به گزارش سرمایه فردا، در فوتبال، آنچه تیم‌ها را از صرفاً خوب بودن به سطح قهرمانی می‌رساند، نه فقط آمارهای فنی یا مالکیت توپ، بلکه توانایی در تبدیل لحظه‌ها به گل و بازی به پیروزی است. پرسپولیس، تیمی با سابقه‌ای طلایی در لیگ برتر، حالا در آغاز فصل بیست‌وپنجم با چالشی متفاوت روبه‌روست: تیمی که از نظر آماری شبیه گذشته است، اما از نظر نتیجه‌گیری، درگیر یک سکون نگران‌کننده. در روزهایی که هواداران به یاد بازی‌های پرگل و شادی‌های سکوها افتاده‌اند، نیمکت سرخ‌ها زیر فشار سنگین انتظارات قرار گرفته و سرمربی جوان آن، در آزمونی زودهنگام برای اثبات خود ایستاده است. این گزارش، نگاهی تحلیلی دارد به آنچه پرسپولیس را از مسیر قهرمانی دور کرده و آنچه برای بازگشت به آن نیاز دارد. فوتبال بیش از آن‌که به گذشته احترام بگذارد، به حال و نتیجه وفادار است. و حالا، پرسپولیسِ هاشمیان، درگیر تساوی‌های پیاپی، گل‌نزنی مزمن و سبک بازی‌ای شده که نه‌تنها هواداران را راضی نمی‌کند، بلکه میراث حمایت بی‌دریغ آن‌ها را نیز به خطر انداخته است.
پرسپولیس در بن‌بست تاکتیکی
پرسپولیس در فصل جدید لیگ برتر، برخلاف انتظارات، شروعی ناامیدکننده داشته است. چهار تساوی از پنج بازی، آن هم با سه مساوی پیاپی، نه‌تنها جایگاه تیم را در جدول متزلزل کرده، بلکه صدای اعتراض هواداران و رسانه‌ها را نیز بلند کرده است. حتی مدیرعامل باشگاه نیز ناگزیر شده به صدای سکوها واکنش نشان دهد.
بررسی آمار فنی تیم نشان می‌دهد که پرسپولیس در دوره وحید هاشمیان، از نظر سبک بازی، شباهت‌هایی با دوران برانکو، گل‌محمدی و اوسمار دارد. میانگین تعداد پاس‌ها در هر بازی نزدیک به ۶۰۰ و دقت آن‌ها بالای ۸۰ درصد است. اما تفاوت اصلی در خروجی این سبک نهفته است؛ تیم‌های گذشته با همین الگو، موقعیت‌های گل فراوان خلق می‌کردند و در بسیاری از بازی‌ها با پیروزی‌های پرگل زمین را ترک می‌کردند. اما تیم فعلی، با وجود گردش بالای توپ، در خلق موقعیت و گلزنی ناتوان است.
بزرگ‌ترین ضعف پرسپولیس در خط حمله نمایان شده است. تنها سه گل در پنج بازی، آن هم توسط یک مهاجم—علی علیپور—زنگ خطر را برای تیمی که مدعی قهرمانی است به صدا درآورده. سایر بازیکنان عملاً در فاز گلزنی غایب‌اند و این وابستگی شدید به یک مهاجم، پرسپولیس را از تعادل تاکتیکی خارج کرده است.
در فاز دفاعی، آمار تیم قابل قبول است و نسبت به فصل گذشته گل‌های کمتری دریافت شده، اما در فوتبال مدرن، تیمی که نتواند گل بزند، نمی‌تواند قهرمان شود. این ضعف در خط حمله نه‌تنها نتایج را تحت تأثیر قرار داده، بلکه روحیه هواداران را نیز تضعیف کرده است.
فشار روانی بر نیمکت پرسپولیس
فشار روانی بر نیمکت پرسپولیس روزبه‌روز بیشتر می‌شود. هوادارانی که خاطره بازی‌های هجومی و قهرمانی‌های متوالی را در ذهن دارند، حالا با تیمی مواجه‌اند که برای یک برد ساده تقلا می‌کند. شعارهای اعتراضی علیه مدیریت و کادر فنی شدت گرفته و هاشمیان، در پاسخ به انتقادها، صرفاً به داشتن چند موقعیت نصفه‌ونیمه اشاره کرده است—پاسخی که برای هواداران کافی نیست.
آنچه پرسپولیس امروز به آن نیاز دارد، نه تکرار فرمول‌های گذشته، بلکه نوآوری تاکتیکی است. مالکیت توپ و آمار پاس‌های بالا، زمانی ارزشمند است که به خلق موقعیت و گل ختم شود. در غیر این صورت، این آمارها به نمودهای بی‌ثمر تبدیل می‌شوند.
اگر هاشمیان نتواند در کوتاه‌مدت شیوه‌ای تازه برای گشودن دروازه رقبا پیدا کند، احتمالاً خیلی زود نیمکت پرسپولیس را ترک خواهد کرد. باشگاهی با این سطح از توقع، فرصت زیادی به مربیان ناکام نمی‌دهد. پرسپولیسِ هاشمیان از نظر ظاهری شبیه تیم‌های گذشته است، اما در باطن، فاقد عنصر اصلی یعنی قدرت گلزنی است.
برای خروج از این بن‌بست، کادر فنی باید جسارت تغییر داشته باشد. ایده‌های تازه، بازتعریف نقش‌ها و استفاده از ظرفیت‌های پنهان تیم، می‌تواند پرسپولیس را از این وضعیت نجات دهد. در غیر این صورت، ادامه این روند، نه‌تنها آینده سرمربی جوان را تهدید می‌کند، بلکه پرسپولیس را به یکی از ناامیدکننده‌ترین تیم‌های فصل بدل خواهد کرد.
وحید هاشمیان با سابقه‌ای درخشان در فوتبال اروپا و چهره‌ای محبوب در میان هواداران، حالا در یکی از حساس‌ترین مقاطع دوران مربیگری‌اش ایستاده است. صندلی سرمربیگری پرسپولیس، آرزوی دیرینه بسیاری از بزرگان فوتبال ایران، به او رسید—اما حالا این صندلی، زیر فشار تساوی‌های پیاپی و سبک بازی محافظه‌کارانه، لرزان‌تر از همیشه به نظر می‌رسد
از فرصت طلایی تا بن‌بست تاکتیکی
داستان وحید هاشمیان و پرسپولیس می‌توانست یکی از روایت‌های الهام‌بخش فوتبال ایران باشد؛ مردی که بدون پشتوانه‌های رایج، با تلاش و دانش فنی از فوتبال آلمان برگشت و با اعتماد رضا درویش، هدایت یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های آسیا را برعهده گرفت. اما فوتبال، بیش از آن‌که به رزومه احترام بگذارد، به نتیجه وفادار است. و پرسپولیسِ هاشمیان، فعلاً از نتیجه فاصله گرفته است.
در پنج هفته ابتدایی لیگ، پرسپولیس با چهار تساوی و یک برد، ضعیف‌ترین شروع چند فصل اخیر را تجربه کرده. موقعیت‌هایی که از دست رفتند، شاید در ظاهر به بدشانسی مربوط باشند، اما واقعیت این است که تیم آن‌قدر موقعیت خلق نکرده که بتوان ناکامی را به شانس نسبت داد. مشکل، در ساختار هجومی تیم است؛ جایی که پرسپولیس با یک مهاجم تخصصی وارد میدان می‌شود و همان یک نفر هم بار گلزنی را به تنهایی به دوش می‌کشد.
هاشمیان، برخلاف انتظار، به جای جسارت، احتیاط را انتخاب کرده. ترس از شکست، او را به سمتی برده که راه برد را فراموش کرده است. در فوتبال سه امتیازی، گاهی ریسک شکست، ارزشش را دارد؛ اما پرسپولیس فعلی، به جای حمله، به حفظ نتیجه دل بسته است. این سبک، نه‌تنها امتیاز نمی‌آورد، بلکه روح هجومی تیم را نیز از بین برده است.
مدافعانی که دیگر حمله نمی‌کنند
یکی از نشانه‌های این احتیاط، در عملکرد مدافعان کناری تیم دیده می‌شود. در سال‌های گذشته، پرسپولیس از جناحین، خطرناک‌ترین حملات را طراحی می‌کرد. اما حالا، فرشاد احمدزاده در پست غیرتخصصی دفاع چپ، صرفاً نقش یک مدافع را ایفا می‌کند. در سمت راست نیز، چه سهیل صحرایی و چه میلاد محمدی، دستور مشخصی دارند: نفوذ نکنید، فقط ببندید.
این دستور تاکتیکی، شاید برابر تیم‌هایی چون سپاهان قابل دفاع باشد، اما در بازی‌های خانگی مقابل تیم‌هایی که صرفاً دفاع می‌کنند، به بن‌بست منجر شده. نتیجه، تیمی است محتاط، بی‌رمق و فاقد برنامه مشخص در حمله از کناره‌ها. شاید ورود جمال لوییس و سرژ اوریه بتواند این معادله را تغییر دهد، اما آیا هاشمیان فرصت استفاده از آن‌ها را خواهد داشت؟
هواداران، نیمکت را تنها گذاشته‌اند
تا همین چند هفته پیش، هواداران پرسپولیس حتی در شکست‌ها، پشت نیمکت تیم‌شان ایستاده بودند. اما حالا، صدای اعتراض از سکوها بلند شده. سبک بازی محتاطانه، نه‌تنها نتیجه نمی‌آورد، بلکه میراث حمایت بی‌دریغ هواداران را نیز بر باد داده است. پرسپولیس، تیمی است که باید هجومی بازی کند؛ این یک شعار نیست، بلکه حقیقتی است که در DNA باشگاه ثبت شده.
از دقیقه ۵۰ تا ۷۰ بازی با ملوان، زمانی بود که تیم باید فشار می‌آورد، موقعیت می‌ساخت و گل می‌زد. اما هیچ‌کدام از این‌ها اتفاق نیفتاد. هاشمیان، با ترس از شکست، فرصت برد را از تیم گرفت.
تیرهای باقی‌مانده در خشاب
در شرایط فعلی، پرسپولیس تنها چند امید باقی‌مانده دارد: بازگشت مصدومان، ورود مدافعان کناری خارجی، و شاید روزی که محمد عمری و ارونوف در جناحین بدرخشند. اما سؤال مهم این است: آیا با تاکتیک «اول نباز، بعد ببر» هاشمیان، این مهره‌ها می‌توانند ترکیب تیم را جادو کنند؟
نگارنده، هر بار تلاش می‌کند خود را متقاعد کند که با بازگشت مهره‌ها، پرسپولیس چهره هجومی‌اش را بازمی‌یابد. اما ناگهان یادش می‌آید که هاشمیان، همانند جواد نکونام، شاگرد مکتب پاس است—مکتبی که بیش از هر چیز، به نظم و احتیاط وفادار است.
در نهایت، شاید این گزارش اشتباه کند. شاید هاشمیان، با تغییر رویکرد، تیم را به مسیر پیروزی بازگرداند. اما تا آن زمان، پرسپولیسِ محتاط، همچنان درگیر تساوی‌های بی‌ثمر و نیمکتی بی‌رمق باقی خواهد ماند.
تیم پرسپولیس و وحید هاشمیان در برزخ
اما گویا داستان پرسپولیس پایان ندارد. این روزها تیم پرسپولیس و وحید هاشمیان در برزخ عجیبی به سر می برند. از یک طرف گفته می شود سرمربی جوان پرسپولیس دو هفته مهلت گرفته است و از طرف دیگر مدیران بانک شهر(اسپانسر اصلی باشگاه پرسپولیس) مشغول مذاکره با گزینه های خارجی هستند.
در چنین شرایطی جمشید شاه محمدی مهاجم اسبق تیم ملی و پرسپولیس به هفت صبح می گوید: من هم مثل همه پرسپولیسی ها از نتایج تیم در فصل جاری و حتی فصل گذشته راضی نیستم و ناراحتم. با این وجود وقتی بغض وحید هاشمیان در برنامه فوتبال برتر را دیدم دلم گرفت.
او ادامه می دهد: دلم بدجوری برای وحید هاشمیان سوخت چراکه تحت فشار زیادی قرار گرفته است. از یک طرف مشغول تمرین دادن تیمش است و باید روز جمعه جلوی ذوب آهن بازی کند و از طرف دیگر هر روز اخباری در خصوص مذاکره با سرمربیان خارجی شنیده می شود. این بلاتکلیفی و برزخ خیلی بد است و به ضرر پرسپولیس تمام می شود.
شاه محمدی ضمن اشاره به مذاکره باشگاه پرسپولیس با اوسمار ویرا تصریح می کند: من موافق بازگشت برانکو هستم اما شنیدم در این سن و سال دیگر نمی خواهد در رده باشگاهی مربیگری کند. با این وجود نمی دانم چرا سراغ اوسمار ویرا رفته اند. من فیلم دلالی اوسمار ویرا و درخواست پورسانت از مدیربرنامه های لئاندرو پریرا بازیکن سابق پرسپولیس را دیدم و تأسف خوردم. متأسفانه ما مربیان خارجی را به ایران می آوریم که پورسانت از بازیکنان خارجی بگیرند و اوسمار و فیلم منتشر شده هم گویای خیلی چیزهاست.
او همچنین می گوید: اوسمار ویرا با پرسپولیس بزرگ شد و بلافاصله هم تیم را ترک کرد و راهی تایلند شد. حالا که تایلندی ها او را بیرون کرده اند دوباره یاد پرسپولیس افتاده است؟ از مدیران بانک شهر خواهش می کنم مراقب این برزیلی باشند!
از جمشید شاه محمدی درباره بازی پرسپولیس مقابل ذوب آهن می پرسیم که پاسخ می دهد: من دوست دارم پرسپولیس برنده شود اما اصلا بازی آسانی نیست. ذوب آهن اصفهان تیمی است که تیم های بزرگی مثل سپاهان اصفهان و استقلال را متوقف کرده و پرسپولیسی ها باید مراقب این تیم باشند تا غافلگیر نشوند.
ادامه پرسپولیس با حواشی مدیریتی و فنی
در روزهایی که پرسپولیس با حواشی مدیریتی و فنی دست‌وپنجه نرم می‌کند، پیروزی دو بر صفر مقابل ذوب‌آهن با هدایت وحید هاشمیان، بار دیگر نگاه‌ها را به سمت سرمربی آرام و بی‌حاشیه سرخ‌ها جلب کرد. ناصر محمدخانی، ستاره سابق خط حمله تیم ملی و پرسپولیس، در گفت‌وگویی با «هفت صبح» ضمن دفاع از عملکرد هاشمیان، بر ضرورت حفظ شأن او در باشگاه تأکید کرد.
محمدخانی بازی پرسپولیس را «جاندار و هوشمندانه» توصیف کرد و تغییر سیستم تیم را نقطه‌عطف این پیروزی دانست. به گفته او، استفاده از چینش ۳-۵-۲ با حضور سه مدافع ملی‌پوش—کنعانی‌زادگان، پورعلی‌گنجی و ابرقویی—تصمیمی منطقی و مؤثر بود که انسجام دفاعی تیم را حفظ کرد. او این تغییر را با الگوهای تاکتیکی تیم‌های بزرگ اروپایی مانند اینترمیلان مقایسه کرد.
