جمعه ۲ آبان ۱۴۰۴
کارخانه روغن موتور آریان اطلس پس از وقوع آتش‌سوزی گسترده در مهرماه سال گذشته، با طرح دعوی علیه شرکت بیمه دی، مدعی شد که این شرکت بیمه‌گر نه‌تنها در پرداخت خسارت تعلل کرده بلکه با خروج از مسیر قانونی، موجب تشدید زیان ناشی از تورم شده است. در نهایت، دادگاه بیمه دی را به پرداخت بیش از ۲۷۶ میلیارد تومان محکوم کرد—رأیی که هنوز قطعی نشده و در صورت تأیید، می‌تواند یکی از سنگین‌ترین تعهدات بیمه‌ای سال‌های اخیر باشد.
به گزارش سرمایه فردا، در فضای پرریسک صنعت، حادثه می‌تواند آغاز یک بحران باشد، اما نحوه مواجهه با آن است که سرنوشت بنگاه را رقم می‌زند. آتش‌سوزی مهرماه در کارخانه روغن موتور آریان اطلس، نه‌تنها سرمایه فیزیکی شرکت را در شعله‌های خسارت فرو برد، بلکه پرده از ضعف‌های ساختاری در تعامل بیمه‌گر و بیمه‌گذار برداشت. آنچه در ظاهر یک حادثه صنعتی بود، در عمل به یک دعوی حقوقی پیچیده تبدیل شد جایی که تأخیر در پرداخت، اختلاف بر سر مستندات، و تورم افسارگسیخته، خسارت را از یک عدد فنی به یک مطالبه چندصد میلیاردی رساند.
این پرونده، فراتر از یک اختلاف مالی، نمادی است از شکنندگی اعتماد در صنعت بیمه، و ضرورت بازنگری در سازوکارهای ارزیابی، تسویه و پاسخ‌گویی. در اقتصادی که تورم می‌تواند خسارت را چند برابر کند، تأخیر در پرداخت، نه فقط بی‌تدبیری، بلکه نوعی تشدید بحران است.
در مهرماه ۱۴۰۴، کارخانه روغن موتور آریان اطلس واقع در یکی از شهرک‌های صنعتی استان مرکزی، دچار آتش‌سوزی گسترده شد. بر اساس گزارش‌های انتظامی و کارشناسی، کل سرمایه فیزیکی و عملیاتی کارخانه دچار خسارت شدید گردید. این کارخانه، تحت پوشش بیمه آتش‌سوزی از شرکت بیمه دی قرار داشت و بلافاصله پس از حادثه، موضوع به این شرکت اطلاع داده شد.
با این حال، شرکت آریان اطلس در شکایت خود اعلام کرد که بیمه دی:
در پاسخ، بیمه دی در لایحه دفاعی خود اظهار داشت که:
پس از بررسی مستندات، دادگاه رأی به محکومیت بیمه دی صادر کرد و این شرکت را مکلف نمود به پرداخت:
این رأی در حال حاضر غیرقطعی است و بیمه دی می‌تواند نسبت به آن درخواست تجدیدنظر دهد. با این حال، صدور چنین رأیی در حوزه بیمه‌های صنعتی، از نظر حجم تعهدات و ابعاد حقوقی، بی‌سابقه یا کم‌سابقه تلقی می‌شود.
پرونده آریان اطلس و بیمه دی، نمونه‌ای از چالش‌های ساختاری در صنعت بیمه ایران است؛ جایی که:
مقایسه با پرونده‌های مشابه در صنعت بیمه در مقایسه با پرونده‌های خسارت در صنایع پتروشیمی، فولاد یا خودروسازی، دعوی آریان اطلس از نظر حجم خسارت و پیچیدگی حقوقی، در سطح بالایی قرار دارد. شرکت‌های بیمه‌ای موفق، با تدوین فرآیندهای شفاف، استفاده از ارزیابان معتبر و تسویه سریع، توانسته‌اند از بروز چنین اختلافاتی جلوگیری کنند.
برای جلوگیری از تکرار چنین پرونده‌هایی، صنعت بیمه ایران نیازمند:
در نهایت، پرونده آریان اطلس و بیمه دی، فراتر از یک دعوی مالی، هشداری است درباره شکنندگی اعتماد بیمه‌گذاران صنعتی و ضرورت اصلاحات ساختاری در نظام بیمه‌ای کشور. اگر این رأی قطعی شود، می‌تواند به نقطه عطفی در بازتعریف تعهدات بیمه‌گران و حقوق بیمه‌گذاران در فضای تورمی و پرریسک امروز ایران تبدیل شود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا