انواع انحصارهای دولتی

مورای روتبارد: انحصار همیشه موجب میشود که تعادل بازارها برهم بخورد. چراکه عرضه همیشه کمتر از تقاضا اتفاق می‌افتد. البته این موضوع در مسائل غیر اقتصادی نیز وجود دارد. برای نمونه مشاغل خاص که همیشه به عده‌ای از بدنه حاکمیت می رسد. به طور کلی در برخی جوامع انواع انحصارهای دولتی وجود دارد که عده‌ای از آن سود می‌برندو جزئیات آن به صورت مورد در زیر اشاره شده‌است.
۱) کارتل های اجباری دولتی که همهٔ شرکتهای موجود در یک صنعت باید به آن بپیوندند.
۲) کارتل های بالقوه که توسط دولت تحمیل میشوند مانند سهمیه بندی تولید محصولات کشاورزی که از راه سیاستهای کشاورزی دولت تعیین میشود.
۳) یکی از انحصارهای دولتی مجوزها است. صدور آن مستلزم رعایت قواعد دولتی پیش از ورود یک شخص یا بنگاه اقتصادی به خط خاصی از تولید است. یا مستلزم پرداخت ورودیه است – مبلغی که همانند جریمهٔ مالیاتی بر شرکتهای کوچکتر با سرمایهٔ کمتر عمل می‌کند و آنها را از رقابت با شرکتهای بزرگتر باز می دارد.
۴) یکی از انحصارهای دولتی اخذ استانداردهای «کیفیت» است که امکان رقابت را از محصولاتی سلب می‌کند که دولت (و نه مصرف کنندگان) بعنوان محصولات با کیفیت کمتر تعریف می کند.
۵) تعرفه ها و ابزارهای دیگری که جریمهٔ مالیاتی بر رقبای خارج از یک منطقهٔ جغرافیایی ِمفروض تحمیل میکنند.
۶) محدودیتهای مهاجرتی که مانع رقابت کارگران و نیز کارآفرینانی میشود که در صورت نبود آن، از مناطق جغرافیایی دیگر ِبازار جهانی به این بازار تغییر مکان می دادند.
۷) قوانین کار کودک که مانع رقابت نیروی کار پایینتر از سن معینی میشود.
۸)قوانین حداقل دستمزد که با بیکار کردن کارگران ِکمتر مولد، رقابت آنها را از بازار کار حذف می کند.
۹)قوانین حداکثر ساعت کار که موجب ایجاد بیکاری ِ جزئی برای کارگرانی می شود که خواستار ساعتهای کار بیشتر هستند.
۱٠) ایجاد اتحادیه های اجباری مانند قانون کار که این امر را تحمیل می کند و موجب شیوع بیکاری بین کارگران با کمترین سابقه یا کمترین تأثیر سیاسی در اتحادیهٔ خودشان میشود.
۱۱) یکی از انحصارهای دولتی خدمت سربازی است که بسیاری از مردان جوان را از چرخهٔ نیروی کار خارج می کند، اما برای عده‌ای انحصاری معافیت است.
۱۲) یکی از انحصارهای دولتی مجازات دولتی بر هر شکلی از الگوی بازاری یا صنعتی مانند قوانین ضد رقابتی (قانون ضد انحصار) است. برای نمونه مالیاتهای ویژهٔ فروشگاههای زنجیره ای، مالیات بر درآمد شرکت، قوانینی که کسب و کارها را در ساعات خاصی تعطیل اعلام می کند و غیرقانونی دانستن کار دستفروشان یا فروشندگان دوره گرد.
۱۳)قوانین حفاظت از محیط زیست که تولید را اجباراً محدود می کند.
۱۴) حق اختراع، جایی که مخترعان مستقل بعدی از ورود به تولید در آن زمینه منع می شوند.