بدهی ۱۶۳ میلیاردی پارسیلون

بدهی ۱۶۳ میلیاردی پارسیلون

شرکت پارسیلون، از واحدهای فرعی بانک صنعت و معدن، با بیش از ۹۹٪ بدهی غیرجاری از مجموع تسهیلات دریافتی، در وضعیت بحرانی مالی قرار دارد. در حالی که مدیریت این شرکت برعهده نادر بازگیر، چهره سیاسی استان لرستان است، سابقه واگذاری ناموفق آن به بخش خصوصی و فقدان برنامه‌ریزی مؤثر، مسیر احیای این واحد صنعتی را با ابهام مواجه کرده است.

به گزارش سرمایه فردا، بر اساس اسناد داخلی، شرکت پارسیلون تاکنون حدود ۱۶۵ میلیارد تومان تسهیلات از بانک صنعت و معدن دریافت کرده که از این رقم، نزدیک به ۱۶۳ میلیارد تومان در سرفصل «مانده بدهی غیرجاری» ثبت شده است. این نسبت بالای بدهی معوق، نشان‌دهنده ناتوانی در بازپرداخت و احتمال ورود به فرآیندهای قضایی یا استمهال مجدد است.

کارخانه پارسیلون در سال ۱۳۵۳ با هدف تولید نخ، الیاف نایلون و فیلامنت تأسیس شد و در دهه‌های گذشته به بخش خصوصی واگذار گردید. با این حال، این واگذاری به‌دلیل نبود برنامه‌ریزی مؤثر، ضعف در مدیریت اجرایی و عدم حمایت مالی کافی، به‌سرعت به بحران تبدیل شد. در نتیجه، نه‌تنها ظرفیت تولید این واحد کاهش یافت، بلکه بدهی‌های بانکی آن نیز به‌طور تصاعدی افزایش پیدا کرد.

در حال حاضر، شرکت پارسیلون به‌عنوان یکی از واحدهای فرعی بانک صنعت و معدن شناخته می‌شود و مدیریت آن برعهده نادر بازگیر است. بازگیر پیش‌تر دبیر شورای ائتلاف نیروهای انقلابی لرستان بوده و در دوره چهاردهم انتخابات ریاست‌جمهوری، ریاست ستاد انتخاباتی محمدباقر قالیباف در استان لرستان را برعهده داشته است. این سابقه سیاسی، در کنار مسئولیت اجرایی در یک واحد صنعتی بحران‌زده، پرسش‌هایی درباره تمرکز مدیریتی و اولویت‌های راهبردی شرکت ایجاد کرده است.

 تحلیل ساختار مالی پارسیلون و پیامدهای مدیریتی

شرکت پارسیلون با بدهی‌های سنگین، سابقه واگذاری ناموفق و مدیریت سیاسی، در وضعیت ناترازی قرار دارد. ادامه این روند می‌تواند منجر به توقف فعالیت‌های تولیدی، کاهش اشتغال منطقه‌ای و افزایش فشار بر بانک صنعت و معدن به‌عنوان نهاد تأمین‌کننده منابع مالی شود.

 

مقایسه پارسیلون با سایر واحدهای نساجی واگذارشده

در مقایسه با شرکت‌هایی مانند نساجی مازندران یا پلی‌اکریل اصفهان، پارسیلون از نظر ظرفیت تولید و موقعیت جغرافیایی دارای پتانسیل قابل‌توجهی است، اما از منظر بهره‌وری، شفافیت مالی و استقلال مدیریتی، با چالش‌های جدی مواجه است. رقبا با جذب سرمایه‌گذار جدید و اجرای برنامه‌های بازسازی توانسته‌اند بخشی از ظرفیت خود را احیا کنند، در حالی که پارسیلون همچنان درگیر بدهی‌های معوق و ساختار مدیریتی غیرتخصصی است.

سناریوهای اصلاحی پیشنهادی برای بازگشت به مسیر تولید و پایداری مالی، شرکت پارسیلون باید:

  • مذاکره با بانک صنعت و معدن برای بازسازی بدهی و تدوین برنامه تقسیط
  • جذب سرمایه‌گذار تخصصی در حوزه نساجی با مدل مشارکت عملیاتی
  • بازنگری در ساختار مدیریتی و تفکیک مسئولیت‌های سیاسی از اجرایی
  • تدوین برنامه عملیاتی برای احیای خطوط تولید و افزایش بهره‌وری
  • انتشار گزارش‌های شفاف مالی و عملکردی برای جلب اعتماد نهادهای نظارتی

در نهایت، احیای پارسیلون نیازمند اراده مدیریتی، اصلاحات ساختاری و حمایت هدفمند از سوی بانک صنعت و معدن است. بدون این اقدامات، ادامه فعالیت شرکت با ریسک‌های جدی مواجه خواهد بود و فرصت بازگشت به چرخه تولید ملی از دست خواهد رفت.

دیدگاهتان را بنویسید