در خط حمله نیز، محمدخانی از زوج‌سازی علی علیپور و محمد عمری استقبال کرد و آن را یادآور ترکیب‌های موفق دهه ۶۰ دانست: «عمری بازیکنی تکنیکی و تهاجمی است که در کنار علیپورِ قدرتی، ترکیب خوبی ساخته‌اند. این زوج هنوز نیاز به زمان دارد، اما پتانسیل بالایی برای درخشش در بازی‌های بزرگ دارد.»
با وجود عملکرد خوب این دو مهاجم، محمدخانی معتقد است پرسپولیس نباید از خرید مهاجم جدید غافل شود. او تأکید کرد که مصدومیت یا محرومیت یکی از مهره‌های اصلی می‌تواند تیم را دچار بحران کند و رقابت در خط حمله باید تقویت شود.
در پاسخ به پرسشی درباره جای خالی بازیکنانی چون خودش در فوتبال امروز، محمدخانی گفت: «نسل ما درگیر جنگ و مشکلات اقتصادی بود. اگر امروز بازیکنانی مثل پیوس، کرمانی‌مقدم یا نامجو مطلق بازی می‌کردند، هیچ تیمی در ایران توان خریدشان را نداشت.»
در بخش پایانی گفت‌وگو، محمدخانی از فشارهای اخیر بر وحید هاشمیان انتقاد کرد و گفت: «او اهل جنجال نیست و شخصیت آرامی دارد. یاد یحیی گل‌محمدی می‌افتیم. از روز اول گفتم باید مشاورانی کنار او باشند که فضای فوتبال ایران را بشناسند.»
او همچنین به بازگشت احتمالی اوسمار ویرا واکنش نشان داد: «اگر پیشنهاد خارجی داشت، به ایران نمی‌آمد. فراموش نکرده‌ایم که پس از قهرمانی لیگ بیست‌وسوم، با بهانه مشکلات خانوادگی از پرسپولیس رفت. باید هوشیار باشیم.»
در مجموع، محمدخانی با نگاهی تحلیلی و تجربی، از عملکرد فنی پرسپولیس دفاع کرد و در عین حال هشدار داد که تصمیمات مدیریتی نباید تحت تأثیر فشارهای بیرونی و فضای رسانه‌ای قرار گیرد. به باور او، حفظ ثبات و احترام به کادر فنی، کلید موفقیت بلندمدت باشگاه خواهد بود.
بازگشت اوسمار ویرا به تهران؛ پرسپولیس در آستانه بازآرایی نیمکت فنی
به روز رسانی خبر ۴ آبان ۱۴۰۴/ با ورود رسمی اوسمار ویرا به تهران در روز دوشنبه ۴ آبان ۱۴۰۴، فصل تازه‌ای در مدیریت فنی باشگاه پرسپولیس آغاز شده است. مربی برزیلی که پیش‌تر در کنار یحیی گل‌محمدی به‌عنوان دستیار فعالیت می‌کرد، این‌بار با عنوان سرمربی اصلی به باشگاه بازگشته و از همان ابتدا خواسته‌هایی مشخص برای چینش کادر فنی خود مطرح کرده است.
در فصل بیست‌وسوم لیگ برتر، سیدجلال حسینی کمتر در ترکیب تیم قرار گرفت و کریم باقری نیز پس از قهرمانی پرسپولیس در فصل بیست‌ودوم، برخلاف میل یحیی گل‌محمدی، از جمع سرخ‌پوشان کنار گذاشته شد. در آن مقطع، گل‌محمدی ترجیح می‌داد بیشتر با اوسمار ویرا و دو آنالیزور تیم، محمد عسگری و مهرداد خانبان، مشورت کند. اما این ترکیب تنها تا پایان نیم‌فصل دوام آورد و با صدرنشینی استقلال، گل‌محمدی و عسگری از تیم جدا شدند.
پس از انتخاب ویرا به‌عنوان سرمربی جدید، سیدجلال حسینی بار دیگر به کادر فنی پرسپولیس بازگشت و به اردوی تیم در دبی ملحق شد. این بازگشت با درخواست مستقیم ویرا صورت گرفت؛ مربی برزیلی تأکید داشت که پرافتخارترین بازیکن تاریخ لیگ برتر باید در تمرینات حضور داشته باشد. این همکاری در نهایت منجر به قهرمانی پرسپولیس در فصل بیست‌وسوم شد—در رقابتی میلی‌متری با استقلالِ جواد نکونام.
رابطه ویرا و سیدجلال به‌قدری صمیمانه بود که در بهمن‌ماه گذشته، ویرا تولد دستیار سابق خود را با پیامی در صفحه شخصی‌اش تبریک گفت. حالا با بازگشت دوباره اوسمار ویرا، او بار دیگر خواستار حضور سیدجلال در کادر فنی شده است. اما این بار، موضوع همکاری با کریم باقری به چالش تبدیل شده است.
ویرا به باشگاه اعلام کرده که تمایلی به همکاری با باقری ندارد و ترجیح می‌دهد تنها با سیدجلال حسینی به‌عنوان دستیار ایرانی کار کند. باشگاه پرسپولیس نیز یادآور شده که کریم باقری چهره‌ای محبوب نزد هواداران است و همچنان با باشگاه قرارداد دارد. این اختلاف‌نظر، نخستین چالش میان سرمربی جدید و مدیریت باشگاه را رقم زده است.
برخی منابع نزدیک به باشگاه می‌گویند دلیل اصلی مخالفت ویرا با حضور باقری، عدم مشارکت فعال او در جلسات فنی و آنالیز تیم است. باقری معمولاً همزمان با بازیکنان وارد تمرین می‌شود و علاقه‌ای به حضور زودهنگام یا شرکت در جلسات بازبینی ندارد. در مقابل، ویرا مربی‌ای منظم و سخت‌گیر است که نخستین نفر در تمرین حاضر می‌شود و آخرین نفر محل را ترک می‌کند.
تمرینات پرسپولیس و تراکتور
به روز رسانی خبر ۸ آبان ۱۴۰۴/از تمرینات پرسپولیس و تراکتور خبر می رسد که سرمربیان هر دو تیم قصد دارند ترکیب خود را نسبت به هفته گذشته تغییر دهند. حساس ترین جدال هفته نهم لیگ برتر را دو تیم مدعی تراکتور و پرسپولیس در تبریز برگزار می کنند.
پرسپولیس که هفته گذشته موفق شد تیم خوب ذوب آهن اصفهان را با هدایت وحید هاشمیان و با نتیجه ۲بر صفر شکست دهد حالا با سرمربیگری موقت کریم باقری باید به مصاف تراکتور تبریز برود.
پس از برکناری وحید هاشمیان و با اصرار مدیران بانک شهر و باشگاه پرسپولیس، کریم باقری قبول کرد به صورت موقت هدایت این تیم را در ورزشگاه بدون تماشاگر بنیان دیزل برعهده بگیرد.
از اردوی پرسپولیسی ها خبر می رسد که کریم باقری برخلاف وحید هاشمیان اعتقادی به سیستم ۲-۵-۳ نداشته و تصمیم گرفته است با سیستم ۲-۴-۴ برابر تیم شهرش صف آرایی کند.
براین اساس تیم پرسپولیس با ترکیب؛ پیام نیازمند، محمدحسین کنعانی زادگان، حسین ابرقویی، سرژ اوریه، میلاد محمدی، سروش رفیعی، مارکو باکیچ، اوستون اورونوف، محمد خدابنده لو، محمد عمری و علی علیپور به میدان خواهد رفت.
در سوی مقابل هم دراگان اسکوچیچ به رغم پیروزی شگرف ۵ برصفر برابر گل گهر سیرجان قصد دارد تغییراتی در ترکیب اصلی تیمش ایجاد کند. مهدی ترابی کاملا از بند مصدومیت رها شده و این ستاره سابق پرسپولیس با انگیزه های زیادی آماده بازی برابر تیم قدیمی خودش است.
