبوبات به نرخ دلار کاملاً منطقی به نظر نمی‌رسد. بر اساس آمار گمرگ کشور در هشت ماه نخست سال جاری، حدود ۱۲۷ هزار تن حبوبات با ارز ترجیحی وارد کشور شده است. اتفاقی که در سال گذشته و در بازه زمانی پایان سال افتاد این بود که خبرهایی مبنی بر احتمال حذف ارز ترجیحی برای حبوبات منتشر شد که این اخبار منجر به افزایش ناگهانی قیمت‌ها گردید؛ این افزایش قیمت در سال گذشته در حالی اتفاق افتاد که تورم ماهانه حبوبات در بهمن ماه منفی بود.

بر اساس آمار ارائه شد توسط مرکز آمار ایران مطابق با شاخص قیمت تولیدکننده، تورم نقطه‌به‌نقطه حبوبات در آبان‌ماه ۵۸ درصد بوده است. این شاخص تغییرات قیمت کالاها و خدمات را در مرحله تولید یا عمده‌فروشی اندازه‌گیری می‌کند و نشان‌دهنده هزینه‌هایی است که تولیدکنندگان برای تولید کالاها و خدمات متحمل می‌شوند و به نوعی منعکس‌کننده تورم در مراحل اولیه چرخه اقتصادی است.

تورم تولیدکننده چگونه منجر به افزایش قیمت مصرف می‌شود؟

تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده معمولاً به عنوان یک شاخص پیشرو برای تورم مصرف‌کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. افزایش قیمت در مرحله تولید، نهایتاً به افزایش قیمت کالاها و خدمات برای مصرف‌کننده منجر می‌شود. بنابراین، تورم نقطه‌به‌نقطه تولید حبوبات نشان از افزایش هزینه‌های تولید دارد که در نهایت باعث افزایش قیمت مصرف‌کننده خواهد شد.

بررسی‌های میدانی در چند هفته اخیر از ۱۵ اسفند ماه تا کنون نشان از این دارد که انتظارات تورمی نقش موثری در افزایش قیمت ها داشته اند و در این بازه زمانی همه چرخه تولید و مصرف از گرانی صحبت می کردند و انتظار این افزایش قیمت را داشتند و برخی فروشندگان بازار مولوی تهران به خبرنگار وطن امروز اظهار داشتند به دنبال افزایش قیمت‌ها در یک ماه گذشته، فروش آن‌ها تا ۳۰ درصد کاهش یافته است. به گفته آن‌ها، کاهش تقاضا برای حبوبات بسته‌بندی بیشتر از حبوبات فله بوده است. یکی از فروشندگان در این خصوص اظهار کرد: با توجه به کاهش قدرت خرید مردم، میزان سفارش او نیز نسبت به سال گذشته نزدیک به ۴۰ درصد کاهش داشته است.

ظهارات فعالان بازار حبوبات تهران

بر اساس اظهارات فعالان بازار حبوبات تهران، قیمت انواع حبوبات در ماه‌های اخیر بیش از ۲۰ درصد افزایش یافته است. میانگین قیمت فله ای عدس درشت ۱۴۰ هزار تومان، نخود ۱۳۰ هزار تومان، عدس ریز ۱۲۰ هزار تومان، لپه ۱۲۵ هزار تومان، لوبیا رشتی ۱۹۰ هزار تومان، لوبیا قرمز ۱۵۸ هزار تومان و ماش ۱۰۵ هزار تومان است.

سود مجاز واحدهای بسته‌بندی حبوبات ۱۷ درصد است. البته این محصول تا زمانی که به دست مصرف‌کننده نهایی برسد، حاشیه سود توزیع‌کنندگان عمده و خرد نیز به آن اضافه می‌شود. با این حال، گاهی دیده می‌شود که حبوبات بسته‌بندی با حاشیه سود بیشتر از حد مجاز عرضه می‌شوند.

