سه سناریو برای مدیریت دارایی در فضای پرریسک اقتصاد ایران

سه سناریو برای مدیریت دارایی در فضای پرریسک اقتصاد ایران

با رسیدن نرخ دلار به سقف کانال ۹۰ هزار تومان و تداوم تنش‌های منطقه‌ای، سرمایه‌گذاران در برابر سه مسیر محتمل قرار گرفته‌اند: تشدید تنش‌ها، ادامه وضع موجود یا تحقق توافق سیاسی. پویان مظفری در تحلیل تازه خود، ضمن بررسی رفتار حقیقی‌ها و وضعیت صندوق‌های طلا، بر ضرورت توجه به نقدشوندگی دارایی‌ها در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری تأکید می‌کند.

به گزارش سرمایه فردا، در شرایطی که نرخ دلار در بازار آزاد به آستانه ۱۰۷ هزار تومان نزدیک شده و معاملات در محدوده ۱۰۷ تومان بسته شده‌اند، بازار سرمایه با نوسانات جدی مواجه است. پویان مظفری، تحلیلگر بازارهای مالی، در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود به بررسی رفتار حقیقی‌ها، وضعیت صندوق‌های طلا و سناریوهای پیش‌روی سرمایه‌گذاران پرداخته است.

او با اشاره به کنترل بازار ارز از طریق فروش درهم و ثبات نسبی در فروش نفت، معتقد است که فعلاً رشد دلار مهار شده، اما قیمت‌ها همچنان برای زندگی مردم سنگین است. مظفری این وضعیت را فرصتی برای سرمایه‌گذاری بلندمدت می‌داند، به‌ویژه در حوزه صندوق‌های طلا که به‌گفته او، همچنان مورد توجه حقیقی‌هاست.

در این میان، صندوق طلای «گوهر» از مجموعه کیان، به‌عنوان گزینه‌ای با ارزش معاملات بالا و بازدهی مناسب، مورد تأکید مظفری قرار گرفته است. او توصیه می‌کند سرمایه‌گذاران این صندوق را در سبد خود مدنظر قرار دهند.

اما بازار سهام نیز با خروج سنگین پول مواجه شده است. در دو روز گذشته، شاخص کل حدود ۵۰ هزار واحد افت کرده و بیش از ۵۰۰ سهم در وضعیت منفی قرار گرفته‌اند. در مقابل، ورود ۱۲۰۰ میلیارد تومان به صندوق‌های طلا نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران به‌دنبال پناهگاه‌های امن‌تری هستند.

مظفری با اشاره به شایعه کاهش تأمین ارز و احتمال باز شدن مسیر فروش ارز صادراتی در بازار آزاد، تأکید می‌کند که این خبر فعلاً تأثیر عملی ندارد، چراکه بازار ثانویه ارز توافقی که قرار بود در مردادماه راه‌اندازی شود، با مخالفت رئیس‌کل بانک مرکزی متوقف شد.

در چنین فضایی، او سه سناریوی اصلی برای مدیریت دارایی‌ها مطرح می‌کند:

  1. تشدید تنش‌ها: تمرکز بر طلا و درآمد ثابت، به‌دلیل جذابیت سود و پوشش ریسک.
  2. ادامه وضع موجود: ترکیبی از طلا، درآمد ثابت و سهام با وزن متعادل.
  3. تحقق توافق سیاسی: تمرکز بر سهام به‌عنوان گزینه اصلی رشد.

مظفری تأکید می‌کند که انتخاب میان این سناریوها به دیدگاه سیاسی سرمایه‌گذار بستگی دارد، اما در هر حالت، باید به نقدشوندگی دارایی‌ها توجه ویژه داشت. او هشدار می‌دهد که در اقتصاد ایران، بزرگ‌ترین ریسک نه بازدهی، بلکه نقدشوندگی دارایی‌هاست—به‌ویژه در بازارهای فیزیکی مانند زمین، خودرو و مسکن که ممکن است تا دو سال امکان فروش نداشته باشند.

در پایان، مظفری با اشاره به تجربه شخصی خود در سرمایه‌گذاری ترکیبی (سهام، صندوق طلا و درآمد ثابت)، توصیه می‌کند که سرمایه‌گذاران با منطق و تحلیل جلو بروند، نه با هیجان. او وعده داده در پایان هفته، محتوای ویژه‌ای درباره «مکانیزم ماشه» منتشر کند که می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های آتی بسیار مؤثر باشد.

دیدگاهتان را بنویسید