تحصن بازنشستگان نفت با ۱۸ مطالبه

به گزارش سرمایه فردا، دیروز یکشنبه ۲۷ مهر۴۰۴ زیرپلِ اول حافظ هنگامه ای برپا بود، شمار زیادی بازنشسته صنعت نفت در اعتراض به شرایط خود اطراف شرکت و وزارت نفت دست به تحصن زده بودند، پلاکاردها و بنرهایی حاوی خواسته های شان را هم با خود آورده بودند.

پس از چندساعت شور و شعار، تحصن و تظاهرات با اعلام بیانیه ای ۱۸ ماده ای پایان یافت.

این هجده ماده، چکیده ای از مطالبات صنفی بازنشستگان نفتی است که در آن طیف وسیعی از مسائل، از دریافتی های مالی، وام، معوقات و کسورات گرفته تا نحوه تکریم و برخورد عزتمدانه با آنها از سوی مسئولان و کارگزاران و سرنوشت سازمان بهداشت و درمان نفت و حتی قطع ارتباط مالی با باشگاه استقلال مطالبه شده است .

فارغ از این واقعیت که مسائل بازنشستگان نفت، اساسا به صورت مستقیم به مدیریت صندوق های نفت( و نه وزارت نفت) مربوط است اما به نظر می رسد لازم است همه مدیران ارشد وزارت نفت و شرکت های تابعه، این ۱۸ بند مطالبه بازنشستگان را پرینت گرفته و در اتاق خود نصب کنند تا بدانند که شکل و شیوه توقعات صنفی جامعه ایرانی تا چه حدی می تواند متنوع و رنگارنگ و حتی ” موردی” باشد.

این ۱۸ بند مطالبات بازنشستگان، چه بسا آئینه عبرتی برای همه کارکنان امروز نفت و حتی باعث نگرانی آنها از اینده معیشتی شان است .

به احتمال بسیار، هیچ یک از این بازنشستگان معترض امروز، در سالهای اشتغال خود فکرش را هم نمی کردند روزی به شرایط شان اینگونه اعتراض کنند. با درک همین مساله بدیهی، چه بسا هر کارمند امروزی نفت، بالقوه جزو معترضان سالهای بعدی است.

صندوق بازنشستگی نفت، مثل سایر صندوق های بازنشستگی کشور از فقدان برنامه ریزی بلندمدت، بحران اکچوئری و نبود FIX incom که درآمد ثابتی را تضمین کند آسیب دیده است، اوضاع شستا و بقیه صندوق ها هم مشابه هم است.

به رغم اینها، بخشی از مطالبات غیرمالی بازنشسته های نفت مثل درخواست برخورد محترمانه در مراجعه به نمایندگی ها یا ایجاد سیستم درخواست الکترونیک و شفافیت در سرمایه گذاری های صندوق، چیزهایی نیست که برآورده شدنش کار سخت و پیچیده ای تلقی شود و عجیب این که مدیران صندوق نفت تا کنون تا این حد نسبت به این مطالبات بی اعتنا یا ازآن بیخبر بوده اند.