جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳
ترور سناریو اسرائیل برای ایران بود تا آن را وارد جنگی تمام عیار کند. به همین دلیل پاسخ ایران باید منطقی باشد، اما بازدارندگی هم باید ایجاد کند.
به گزارش سرمایه فردا، یدالله کریمی پور : مهمان کلیدی جمهوری اسلامی ایران در پایتختش ترور شده است. چه باید بکند؟ واکنش نداشتن اشتباه است. ولی ا، بی محابا تاختن و بی هوا شمشیر چرخاندن منطقی نیست. چون سناریو اسرائیل برای ایران جنگ است.
نخست باید دید چه شده است: هنیه رهبر کلیدی حماس و مهمان ایران، در مهمانسرا به همراه محافظش ترور شده است. از سوی کی!!؟ هنوز هیچ کشور و سازمانی رسما مسئولیت این ترور را بر عهده نگرفته است. ولی بر پایه قرائن و شواهد، اسرائیل(اشغالگر) متهم اصلی این ترور قلمداد می شود.
دوم؛ حکومت ایران مصمم و البته موظف به خونخواهی است. ولی چه کسی، کجا، کی و چگونه؟! امپریالیسم رسانه‌ای پیشاپیش دست بکار شده و دمادم و بی تعطیلی، با خبرسازی، تفسیر، تحلیل و گزارش های دور و دراز و اغلب پوچ، بر حمله بزرگ ایران و محور مقاومت به اسرائیل، تمرکز کرده است.
حتی با توسل به اخبار فیک و برساخته، مثلا از درون سری ترین اتاق های تصمیم سازی نظام، تاریخ احتمالی و بلکه دقیق عملیات انتقامی را ارائه می دهد. با چنین فضاسازی هایی، جهانیان را شبانه روز چشم به راه آغاز تهاجم بزرگ و برپایی جنگ احتمالی نگاه داشته که سناریو اسرائیل برای ایران است. ولی چرا جنگ؟!
آیا جنگ، واکنشی افراطی در برابر ترور شهید هنیه نیست؟ یعنی تاکتیک دیگری به چشم نمی خورد؟! آیا حکومت محق است با مبنا قراردادن ترور مهمانی عالیقدر، امنیت کشور و ملت را به آزمایش بگذارد؟!
اگر نه، پس چه باید کرد؟! پاسخ روشن است: طراحی و برنامه ریزی در جهت انجام دادن واکنشی هم سطح. مثلا چی؟! مانند ترور پنهانی و بدون پذیرش مسئولیت فرمانده، وزیر و مدیری کلیدی در قلمرو اسرائیل است.
سوم؛ چرا در ماه های اخیر، جمهوری اسلامی زیر هر نوع فشار و تهدید خارجی قرار گرفته است. بیدرنگ پاسخ مستقیم نظامی و استفاده از موشک و پهپاد به میان می آید ؟ چرا گزینه های متعدد دیگر در کانون توجه نیست ؟!
چهارم؛ بدون توجه به خبرها و گزارش های ژورنالیستی، نتیجه گیری و برآورد اتاق جنگ جمهوری اسلامی برای مشارکت احتمالی در جنگی بزرگ چیست؟! آیا بر پایه برآوردهای همه جانبه استراتژیک، تاب آوری ایران برای رویارویی در جنگی مستقیم ، اگرچه هوا محور، با اسرائیل تا کجاست؟!(با فرض حمایت و بلکه مشارکت ایالات متحده).
در این صورت، متحدان استراتژیک ایران، در مقیاس ۸ قدرت بزرگ جهان کدامند؟! هزینه روزانه تداوم جنگ چقدر است؟!تاب آوری اقتصاد ایران برای درگیر شدن در جنگی منطقه ای چگونه چقدر است؟!
پنجم؛ کدام قدرت های بزرگ و دولت های همسایه از درگیر شدن ایران در جنگ خشنود خواهند شد؟! راستی دیدگاه واقعی فدراتیو روسیه و پرزیدنت پوتین در این باره چیست؟!
به هر روی دهها پرسش دیگر در همین راستا و چارچوب بر سر میز اتاق جنگ چشمک می زند و چشم براه دریافت پاسخ های مناسب است. از این دیدگاه اولا ضرورتی آنی و فوری برای پاسخ دادن نیست.
می توان تهدیدگر را مدت ها، تا دستیابی به فرصت مناسب، در آماده باش خسته کننده و پر هزینه نگاهداشت. دوم این که برپا کردن و یا مشارکت در جنگ، به هیچ وجه پاسخ مناسبی برای ترور، اگرچه پر اهمیت، نیست. زمان برای پی جویی و تمرکز بر واکنش هم‌سطح و مقبول از نظر جامعه بین الملل، دیر نشده است. خوب است در باتلاق پروپاگاندای امپریالیسم خبری فرو نرویم.
یدالله کریمی پور کمترین گمانی ندارد، نتانیاهوی جنگ طلب و فاشیست، به زودی زود، ناگزیر تن به مذاکرات آتش بس در غزه خواهد داد. ولی همزمان، موتور سناریو سازی اسرائیل، برای درگیری همه جانبه با ایران، همچنان با قدرت کار خواهد کرد.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا