با ثبت تورم نقطه‌به‌نقطه ۴۸.۶ درصدی در مهرماه و تداوم رشد ماهانه ۵ درصدی، اقتصاد ایران وارد مرحله‌ای شده که سرمایه‌گذاری بدون بازدهی بالای ۲۵ درصد عملاً زیان‌ده تلقی می‌شود. در این شرایط، تحلیل‌گران از طلا، نقره، مس و برخی صنایع بورسی به‌عنوان گزینه‌های جذاب یاد می‌کنند؛ اما مسیر سوددهی، نیازمند شناخت دقیق متغیرهای جهانی و داخلی است.

به گزارش سرمایه فردا، با تورم نقطه‌به‌نقطه ۴۸.۶ درصدی و تورم ماهانه ۵ درصدی، سرمایه‌گذاری در ایران وارد مرحله‌ای شده که تنها دارایی‌هایی با بازدهی بالای ۲۵ تا ۳۰ درصد تا پایان سال می‌توانند از تورم پیشی بگیرند. این خط‌کش بازدهی، معیار سنجش سوددهی هر نوع سرمایه‌گذاری است؛ از بازار ارز گرفته تا بورس و فلزات گران‌بها.

طلا؛ دارایی دوگانه در بازار جهانی

طلا هم کالای مصرفی است و هم ذخیره امن. در شرایط ناامنی جهانی، تقاضا برای طلا افزایش می‌یابد و در زمان ثبات، قیمت آن اصلاح می‌شود. رشد تاریخی طلا از ۳۰ دلار به بیش از ۳۹۴۰ دلار، بیشتر ناشی از نقش کالایی آن بوده تا نقش ذخیره‌ای. مؤسسات مالی پیش‌بینی کرده‌اند که قیمت انس جهانی طلا تا سال آینده به ۵۰۰۰ دلار برسد؛ یعنی بازدهی حدود ۲۵ درصدی. این رشد، در صورت کاهش تنش‌های تجاری و بهبود فضای اقتصاد جهانی، محتمل خواهد بود.

نقره و مس؛ همبستگی بالا و کاربرد صنعتی

نقره با طلا همبستگی ۸۵ درصدی دارد و در صنایع نوین مانند پنل‌های خورشیدی کاربرد گسترده‌ای پیدا کرده است. اگر طلا به ۵۰۰۰ دلار برسد، نقره نیز می‌تواند تا ۶۲ دلار رشد کند؛ یعنی بازدهی بیش از ۳۵ درصد. مس نیز به‌عنوان شاخص رونق صنعتی، در صورت کاهش نرخ بهره و بازگشت به شرایط پیش از کووید، پتانسیل رشد بالاتری نسبت به طلا دارد.

بازار سرمایه؛ از صنایع منتخب تا ریسک‌های پنهان

در بورس ایران، برخی صنایع مانند زراعت، روانکار و سیمان با تقسیم سود بالا و گزارش‌های مالی مثبت، پتانسیل بازدهی بالای ۳۰ درصد دارند. اما این بازار پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. اخبار مثبت درباره نرخ خوراک پتروشیمی‌ها، کاهش بهره مالکانه در معادن و رشد فروش شرکت‌ها، فضای مثبتی ایجاد کرده‌اند. با ورود نقدینگی، افزایش تعداد خریداران و ارزش معاملات بالا، بازار در وضعیت مساعدی قرار دارد.

اما ریسک‌هایی نیز وجود دارد؛ از جمله احتمال افزایش نرخ سود اوراق درآمد ثابت تا ۴۰ درصد، که می‌تواند جذابیت بورس را کاهش دهد. همچنین فاصله میان دلار توافقی و آزاد، و نوسانات نرخ ارز، از عوامل تأثیرگذار بر بازار هستند.

سبد سرمایه‌گذاری در فضای تورمی

در شرایط فعلی، سرمایه‌گذاری موفق نیازمند ترکیبی از دارایی‌های امن مانند طلا و نقره، و صنایع بورسی با گزارش‌های مالی قوی است. بازار جهانی طلا و نقره، با پیش‌بینی رشد ۲۵ تا ۳۵ درصدی، گزینه‌ای مناسب برای سرمایه‌گذاران بلندمدت است. در داخل، بورس با وجود ریسک‌های ساختاری، در برخی صنایع پتانسیل سوددهی بالایی دارد. اما موفقیت در این مسیر، نیازمند رصد روزانه، تحلیل دقیق و پرهیز از تصمیمات هیجانی است.

از عدد تا معنا؛ تورم به‌مثابه آزمون عقلانیت اقتصادی

در اقتصادی که هر ماه با تورم ۵ درصدی نفس می‌کشد، دیگر سودآوری صرف، معیار کافی برای سرمایه‌گذاری نیست. آنچه اهمیت دارد، توانایی درک روندها، پیش‌بینی رفتار بازار و حفظ آرامش در برابر نوسانات است. تورم، اگرچه در ظاهر یک عدد است، اما در باطن، آزمونی برای عقلانیت اقتصادی و قدرت تصمیم‌گیری است.

در چنین فضایی، طلا و نقره نه فقط دارایی‌های امن، بلکه نمادهایی از پایداری در برابر بی‌ثباتی‌اند. رشد پیش‌بینی‌شده طلا تا ۵۰۰۰ دلار، یا همبستگی نقره با صنایع نوین، نشان می‌دهد که بازارهای جهانی نیز به‌دنبال تعادل میان امنیت و سودآوری‌اند. اما این تعادل، تنها برای کسانی حاصل می‌شود که به‌جای هیجان، با تحلیل و صبوری وارد میدان شوند.

بازار سرمایه ایران نیز، با تمام پیچیدگی‌هایش، فرصت‌هایی برای رشد دارد. اما این فرصت‌ها، در دل گزارش‌های مالی، رفتار نقدینگی و سیاست‌های کلان پنهان شده‌اند. سرمایه‌گذار موفق، کسی نیست که صرفاً عددها را دنبال کند، بلکه کسی است که بتواند از دل داده‌ها، معنا استخراج کند و از میان نوسانات، مسیر بسازد.

در نهایت، اقتصاد تورمی ایران، بیش از هر چیز، نیازمند بازتعریف مفهوم «بازدهی» است. بازدهی واقعی، نه فقط در سودهای لحظه‌ای، بلکه در حفظ قدرت خرید، مدیریت ریسک و ساختن سبدی متوازن از دارایی‌هاست. این مسیر، شاید ساده نباشد، اما برای آن‌که در پایان سال، از تورم عقب نمانیم، باید از همین امروز، با نگاهی دقیق‌تر و ذهنی آرام‌تر، تصمیم بگیریم.