حریق در جنگلها را چونه مهار کنیم ؟

حریق در جنگلها را چونه مهار کنیم ؟

به گزارش سرمایه فردا، مشارکت مردم برای مهار حریق در جنگلها ضروری است. اما مسأله اینجاست که مردم برای اطفائ حریق آموزش ندیده‌اند.

به گزارش سرمایه فردا، بهزادانگورج: امروز ویدئویی دیدم که یونس را به عنوان قهرمان این روزهای جنگل اورامانات معرفی می کرد. او به هر دلیل معلول و قابل احترام و اقدامش نیز برای بر انگیختن حس جنگل دوستی جامعه تحسین بر انگیز است ؟
اما به نظرم انتشار چنین اثری در حل مسئله اطفاء حریق یک حرکت نمادین برای برانگیختن دست اندرکاران مختلف است که با باقی گذاشتن ۲۱ هزار هکتار خسارت سالانه در جنگل ها ! در حل مسئله علیل و ناتوان هستند. اگر مدیریت طرح و برنامه محور باشد باید بر حسب برنامه راهبری درستی داشته باشد و به جای تحمل هزینه فعلی یا ایجاد هزینه های جدید ! باید بر روی ایجاد درآمد یا بر عکس کاهش هزینه های فعلی متمرکز شود، زیرا اقداماتش طرح محور بوده و طبعا متضمن اجرای فرامین مهندسی ارزش است.


مشارکت مردمی ظرفیت بالقوهِ اجتماعی است. سازمان منابع طبیعی باید به عنوان یک متولی مشارکت جو ! بتواند این ظرفیت را جدی بگیرد و این ظرفیت را بالفعل کند و نقش متفاوت مؤثر در پیشگیری به آن بدهد. همچنین کنشگران اجتماعی باید کمک کنند تا ظرفیت مشارکت مردمی از خطر دیده شدن در شبکه مجازی دور نگاه داشته شود.

با استفاده از این ظرفیت باید کارهای اثر بخشی در جنگل ها انجام داد تا مخاطرات از جنگل ها دور شده و خسارت ها کاهش داده شود .
مردم مشارکت طلب باید برای پیشگیری از وقوع حریق در جنگل ها آستین همت بالا بزنند، آنها اگر در عملیات اطفاء حریق آموزش ندیده اند ! قطعاً در انجام یکی از کارهای عملیات پیشگیری حریق مهارت دارند، به عنوان مثال احداث آتش بر یکی از اقدامات مؤثر در کاهش تعداد حوادث و میزان خسارت وارده به جنگل است.


در جنگل های تنک که پوشش علفی خشکیده زیاد است و درجه حساسیت به حریق آن بالاست و پتانسیل تبدیل حریق سطحی به حریق تنه ای و تاجی نیز به تبع عدم هرس طبیعی و ریشه جوش ها و شاخه دوانی از قسمت پایین بسیار بالاست پاک کردن اطراف درختان به میزان قطر تاج یک اقدام اثر بخش در توده های طبیعی است.


عندالزوم جمع آوری تنه های خشکیده و باد آفتاده و یا بر عکس پاک کردن اطراف این تنه های تشدید کننده حریق ! نیز از جمله اقدامات اثر بخش در کنترل ریسک حریق است. کار کردن با اره های برقی «شارژی» کار چندان پیچیده ای نیست و نیروی انسانی مشارکت کننده می تواند در عملیات پاک کردن بسیار مؤثر باشد.


تصور کنید سازمان مشارکت جو می تواند بستر استقرار یک کمپ صحرایی را با امکانات محدود فراهم کند و یک پیک نیک را در یک روز تعطیلی در یک منطقه حساس به حریق برای گروه های داوطلب ترتیب دهد و برای نیروهای مشارکت کننده “”دو ساعت کار مفید”” تعریف کند.

بنابراین می تواند در قالب کار مشارکتی اثر بخشِ بدون التهاب اطفای حریق ! از یک گروه کاری ۵۰ نفره ۱۰۰ ساعت کاری مفید ««معادل کار مفید ۲۵ کارگر در مناطق سخت که البته می توان نرم کاری چنین برآوردی را بومی نمود»» بهره مند می شود و با ۱۰۰ ساعت کار مفید یقینا متولی جنگل می تواند در جنگل های تنک یک خط آتشبر «« در مساحت ده هکتار معادل  طول ۵ کیلومتر در عرض ۲۰ متر»»  برای پیرامون جنگل های حساس به حریق ایجاد کند.


متولی مشارکت جو قادر به استفاده از مشارکت طلب های جامعه برای هم فکری – همراهی – همکاری نیست. با وجود ذینفع های متنوع و متعدد در جنگل ها ! راه حل مسئله کنترل ریسک حریق جنگل ها ! انجام عملیات پیشگیری است. عملیات پیشگیری قطعاً کم هزینه و شاید حتی درآمد زا و البته کاهش دهنده میزان خسارت ها و میزان التهاب ها در جامعه است.


ما ملت مدعی دور زدن تحریم ! سعی کنیم برای حفظ و حمایت از جنگل ها اطفاء حریق را هم دور بزنیم و بجای مشارکت مردمی بدون آموزش در اطفاء حریق ! به مشارکت مردمی عملیات پیشگیری از بروز حریق روی بیاوریم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *