به گزارش سرمایه فردا، آمارهای بازار بورس باعث فرار سرمایه شده و حتی به جرات میتوان گفت صورتهای مالی حسابرسی شده هم با واقعیت تطابق ندارند.

مجید گودرزی، تحلیلگر مسائل اقتصادی : با رصد آمارهای منتشر شده از منابع رسمی و غیر رسمی خیلی زود درمی یابیم دستهای پلیدی درصدد نشان دادند این هستند که ما بعنوان بدبخت ترین کشور جهان هستند. اما با یک کنکاش ساده خیلی زود متوجه می شویم آمارهای ارائه شده کذب محض هستند و حتی آمارهای رسمی. من حاضرم ثابت کنم حتی آمارهای بازار بورس هم با واقعیت فاصله زیادی دارند و شاخص های معرفی شده بخاطر اطلاعات غلط و‌ جهت دار، کاملا کذب هستند.
اکنون بیشترین تشویشمربوط به آمارهای بازار بورس هستند. در آمار اخیر بانک مرکزی تولید ناخالص داخلی به اندازه نقدینگی کشور است. یعنی گردش پول یک بار در سال است. همچنین هزینه های خانوار بیشتر از درآمد خانوارها نشان داده شده است که این ممکن نیست.
چندی پیش رشد آمار طلاق، جو روانی خیلی بدی براه انداخته بود و گفته می شد از هر ۵ ، ۴ و حتی ۳ ازدواج یک مورد به طلاق می انجامد. تا در نهایت یک محقق علوم اجتماعی پس از بررسی های علمی و مستدل اعلام کرد از هر ۲۶ ازدواج یک مورد به طلاق می انجامد.
مورد دیگر آمارهای نگران کننده مسکن است که تماما از نظر بنده بعنوان یک کارشناس این حوزه، کذب محض و آمار سازی هستند و در حالی که تا ۳۰ درصد زیر قیمت سال گذشته هیچ مشتری پیدا نمی شود بانک مرکزی و مرکز آمار ایران میزان تورم سالیانه مسکن را ۴۱ درصد اعلام کرده اند.
اکنون ۸۵ درصد اقتصاد ایران دولتی است و اصولاً آمار فعالیت آنها شفاف نیست به همین خاطر بیش از چهار پنجم آمارها شفاف سازی نمی شوند. حتی به جرات میتوان گفت صورتهای مالی حسابرسی شده هم با واقعیت تطابق ندارند.

آمارهای بازار بورس

کشور پر شده از آمارهای داخلی و خارجی دروغ و غیر واقعی که باید با آنها مقابله جدی کرد. چرا که روان جامعه را بشدت می آزارد و باعث یاس و ناامیدی گسترده شده است. اکنون با آمارهای دروغ پیشرفتهای کشور را صفر و حتی منفی نشان می دهند و تلاش دولتمردان و صنعتگران را کاملا خنثی می کنند.
من بارها از نمایندگان مجلس و دادستان کل کشور بعنوان مدعی العموم خواسته ام به آمارهای ارائه شده ورود کنند و منتشر کنندگان این آمارها را تحت پیگرد قانونی قرار دهند. چرا که آنها با سیاه نمایی در آمارهای بازار بورس باعث فرار سرمایه ها و آسیب جدی به روان جامعه شده اند.
بخش بزرگی از فعالین اقتصادی برای فرار مالیاتی از ارائه گزارش‌های مالی درست طفره می روند و قوانین در چنین مواردی بازدارنده نیست. تقریبا تمام فعالین اقتصادی تا جایی که بتوانند آمار و اطلاعات دروغ ارائه می دهند و این در سطح کلان باعث سیاه نمایی می شود.