سعید غلامحسینی: وقتی نام مجید علیاری در فهرست تازه تیم ملی قرار گرفت، سیلی از واکنش‌های انتقادی روانه شد. بسیاری معتقد بودند مهاجمی که سال گذشته آمار چندان درخشانی از خود به جا نگذاشته، شایسته پوشیدن پیراهن تیم ملی نیست. اما نخستین حضور رسمی او در ترکیب ایران، ورق را برگرداند و نشان داد گاهی یک بازیکن زیر بار فشار می‌تواند بهترین پاسخ را درون زمین بدهد.
فصل پیش برای علیاری پر از فراز و نشیب بود. او در لباس ذوب‌آهن عملکرد متوسطی داشت و نتوانست بیش از ۷ گل در ۲۷ بازی به ثمر برساند. با این حال، انتقال او به سپاهان در پایان همان فصل خبرساز شد. در جمع طلایی‌پوشان نیز شروع خوبی نداشت؛ در ۲ مسابقه نخست مقابل الدحیل و ملوان گل نزد و در جدال دوم به دلیل خطای خشن با کارت قرمز مستقیم جریمه شد و بازی حساس برابر پرسپولیس را از دست داد. طبیعی بود چنین سابقه‌ای موجی از تردید در مورد دعوت او به تیم ملی به راه بیندازد.
با وجود تمام این نقدها، نزدیکان کادر فنی اذعان می‌کنند سرمربی تیم ملی مدت‌هاست به سبک بازی علیاری علاقه نشان می‌دهد. حتی در دوران مربیگری‌اش در باشگاه گل‌گهر، تلاش کرده بود او را جذب کند اما شرایط مهیا نشد. حالا فرصتی که علیاری در قالب تورنمنت کافا به دست آورده، شاید همان شانس دیرهنگامی باشد که مربی تیم ملی سال‌ها به دنبالش بوده است.
بازی نخست مقابل افغانستان برای علیاری حکم محاکمه‌ای زنده داشت. همه چشم‌ها به او بود تا ببینند آیا می‌تواند انتقادها را به سکوت بکشاند یا خیر. خیلی زود، وی دقیقه ۲۵، با ضربه سر شیرجه‌ای روی ارسال دقیق امید نورافکن دروازه حریف را باز کرد. گلی که بعد از گل ابتدایی افغانستان، جریان مسابقه را به سود ایران تغییر داد. چند دقیقه بعد، حضور فعال او در محوطه جریمه منجر شد حسین‌زاده گل دوم ایران را به ثمر برساند
اوج کار علیاری اما دقیقه ۶۳ بود؛ جایی که با تکلی سریع در محوطه شش‌قدم، دومین گل خود و سومین گل ایران را به ثمر رساند. او حتی دقیقه ۸۵ فرصت داشت با ضربه سر دیگری هت‌تریک کند، اما توپ این بار با فاصله از بالای دروازه بیرون رفت.
عملکرد او مقابل افغانستان نگاه بسیاری از تردیدکنندگان را تغییر داد. البته باید در نظر داشت حریف سطح بالا نیست، اما همین نمایش نشان داد علیاری توانسته در نخستین بازی ملی، زیر بار سنگین انتقادها خم نشود و حتی بدرخشد. چنین بازیکنی می‌تواند در آینده نزدیک رقیب جدی مهاجمان دیگر تیم ملی باشد.
با این حال، سرنوشت علیاری تنها به تیم ملی گره نخورده است. او اکنون باید در سپاهان نیز جایگاه ثابتی پیدا کند. تیم محرم نویدکیا در ۲ مسابقه ابتدایی فصل جدید لیگ برتر با مشکل گلزنی روبه‌رو بود و نیاز مبرم به مهاجمی تمام‌کننده دارد. حالا، عملکرد ملی علیاری ممکن است سرمربی سپاهان را نیز به استفاده بیشتر از او ترغیب کند. او باید در رقابت با مهاجمان دیگری چون کاوه رضایی، جواد آقایی‌پور و انزو کریولی فرانسوی، جایگاه خود را تثبیت کند.
برای علیاری ۲۹ ساله، فرصت حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ شاید آخرین شانس بزرگ زندگی ورزشی‌اش باشد. اگر بتواند در ترکیب سپاهان درخشش پایداری داشته باشد و در اردوهای بعد تیم ملی نیز جای خود را حفظ کند، هیچ بعید نیست نامش در فهرست اعزامی قرار بگیرد. پیش از او، مهاجمانی چون شهریار مغانلو و رضا اسدی نیز در مقاطع مشابه توانستند با درخشش در بازی‌های ملی، مسیر حضور در مسابقات بزرگ قاره‌ای را باز کنند.
علیاری در نقطه حساسی از دوران فوتبالش قرار دارد. او در مدت کوتاهی از بازیکنی مورد انتقاد به مهاجمی تبدیل شد که در نخستین بازی ملی خود ۲ گل زد و یک پاس گل داد. راه او البته آسان نیست؛ باید هم در باشگاه بدرخشد و هم در تیم ملی فرصت‌های محدودش را به بهترین شکل استفاده کند. اما چیزی که روشن است، اینکه مهاجم تازه‌وارد سپاهان حالا بیش از گذشته برای اثبات توانایی‌هایش انگیزه دارد و اگر همین روند را ادامه دهد، می‌تواند یکی از داستان‌های جالب فوتبال ایران در مسیر جام جهانی ۲۰۲۶ باشد.
فرونشست زمین دیگر فقط ترک‌خوردگی دیوارها نیست؛ این پدیده به تهدیدی چندوجهی بدل شده که…
سیاست‌های تعرفه‌ای دولت آمریکا که با هدف جبران کسری بودجه و اعمال فشار بر شرکای…
در حالی که بازار رمزارزها بار دیگر زیر فشار داده‌های تورمی آمریکا، سیاست‌های انقباضی فدرال…
بار دیگر بازارهای غیررسمی ارز و طلا در خیابان‌های فردوسی و کریمخان، جای تالار حافظ…
در حالی که توافق صلح میان ارمنستان و آذربایجان با میانجی‌گری دونالد ترامپ، نوید پایان…
گل طلایی گارناچو در زمستان ۲۰۲۴، روزی نماد آغاز عصری تازه در منچستریونایتد بود؛ اما…