ناآشنایی اقتصاد تولید محور از سقف کارآیی و اثر بخشی بیمه نامه های ریسک نشانه ضعف شرکت‌های بیمه است. در این مطلب به جزئیات آن پرداخته شده است.

تیتر۲۰- به گزارش سرمایه فردا، حمیدرضا حاجی اشرفی: وسعت و دامنه خدمات و پوشش هایی که بیمه نامه های ریسک های فیزیکی و غیرفیزیکی موجود و جدید قابل طراحی توسط صنعت بیمه محدود هستند. درحالی که می توانند در یک همکاری مشترک با بازار سرمایه و بازار پول و بخش های خصوصی و تعاونی کشور به افزایش سطح تولیدات ملی ، تاسیس بنگاههای جدید اقتصادی و  حل مشکل بیکاری و چرخش درست و منطقی پس اندازهای ملی در اقتصاد کمک کنند، ناشناخته باقی مانده است.

تاسف بارتر از اینکه غریبه بودن دامنه و سقف کارآیی و اثر بخشی اقتصاد تولید محور منبعث از بیمه نامه های ریسک برای اکثر اعضا خانواده بیمه ای ها یا حداقل آنانی که مدعی ،بیمه شناسی هستند نیز ناشناخته باقی مانده است. برای بسیاری از مدعیان تسلط بر علم بیمه گری در ایران ،انگار آیین نامه های بیمه ای در حکم احکام غیر قابل تغییر شرعی میمانند. در صورتیکه همان مرجع مسئول تصویب آیین نامه های اجرایی ، با توجه به تحولات شرایط در بازار ،هر از چند گاهی دست به اصلاح آیین نامه ها و الحاقیه های قبلی میزند .اما انگار برای برخی ها ، آیین نامه ها تنها مانیفست ثابت در بیمه گری محسوب می شوند.

پس از یک قرن که از فعالیت حرفه تخصصی بیمه گری در صحنه اقتصاد کشور می گذرد، هنوز نه تنها برای اساتید رشته های دانشگاهی و تصمیم سازان و تصمیم گیران در دولت ، مجلس ، اتاق های تعاون ، بازرگانی ، صنفی دامنه و وسعت خدمات بیمه شناخته نشده‌ است. بلکه حتی مدیران فنی و کارشناسان با دانش و خلاق شاغل در بیمه مرکزی و شرکت های بیمه نیز از بیم عدم استقبال مدیران ارشد از ایده های خلاقانه و گره گشا آنان در بازارها از طرح ایده ها و نظرات خودداری میکنند.

بیمه نامه های ریسک

از سال ۱۳۹۰ تا امروز ، بعنوان کارشناس مطالعه گر ریسک های اکوسیستم محیط کسب و کار در حال مطالعه مخاطرات مشهود و نامشهود مرتبط با فعالیت کارآفرینان و اشتغال آفرینی در کشور هستم. در طی ماههای اخیر پس از بیش از سی و اندی سال فعالیت عملیاتی ، آموزشی ، مطالعاتی و  نوشتاری در حرفه بیمه گری برای آشنایی با نظرات نخبگان و مدیران و کارشناسان فعال در  بخش های مالی بورس و بانک ها و حوزه فن آوری اطلاعات و رشته های مهندسی در گفتگو با صاحب نظران رشته های مختلف را اجرا و مستمرا پیگیری مینمایم.

در ملاقات با بسیاری از مدیران و کارشناسان بخش های بیمه ایی به وضوح عدم اطلاع آنان از الگوریتم های بیمه نامه های ریسک که قادر به حل بسیاری از معضلات اقتصادی کشور هستند را مشاهده می نمایم . تاسف بارتر اینکه بسیاری از همکاران بیمه ای نیز از اثر بخشی و پتانسیل علمی و عملیاتی مدیریت های ریسک و بیمه در بازسازی و نوسازی اکوسیستم محیط کسب و کار کشور اطلاع ندارند.

جالب اینجاست خیلی ها علاقه ای به آشنا شدن با ابعاد خدمات و توانگری بالای علم بیمه گری و امکان پیاده سازی طرحهای پشتیبان و افزایش امنیت سرمایه گذاری و حمایت وسیع از کارآفرینان در همکاریهای مشترک دارند. به طوری که بین شرکت های بیمه با بانک ها و شرکت های بورسی و سایر اجزا اقتصادی ندارند. بطور بسیار عجیبی ، اکثر افراد دانش و تجربیات حوزه کاری خود را بطور انتزاعی برتر از سایر رشته ها می دانند و حاضر به فکر کردن در زمینه اینکه شاید راه حل بهتر دیگری وجود داشته باشد، نیستند !؟

جامعه اگر با دامنه وسیع و الگوریتم های مشکل گشا خدمات بیمه تحت مدیریت های داهیانه و علمی اشخاص با دانش و با تجربه مسلط به مفاهیم بنیادین مدیریت ریسک و بیمه آشنا شوند. خود بطور داوطلبانه بسوی همکاری با صنعت بیمه گرایش پیدا خواهند نمود …