چهار مرد جوان که هر یک در پرونده‌ای جداگانه مرتکب قتل شده بودند، با درخواست خانواده‌های قربانیان به قصاص رسیدند. این پرونده‌ها شامل قتل همسر سابق، جنایت در جریان سرقت، نزاع خانوادگی و اختلاف شخصی بود که پس از طی مراحل قضایی و تأیید دیوان عالی کشور، احکام آن‌ها اجرا شد

به گزارش سرمایه فردا،سحرگاه روز گذشته، زندان قزل‌حصار شاهد اجرای حکم چهار مرد جوان بود؛ افرادی که هر یک در پرونده‌ای جداگانه مرتکب قتل شده بودند و پس از طی مراحل قضایی و با درخواست اولیای دم، به مجازات رسیدند.

نخستین پرونده مربوط به مردی بود که همسر سابق خود را به قتل رسانده بود. ماجرا از صبح شنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۳ آغاز شد؛ زمانی که گزارش قتل زن جوانی مقابل یک بوتیک لباس‌فروشی به بازپرس جنایی اعلام شد. تیم تحقیقاتی با حضور در محل، جسد زن چهل‌ساله‌ای را یافتند که با ضربات چاقو به سر و قفسه سینه جان باخته بود. بررسی‌ها نشان داد مقتول حدود ۱۵ سال پیش از همسرش جدا شده و حضانت دختر هشت‌ساله‌اش را بر عهده گرفته بود. پسر خانواده نیز پس از رسیدن به سن ۱۸ سالگی تصمیم گرفته بود نزد مادر و خواهرش زندگی کند. بازبینی دوربین‌های مداربسته هویت قاتل را آشکار کرد؛ او کسی نبود جز همسر سابق زن. سه روز پس از جنایت، زمانی که قصد خودکشی داشت، در محله پاسداران دستگیر شد. متهم در بازجویی‌ها اعتراف کرد که به دلیل اختلافات طولانی بر سر مهریه ۵۵۴ سکه‌ای و حضانت فرزندان، دچار خشم شده و در لحظه‌ای عصبانیت همسر سابقش را با چاقو هدف قرار داده است. او در دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد و حکم در دیوان عالی کشور تأیید و اجرا گردید.

دومین پرونده به قتل مردی در جریان یک سرقت بازمی‌گشت. در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۴۰۱، مقتول پس از پایان کار روزانه در مسیر بازگشت به خانه از پارکی عبور می‌کرد که ناگهان مردی جوان به همراه همدستش با موتورسیکلت به او نزدیک شدند. هدف آنان سرقت تلفن همراه بود، اما مقاومت مقتول باعث شد یکی از مهاجمان با چاقو ضربه‌ای致ی به او وارد کند و جانش را بگیرد. متهم اصلی در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد و پس از تأیید حکم قصاص در دیوان عالی کشور، به درخواست فرزندان مقتول، حکم اجرا شد.

سومین پرونده به نزاع خانوادگی مربوط بود. در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۴۰۰، گزارش قتل زن جوانی به تیم جنایی اعلام شد. بررسی‌ها نشان داد شوهر او در جریان مشاجره بر سر خرید خانه، ضربه‌ای با مشت به همسرش وارد کرده که موجب سقوط و بیهوشی او شده است. تلاش‌های مرد برای بازگرداندن همسرش بی‌نتیجه ماند و زن جان باخت. این مرد نیز پس از محاکمه و صدور حکم قصاص، به مجازات رسید.

چهارمین پرونده به قتل مردی سی‌ساله در منطقه آفتاب در تاریخ ۴ اسفند ۱۴۰۰ بازمی‌گردد. در تحقیقات اولیه، اهالی روستا اعلام کردند مقتول را همراه مردی موتور‌سوار دیده‌اند. همسر مقتول نیز گفت آخرین تماس شوهرش با فردی به نام «امیر» بوده است. امیر که سابقه کلاهبرداری داشت، بازداشت شد اما ابتدا منکر قتل شد. بازبینی دوربین‌های مداربسته مغازه مقتول نشان داد او پس از قتل وارد مغازه شده و وسایلی را سرقت کرده است. در نهایت، امیر به قتل اعتراف کرد و گفت به دلیل اختلاف شخصی با مقتول، روز حادثه با اسلحه‌ای متعلق به پدرش او را هدف قرار داده است.

این چهار پرونده، هر یک روایتی تلخ از خشونت و جنایت در جامعه‌اند؛ پرونده‌هایی که پس از طی مراحل قانونی و با درخواست خانواده‌های قربانیان، در زندان قزل‌حصار بسته شدند و به پایان رسیدند.

ابعاد اجتماعی و انسانی

اگر بخش نخست روایت بر جزئیات هر پرونده و روند قضایی تمرکز داشت، در ادامه می‌توان به ابعاد اجتماعی و انسانی این رخدادها پرداخت. چهار پرونده جداگانه، هر یک بازتابی از معضلاتی عمیق در جامعه‌اند: خشونت خانگی، بحران اقتصادی و سرقت، اختلافات خانوادگی و نزاع‌های شخصی که به جنایت ختم شده‌اند.

این رویدادها نشان می‌دهد که بسیاری از قتل‌ها نه حاصل برنامه‌ریزی، بلکه نتیجه لحظه‌ای خشم، فشارهای مالی یا نبود سازوکارهای حل اختلاف هستند. در پرونده نخست، اختلاف بر سر حضانت و مهریه زمینه‌ساز جنایتی شد که به فروپاشی یک خانواده انجامید. در پرونده دوم، فقر و انگیزه سرقت به قتل یک شهروند بی‌گناه منجر شد. در پرونده سوم، مشاجره ساده خانوادگی به مرگ همسر ختم شد و در پرونده چهارم، اختلاف شخصی و سابقه کلاهبرداری به جنایتی خونین تبدیل شد.

این چهار قصاص، علاوه بر اجرای عدالت، هشداری جدی درباره ضرورت توجه به ریشه‌های اجتماعی خشونت است. اگر سازوکارهای حمایتی، آموزش مهارت‌های حل اختلاف، تقویت امنیت اجتماعی و کاهش فشارهای اقتصادی جدی گرفته نشود، چرخه خشونت و جنایت همچنان تکرار خواهد شد. در واقع، پایان این چهار پرونده در قزل‌حصار، آغاز پرسشی بزرگ‌تر برای جامعه است: چگونه می‌توان پیش از رسیدن به نقطه جنایت، راهی برای مهار خشم و اختلاف یافت؟