به گزارش سرمایه فردا، نسبت ریسک سرمایه بانکها، دارایی‌هایی را شامل می‌شود که میزان ریسک‌های موجود در بانکها را نشان دهند.

سرمایه بانکها سرمایه‌های پایه و تکمیلی است. بنابراین سرمایه پایه به تحلیل‌گران کمک می‌کند تا بتوانند وضعیت مالی بانک‌ها را ارزیابی کنند. در این حالت هراندازه سرمایه پایه بانک‌ها بیشتر باشد، بانک مربوطه قادر است نوسانات مالی و ریسک‌های موجود را بهتر مدیریت کند.

سرمایه اصلی بخش مهمی از سرمایه پایه را تشکیل می‌دهد که شامل سهام عادی، سود انباشته و ذخایر مالی است. ذخایر مالی معمولا از مدیریت بهینه سود انباشته در گذر زمان تشکیل می‌شود و در صورت‌های مالی بانک‌ها آورده می‌شود. موارد نام برده جزو سرمایه‌های اصلی بانک محسوب می‌شوند که نقش مهمی در تثبیت مالی فعالیت‌های اقتصادی بانک‌ها دارند. از سویی دیگر بخش دیگری از سرمایه پایه بانک‌ها را سرمایه‌های تکمیلی تشکیل می‌دهند که عملکردی تکمیلی در پوشش ریسک‌های موجود در عملکردهای بانکی دارند.

سرمایه بانکها نسبت به ریسک

دارایی‌های وزن‌دار نسبت به ریسک، دارایی‌های بانک‌ها را شامل می‌شود که هر کدام به‌گونه‌ای تنظیم شده‌اند تا میزان ریسک‌های موجود را نشان دهند. زمانی که ترازنامه بانک‌ها را بررسی می‌کنیم با فهرستی از دارایی‌های آن روبرو می‌شویم که برای محاسبه نسبت کفایت سرمایه آن‌ها می‌توانیم از این فهرست‌های مربوط به دارایی‌های موجود در بانک‌ها استفاده کنیم.

نکته مهمی که برای محاسبه دارایی‌های وزن‌دار نسبت به ریسک می‌بایست درنظر بگیریم این است که هر کدام از این دارایی‌ها ریسک‌های متفاوتی دارند که برای استفاده از آن‌ها در محاسبه نسبت کفایت سرمایه می‌بایست آن‌ها را لحاظ کنیم.

اهمیت نسبت کفایت سرمایه

محافظت از سپرده‌گذاران: در این حالت در صورت بالا بودن نسبت کفایت سرمایه، اطمینان بیشتری برای بازپرداخت سپرده‌های بانکی وجود دارد.

اعتباردهی به بانک‌ها: هر اندازه نسبت کفایت سرمایه بانک‌ها مطلوب‌تر باشد، بانک موردنظر از اعتبار بیشتری برخوردار است و در نتیجه افراد و شرکت‌های بیشتری تمایل به سپرده‌گذاری و همکاری با بانک مربوطه را دارند.

مقررات بانکی در ارزیابی سرمایه بانکها

نهادهای مالی قانون‌گذار و نظارتی حداقلی را برای نسبت کفایت سرمایه تعیین می‌کنند. این حداقل نسبت کفایت سرمایه باعث می‌شود تا از بحران‌های بانکی ناشی از عدم توانایی بانک‌ها به انجام تعهدات خود جلوگیری شود. مقررات موجود برای بانک‌ها و نهادهای مالی باعث می‌شود تا از مشکلات مالی مرتبط با آن‌ها جلوگیری شود.

کفایت سرمایه یکی از شاخص‌های مهم برای بانک‌ها و موسسات اعتباری است که برای ارزیابی وضعیت مالی آن‌ها استفاده می‌شود. کفایت سرمایه نشان می‌دهد که بانک مربوطه تا چه اندازه در برابر ریسک‌های مالی احتمالی مقاوم است.

نهادهای قانون‌گذار امور مالی در کشورهای مختلف برای جلوگیری از ایجاد بحران‌های مالی و بانکی، قوانینی را برای حداقل میزان سرمایه‌های موجود در بانک‌ها و موسسات مالی در برابر میزان دارایی‌های بانک‌‌ها تصویب می‌کنند.

مقدار ریسک موجود در دارایی‌ها

در این حالت مقدار ریسک موجود در دارایی‌ها را نیز محاسبه می‌کنند و به صورت ضریبی در هر کدام از دارایی‌ها اعمال می‌کنند. سپس با تقسیم سرمایه بانکها به این دارایی‌ها نسبتی به‌دست می‌آید که کفایت سرمایه نام دارد و نشان‌دهنده میزان توانایی بانک‌ها و موسسات مالی در تحمل مشکلات و ریسک‌های مالی است.

برای بانک‌ها میزان حداقلی از نسبت کفایت سرمایه تعریف شده است که آن‌ها می‌بایست دارا باشند. وجود حداقل کفایت سرمایه در بانک ها این موضوع را نشان می‌دهد که بانک مربوطه می‌تواند در صورت بروز مشکل بدهی‌های خود را پرداخت کند