بانک و بیمه

تسهیلات مشکوک‌الوصول در شرکت‌های خانوادگی

به گزارش سرمایه فردا، بر اساس اسناد داخلی و گزارش‌های منتشرشده از سوی بانک مرکزی، گروه دادگر یکی از بدهکاران کلان بانکی محسوب می‌شود که تنها از یک بانک، مجموعاً بیش از ۲٬۲۳۰ میلیارد تومان تسهیلات دریافت کرده است. این رقم به‌طور کامل در سرفصل «تسهیلات مشکوک‌الوصول» ثبت شده و بیش از ۱۸ ماه از موعد بازپرداخت آن سپری شده است. چنین حجمی از بدهی معوق، نه‌تنها نقدینگی بانک را تحت فشار قرار داده، بلکه احتمال ورود پرونده به مراحل قضایی و نظارتی را افزایش داده است.

جزئیات این بدهی‌ها به تفکیک شرکت‌ها و افراد وابسته به گروه دادگر به شرح زیر است:

  • شرکت آرد سفید جهرم به مدیریت حبیب‌الله دادگر: حدود ۷۱۴ میلیارد تومان
  • شرکت آرد آسیابان با نایب‌رئیسی حبیب‌الله دادگر: حدود ۶۸۳ میلیارد تومان
  • شرکت سیب‌زمینی الوند به مدیریت بابک دادگر: حدود ۵۱۷ میلیارد تومان
  • شرکت درخشان ماکارون پارس به مدیریت بهزاد دادگر: حدود ۳۰۷ میلیارد تومان
  • عباس دادگرپور (شخص حقیقی): حدود ۶ میلیارد تومان
  • صادق محتشمی (شخص حقیقی): بیش از ۳ میلیارد تومان

ترکیب این بدهی‌ها نشان می‌دهد که ساختار گروه دادگر به‌صورت شبکه‌ای از شرکت‌های خانوادگی در حوزه صنایع غذایی، آرد، ماکارونی و کشاورزی فعالیت دارد. با این حال، عدم بازپرداخت تسهیلات و ثبت آن‌ها در سرفصل مشکوک‌الوصول، بیانگر ضعف در مدیریت مالی، ناتوانی در بازسازی نقدینگی و احتمالاً عدم شفافیت در گردش مالی این مجموعه است.

تحلیل ساختار بدهی و پیامدهای بانکی

گروه دادگر با ساختار متمرکز خانوادگی و بدهی‌های سنگین، در وضعیت ناترازی قرار دارد. تأخیر در بازپرداخت تسهیلات، نه‌تنها موجب کاهش اعتبار تجاری این مجموعه شده، بلکه بانک طرف قرارداد را در معرض ریسک اعتباری جدی قرار داده است.

 

مقایسه با سایر بدهکاران کلان بانکی

در مقایسه با شرکت‌هایی مانند میدکو، سایپا یا گروه صنعتی پاکشو که در فهرست ابربدهکاران بانکی قرار دارند، گروه دادگر از نظر تنوع فعالیت و حجم بدهی در سطح متوسط قرار دارد، اما از منظر تمرکز بدهی در یک بانک و ساختار خانوادگی، ریسک بالاتری را متوجه نظام بانکی کرده است.

سناریوهای اصلاحی پیشنهادی برای خروج از بحران و بازسازی اعتبار، گروه دادگر باید:

  • مذاکره با بانک برای تقسیط مجدد و بازسازی بدهی‌ها
  • انتشار گزارش‌های شفاف مالی از شرکت‌های وابسته و گردش نقدی
  • بازنگری در ساختار مدیریتی و ورود مدیران حرفه‌ای خارج از حلقه خانوادگی
  • فروش دارایی‌های غیرمولد برای تأمین نقدینگی و تسویه بخشی از بدهی
  • تعامل با نهادهای نظارتی برای جلوگیری از ورود به فرآیند قضایی

در نهایت، ادامه وضعیت فعلی بدون اصلاحات ساختاری، می‌تواند منجر به انسداد اعتباری گروه دادگر، کاهش اعتماد عمومی و حتی توقف فعالیت برخی شرکت‌های وابسته شود. بازگشت به مسیر شفافیت و انضباط مالی، تنها راه حفظ بقای این مجموعه در فضای اقتصادی کشور خواهد بود.

modir

Recent Posts

گزیر یا گسیل؟ بانک آینده در مهِ واژگان و وعده‌ها

ده روز از اعلام آغاز فرآیند «فیصله» بانک آینده گذشته و حالا که گرد و…

4 ساعت ago

دولت در سایه پادگان‌ها

در آمریکا، جایی که دموکراسی با شفافیت و حضور در میان مردم تعریف می‌شود، حالا…

7 ساعت ago

بانک‌هایی که زیان می‌سازند و تورم می‌تراشند

از بانک سرمایه تا ایران‌زمین، دی، سپه و ملل، فهرست بانک‌های ناتراز هر روز بلندتر…

9 ساعت ago

کالابرگ در ایستگاه اجرا

در حالی‌که تورم همچنان بر سفره خانوارهای ایرانی سایه انداخته، اجرای مرحله‌ای کالابرگ الکترونیکی در…

10 ساعت ago

بررسی شاخص صنعت در ۱۴۰۴

درست زمانی که شاخص تولید اندکی جان گرفته، سایه سنگین رکود، گرانی تأمین مالی و…

17 ساعت ago

خواننده میان ترانه و تنهایی

خواننده‌ای که با «کما» به حافظه موسیقی پاپ ایران راه یافت، حالا پس از سال‌ها…

20 ساعت ago