قیمت حبوبات بسته‌بندی به برند آن نیز وابسته است، اما به طور میانگین بسته‌بندی نهصدگرمی انواع حبوبات و تغییر قیمت آنها در یک ماه اخیر با اطالاعاتی که از فروشگاه ها و سایت های فروش آنلاین به دست آمده در جدول زیر آورده شده است.

جدول با مقایسه قیمت‌ حبوبات ۱۵ بهمن، ۲ اسفند و ۱۳ اسفند

آثار افزایش نرخ ارز بر تولید تا انتظارات تورمی

طبق آمارهای موجود، افزایش نرخ دلار و اثر آن بر انتظارات تورمی بیشتر تاثیر روانی بر بازار دارد. این تاثیر به این دلیل است که واردات تا به حال با ارز ترجیحی انجام می‌شده است.

بر اساس گفته‌های فعالان حوزه کشاورزی و داده‌های مرکز آمار، هزینه تولید در این بخش به شدت افزایش یافته است. برخی ممکن است بگویند که بخش عمده‌ای از کشت حبوبات در کشور به صورت دیم انجام می‌شود. با این حال، خشکسالی مداوم باعث کاهش سطح زیرکشت و افت تولید شده است. علاوه بر این، افزایش نرخ جهانی حبوبات نیز بر این مسئله تاثیرگذار بوده است.

گلایه مردم از گرانی به حق است

مجتبی یوسفی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با وطن امروز درباره موضوع افزایش قیمت حبوبات و گرانی های اخیر بر اهمیت جلوگیری از افزایش تورم و بهبود شرایط معیشتی اقشار ضعیف تأکید کرد و گفت: گلایه مردم از گرانی به حق است.

یوسفی با اشاره به معیشت مردم، اظهار داشت که اقشار ضعیف و متوسط جامعه در مواجهه با تورم روزانه در حوزه‌های مسکن و کالاهای اساسی با مشکلات جدی روبه‌رو هستند. وی افزود که دغدغه نمایندگان و هیئت رئیسه مجلس، همراهی دولت در ارائه کالا برگ‌های حمایتی برای کاهش هزینه‌های خانوار، به‌ویژه در حوزه کالاهای اساسی که شامل حبوبات هم می شود بوده و این منابع پیش‌بینی شده قرار است در هفته‌های آینده به دهک های اول تا هفتم به شکل سبد حمایتی برای اقشار متوسط و ضعیف جامعه، به‌خصوص در ایام نوروز و ماه رمضان، ارائه شود.

یوسفی ادامه داد که مجلس آماده است به دولت در ارائه لایحه‌ای دوفوریتی برای کاهش تورم و جلوگیری از کاهش ارزش پول ملی و افزایش قیمت ارز کمک کند. همچنین، توجه به معیشت مردم و اقشار مختلف از جمله بازنشستگان، معلمان و کارگران در کمیسیون‌های تخصصی مجلس دنبال می‌شود.

راهکار چیست؟

برای مدیریت شرایط فعلی، می‌توان به افزایش تولید داخلی، بهبود سیاست‌های وارداتی و نظارت بیشتر بر توزیع کالا اشاره کرد. ادامه روند فعلی می‌تواند فشار اقتصادی بیشتری بر اقشار کم‌درآمد وارد کند و الگوی مصرف غذایی جامعه را تغییر دهد.

دولت می‌تواند در کنار روندی که هم اکنون در تخصیص کالابرگ آغاز کرده است قدم هایی هم برای کاهش هزینه تولید بردارد و به عنوان مثال با تخصیص تسهیلات مالی و تجهیز کشاورزان به تکنولوژی‌های نوین کشت، هزینه‌های تولید را کاهش دهد. تجربه‌هایی مانند توسعه کشت گلخانه‌ای در کشورهایی نظیر هند یا استفاده از بذرهای مقاوم در برابر خشکی می‌تواند الگوی مناسبی برای ایران باشد.

در نهایت با توجه به کاهش بارندگی در سال‌های اخیر و افت سطح زیرکشت دیم، توسعه سیستم‌های آبیاری قطره‌ای یا حمایت از کشت مکانیزه نیز می‌تواند بخشی از این کمبود را جبران کند.