همچنین با توجه به مصدومیت محمد نادری در دیدار با گل گهر سیرجان، به احتمال زیاد دانیال اسماعیلی فر در سمت چپ خط دفاعی تراکتور بازی خواهد کرد.
اسماعیلی فر پس از مصدومیت محمد نادری از دقیقه ۱۸ جانشین او در سمت چپ خط دفاعی شد در حالی که صادق محرمی وارد زمین شده و به عنوان مدافع راست برابر تیم مهدی تارتار بازی کرد.
بدین ترتیب و با توجه به مصدومانی که تیم تراکتور دارد، شنیدیم دراگان اسکوچیچ با ترکیب؛ علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل زاده، الکساندر سدلار، صادق محرمی، دانیال اسماعیلی فر، مهدی شیری، تیبور هلیلوویچ، مهدی ترابی، مهدی هاشم نژاد، امیرحسین حسین زاده و رجی لوشکیا برابر پرسپولیس صف آرایی می کند.
نکته جالب آن که در ترکیب تیم تراکتور تبریز، ۶ بازیکن با سابقه بازی در پرسپولیس حضور دارند که از انگیزه فراوانی برای بازی برابر تیم سابق خود برخوردارند.
همچنین باید از کریم باقری یاد کرد که در تراکتور تبریز پدیده و به فوتبال ایران معرفی و سپس به یکی از اسطوره های فوتبال ایران تبدیل شد.
تیم پرسپولیس پس از جدایی وحید هاشمیان
به روز رسانی خبر ۱۱ آبان ۱۴۰۴/ کاپیتان سابق پرسپولیس می گوید: اگر از وحید هاشمیان او هم مثل ریکاردو ساپینتو نتیجه می گرفت. تیم پرسپولیس پس از جدایی یا به عبارت بهتر کنار گذاشتن وحید هاشمیان و با سرمربیگری موقت کریم باقری به تساوی یک بر یک رضایت داد. این در حالی بود که تیم پرسپولیس تا دقیقه ۹۵ با نتیجه یک بر صفر مغلوب تیم تراکتور شده بود اما …
مارکو باکیچ ستاره خط میانی پرسپولیس با یک ضربه کاشته دیدنی تیمش را از باخت حتمی نجات داد. محسن بنگر در این رابطه گفت: قبل از هر چیز باید از ضربه ایستگاهی مارکو باکیچ بگویم که یک گل اروپایی و فراتر از فوتبال ما بود. من هم مثل خیلی از پرسپولیسی ها اصلا فکرش را نمی کردم از آن فاصله آن هم در آن دقایق ضربه کاشته پرسپولیس گل شود اما شد.
او ادامه داد: این گل تفاوت یک خرید خارجی خوب با خریدهای بی کیفیت بود. وقتی شما یک بازیکن خارجی می خرید باید یک سر و گردن بالاتر از بازیکن ایرانی باشد و مارکو باکیچ هم همین طور است. امیدوارم با زدن این گل او با اعتماد به نفس بیشتر و راحت تر از قبل فرماندهی خط میانی پرسپولیس را در بازی های بعدی بر عهده بگیرد.
کاپیتان سال های نه چندان دور پرسپولیس که سابقه بازی در تراکتور را هم در کارنامه دارد در خصوص تقابل این دو تیم اظهار داشت: به نظرم هر دو تیم یک مقدار بیش از حد احتیاط می کردند. شاید بهتر باشد بگویم با ترس از هم مقابل یکدیگر بازی کردند. تراکتور هم روی تیزهوشی امیرحسین حسین زاده گل زد. بعد از این گل بود که تازه پرسپولیس به فکر گل زدن افتاد و در نهایت دست خالی از تبریز بر نگشت.
او ضمن اشاره به تنهایی علی علیپور در خط حمله پرسپولیس، یادآور شد: علی علیپور را من و خدابیامرز هادی نوروزی از تیم راه آهن به حمید درخشان معرفی کردیم. خوشحالم او امروز بهترین گلزن تاریخ پرسپولیس در لیگ برتر است. علی پتانسیل بالایی دارد اما در خط حمله خیلی تنهاست و مکمل ندارد.
