بهره وری از منظر ارزیابی ریسک

به گزارش سرمایه فردا، حمید رضا حاجی اشرفی: دکتر سهرابی استاد درس بهره وری بود . یکی از تکه کلام هایش وقتی خودش از طولانی شدن کلاس و نوشتن پای تخته سبز خسته میشد و می دید از دانشجویان صدایی در نمی آید. می‌پرسید: آقایون محترم ، به اندازه کافی گیج شدید !؟ این جمله جرقه ای میشد برای گفتن استاد خسته نباشید و خروج سریع دو سه دقیقه ای از کلاس و اتمام درس آن هفته بهره وری. درس بهره وری اختیاری ، اما یکی از کلیدی ترین مباحث آموزشی بود که اکثر دانشجویان به محتوای آن اهمیت نمی‌دادند. همین بی توجهی ها منشا پیدایش ریسک های اقتصادی و مدیریتی در جوامع است.
در برهه ای حساس از تاریخ دگردیسی بزرگ تمدنی بشر قرار گرفته ایم و کشورهای فرا صنعتی در حال برنامه ریزی استراتژیک ، تغییر ریل مصرف انرژی و بهره برداری از انرژی پاک بجای فسیلی که به اصطلاح جایگزینی باطری ها بجای باک ها در ابعاد بسیار گسترده می باشد و بهره برداری از هوش مصنوعی در محاسبات و هدایت سیستم ها و تصمیم گیری با کمک دانش و ارزیابی این علم جدید هستند. انگار تاریخ در حال تکرار است ! همانطوریکه در بسیاری از مراحل تاریخی، استعمار بدنبال عقب نگه داشتن عامدانه کشورهای مستعمره در اقتصاد مرکانتلیسم بود، اینبار نیز به لطایف الحیل در صدد دو گانه سازی؛ کشورهای پیشرفته و در حال توسعه اند ! با این تفاوت که رویکرد مدیریتی باقی نگه داشتن کشورهای در حال توسعه در وضعیت راکد و بدون گام برداشتن بسوی ارتقا و پیشرفت در شکل و شمایل جدید جلوه گر شد.

بهره وری عامل توسعه پایدار و متوازن جامعه

کاوش از منظر ارزیابی ریسک های نامشهود فرهنگی و اجتماعی گردش مطالب در فضای مجازی نشان می‌دهند که نوع جدیدی از اتلاف وقت و پرت کردن حواس ها از مسیر منطقی توسعه فردی و اجتماعی توسط استعمار طرح ریزی می‌شوند. تا روند درجازدگی و عدم توسعه با سرگرم ساختن شهروندان به اخبار [ فیک = جعلی ] و مباحث پیش پا افتاده تکراری را تبدیل به حربه ای کنند تا نسل های جدید از مسیر اندیشیدن به توسعه پایدار و متوازن جامعه ‌منحرف شوند. بطوریکه خود آدمها با خرید گوشی موبایل و شارژ اینترنت و صرف وقت ، سرگرم مسائل پیش پا افتاده شوند و هیچگاه بفکر ساختن آینده و همگرایی برای رفتن جامعه و کشور بسوی آینده بهتر نباشند.
ایجاد جنگ های زرگری ، بد بینی ، عصبی کردن، تولید پست های فرسایشی اذهان و روح و روان ، طرح مسائل منتهی به ناامیدی به آینده با دوقطبی و چند قطبی کردن جامعه و جروبحث های جناحی بی انتها و بدون تحلیل تاریخی و پژوهشی سطحی نگرانه و … در صدد اتلاف انرژی و وقت ملی در کشورهای در حال توسعه هستند تا خودشان به بالاترین قله پیشرفت با تمرکز بر دانش و توسعه برسند و ما هنوز مصرف کننده محصولات آنها و مشتری افکار و کالاهای بنجل آنها باشیم .!

تحریمهای ناجوانمردانه کشورمان گوشه ای از کینه توزیهای گلوگاه ساز مانع توسعه محسوب باید نمود. آنها برنامه ریزی برای خود تحریمی ، ایجاد اختلاف دیدگاههای مصنوعی و ترویج بدبینی در درون کشورهای منطقه نسبت بهم را برای القا ناتوانی در پیشرفت را طرحریزی می کنند. با کمک فضای مجازی اذهان نیروهای کارآفرین را با مسائل سطحی و روزمره سرگرم می کنند. با ناامید کردن آدمها و ایجاد بدبینی به برنامه های توسعه که از جمله برنامه های جنگ سرد تلقی میشود در صدد ساختن مصنوعی ریسک های نامشهود برای بهم زدن تعاون و ناهمگرای در مسیر سازندگی و در جازدگی جوامع مستعد توسعه همچون کشور ما هستند .

راههای حذف ریسکها

از دولت چهاردهم انتظار میرود ، در مسیر اجرای برنامه های چشم انداز و آمایش سرزمین و هفتم توسعه ، علاوه بر شناخت عوامل و برنامه های تحریم ساز عامدانه و راههای حذف ریسکها ، با کمک دانشگاهها و استارتاپ های مطالعه گر ریسک ، سایر عوامل تحریم ساز داخلی مانع توسعه و اختلاف سازی کاذب و واهی مکرر در هر موضوع برای فرسایش اذهان به جهت به مسیر توسعه نرفتن را شناسایی و فرهنگ سازی ملی در جهت کاهش این ریسک ها نمایند . اولین گام عینی و فوری ؛ حذف اختلافات کاذب فرسایشی از مسابقات فوتبال لیگ برتر است که چند فصل اخیر بجای نشاط و توانمند سازی جوانان برای تحرک و انرژی ملی همچون گذشته ، تبدیل به آوردگاه اشاعه خشم و تنفر و دعواهای پوچ و بی ثمر فرسایشی باشگاهها شده است.
دولت چهاردهم و مدیران آن ان شاالله [ توانایی کنترل مسلط برنامه های تصنعی، گیج شدن کردنهای اذهان در جهت بن بست سازی مسیر توسعه و بهره وری بهینه ملی ] را با کمک اساتید مجرب حوزه و دانشگاه و مراجع شاخص اجتماعی و جوانان برومند فرهیخته ایرانی را دارند و ان شاالله مسلط به یافتن راههای افزایش امید ، شادی ، تعاون ، آینده نگری با هدف گذاری تامین منافع ملی از طریق فرهنگ سازی توسعه محور را مد نظر قرار میدهند.