مهندسی انتخابات نظام مهندسی چند دروه است که منجر به بروز چالش های شده است. در این دوره انتخابات به تعویق افتاده اما همچنان دست های قدرت پیداست.

به گزارش سرمایه فردا، انتخابات نظام مهندسی به چالش بزرگی برای فرزانه صادقی وزیر راه و شهرسازی دولت چهاردهم بدل شده است. «سکون و رکود» سازمان نظام مهندسی بخصوص طی چند دوره ی اخیر بسیار چالش برانگیزه شده است. با وجود ردصلاحیتهای گسترده دوره پیش، باز گرفتاریها سابق باقی و حتی در مواردی شدیدتر هم شد. شاید مهمترین علت آن «اختیارات گسترده هیات مدیره» و «نبود قوانین انتخابات» باشد. این دو امکان «مهندسی انتخابات» را فراهم می آورند. مهندسی انتخابات نظام مهندسی زمینه ساز توقف و عدم پیشرفت سازمان از جهات مختلف است.
حتی اگر در یک دوره همه در انتخابات نظام مهندسی اعضای هیات مدیره از شایستگان انتخات شوند چون آنها «باورمند به آرا عمومی» هستند. ابریشمی آنها مقررات را نمی پذیرند و از مهندسی انتخابات برای پیروزی دوباره و چند باره استفاده نمایند. از این رو در «مبارزه ای نابرابر» از رقیبانی که با ابزار تبلیغات سنگین، تخریب و فریب اذهان به میدان آمده اند شکست خواهند خورد.

بازنگری در قوانین انتخابات نظام مهندسی

بنابراین شایستگان در «اولین اقدام» پس از پیروزی باید فورا راههای مهندسی انتخابات را ببندند و در اصلاح قانون انتخابات تلاش نمایند.

بدیهی است شناسایی کسانی که از موقعیت شغلی خود «سوء استفاده» نموه اند و سپردن آنها به دست عدالت بخصوص اگر کاندید انتخابات هم باشند «لازم و بایسته» است. اما بهتر است اصلاحات نظام مهندسی با اراده اعضا باشد تا ماندگار ی آن تضمین شود.
اصلاحات هنگامی ریشه دار میشود که بر پایه «آگاهی و خرد جمعی» اعضا باشند. اگر بدنبال مدیران لایق و شایسته هستیم بهتر است به «قانون انتخابات سالم» و «بستن راههای مهندسی انتخابات » بیشتر بیاندیشیم و بپردازیم.
در سال های گذشته زمانی که عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی بود بر ناکارامدی نظارت های حوزه مسکن گلایه مند بود. نقص های ساختمانی را ناشی از امضاهای طلایی می دانستند که از سوی ناظران نظام مهندسی و شهرداری اتفاق می افتد. او معتقد بود که باید پایان کار ساختمان را یا باد به شهرداری سپرد یا مسئولیت ان را به نظام مهندسی دارد. تا درصورت بروز تخلفات و امهال ها قابل رسیدگی و پیگیری باشد.