محسن بنگر افزود: شما در تیم تراکتور می بینید سایر بازیکنان ۵ یا ۶ موقعیت گل برای امیرحسین حسین زاده می سازند و از این موقعیت ها یکی گل می شود اما علی علیپور خوب هم تغذیه نمی شود و ۵ گل زده است. به نظر من اگر علی علیپور یه مهاجم مکمل و تخصصی کنار خودش داشت حتی می توانست تا اینجا ۸ یا ۹ گل زده باشد. او در بازی با تراکتور اصلا صاحب موقعیت نشد و در بازی قبلی با ذوب آهن اصفهان فقط یک بار تغذیه شد و از همان یک موقعیت هم با ضربه سر گل ساخت. به نظر من خرید مهاجم برای زوج سازی با علی علیپور خیلی واجب است و امیدوارم این اتفاق در نیم فصل بیفتد.
عملکرد خط دفاعی پرسپولیس
مدافع سابق پرسپولیس درباره عملکرد خط دفاعی این تیم در فصل جاری خاطرنشان کرد: به نظر من مشکل پرسپولیس اصلا خط دفاع یا سازماندهی دفاعی نیست بلکه مشکل اصلی در فاز تهاجمی و خلق موقعیت است. این مشکل وقتی بیشتر نمود می کند که امید عالیشاه هم نباشد چون او هم خوب دریبل می زند و هم خوب پاس می دهد. به هر حال با وجود این همه وینگر تکنیکی خوب نیست پرسپولیس در فاز تهاجمی دچار مشکل شود یا مهاجم این تیم خوب تغذیه نشود.
محسن بنگر ضمن انتقاد از اوسمار ویرا تصریح کرد: چرا اوسمار ویرا در ورزشگاه خالی از تماشاگر تبریز روی نیمکت ننشست؟ یک سرمربی خارجی قرارداد حرفه ای می بندد و باید حرفه ای رفتار کند اما او از ترس شکست در تبریز روی نیمکت ننشست تا اولین سرمربیگری اش در تهران و مقابل استقلال خوزستان همراه با برد باشد. این رفتار شانه خالی کردن از مسئولیت است در حالی که اگر اوسمار در تبریز هم روی نیمکت می نشست کسی شکست احتمالی را گردن او نمی انداخت.
او افزود: به هر حال اوسمار ویرا این تیم را تحویل گرفته و امیدوارم موفق باشد. پرسپولیس تیمی پرطرفدار است که همه از آن توقع قهرمانی دارند. اوسمار این مسئولیت بزرگ را پذیرفته و باید بداند شرایط با لیگ بیست و سوم فرق کرده است. آن تیم را یحیی گل محمدی بسته بود و تیم خوب و باتجربه تری نسبت به امروز بود.
محسن بنگر همچنین در خصوص برکناری وحید هاشمیان نیز گفت: شما دیدید ریکاردو ساپینتو پس از خوردن ۷ گل از الوصل امارات مورد حمایت مدیریت باشگاه استقلال قرار گرفت و الان می بینیم صدرنشین لیگ برتر شده است. باید این فرصت را مدیران باشگاه پرسپولیس به وحید هاشمیان هم می دادند که ندادند. شک ندارم اگر وحید هاشمیان خارجی بود همین فرصت را به او هم می دادند اما چون ایرانی بود اخراج شد. اصولا فوتبال ایران خارجی پسند است و بیشتر هوای خارجی ها را دارد.
از محسن بنگر در مورد اینکه شانس قهرمانی کدام تیم بالاتر است پرسیدیم که پاسخ داد: هنوز زود است بخواهیم درباره شانس قهرمانی حرف بزنیم اما پرسپولیس، سپاهان، تراکتور و سپاهان باز هم مربع قهرمانی خواهند بود.