فولاد کاوه جنوب کیش در گرداب ضعف مدیریت

به گزارش سرمایه فردا، شرکت فولاد کاوه جنوب کیش، از شرکت‌های زیرمجموعه بنیاد مستضعفان، طی سال‌های اخیر با بحران‌هایی در ابعاد مالی، مدیریتی و عملیاتی مواجه بوده که به‌وضوح روندی نزولی در عملکرد آن را رقم زده است. در سال گذشته، درآمدهای این شرکت با افتی معادل ۱٬۷۸۷ میلیارد تومان نسبت به دوره مشابه سال قبل کاهش یافت و سودآوری آن نیز دچار افول جدی شد؛ سود خالص و سود عملیاتی به ترتیب ۳۷ و ۳۶ درصد کاهش یافتند، که حکایت از بهره‌وری ناکارآمد و مدیریت ضعیف منابع دارد.

در شرایطی که شرکت با کاهش سود و درآمد دست و پنجه نرم می‌کرد، تصمیم هیئت‌مدیره برای پرداخت پاداش یک میلیارد تومانی به خود نه‌تنها فاقد توجیه اقتصادی بوده، بلکه پرسشی جدی درباره رویکرد مسئولیت‌پذیری در مدیریت سازمانی مطرح می‌سازد.

از اردیبهشت ۱۴۰۳، جواد حاتمی به‌عنوان مدیرعامل جدید منصوب شد؛ مدیری که تجربه نه‌چندان موفق در پتروشیمی زیان‌ده بوشهر در کارنامه داشت. عملکرد وی در فولاد کاوه نیز، با توجه به شاخص‌های عملیاتی و مالی، نتوانسته نشانه‌ای از بهبود در ساختار اجرایی و راهبری شرکت ارائه دهد.

سال ۱۴۰۳ برای فولاد کاوه، اگرچه با برخی رکوردهای تولیدی همراه بود، اما در عمل تحت تأثیر ضعف‌های بنیادین قرار گرفت. مهم‌ترین بحران، محدودیت‌های انرژی بود که در ماه‌های سرد سال مانند آبان و آذر، به افت ۲۰ درصدی ظرفیت عملیاتی و از دست رفتن بیش از نیم میلیون تن تولید انجامید. برآوردها نشان می‌دهد این بحران، زیانی نزدیک به ۱۲ هزار میلیارد تومان برای شرکت به بار آورد و ضعف برنامه‌ریزی راهبردی را آشکار ساخت.

کاهش چشمگیر فروش داخلی و توقف مقطعی صادرات فولاد کاوه

در سوی دیگر، کاهش چشمگیر فروش داخلی و توقف مقطعی صادرات در ماه‌هایی مانند تیر، ضربه‌ای جدی به جریان نقدی شرکت وارد کرد. کاهش ۳۶ درصدی حجم فروش و افت ۴۸ درصدی درآمد ماهانه، در حالی رخ داد که بازار همچنان شاهد افزایش قیمت‌ها بود، اما شرکت قادر به بهره‌برداری از این فرصت نشد.

در بهمن‌ماه ۱۴۰۳، تولید شرکت به پایین‌ترین سطح سالانه رسید: تنها ۹۷ هزار تن محصول که نسبت به متوسط ۱۲ ماهه با کاهش بیش از ۶۰ درصدی همراه بود. فروش بیلت نیز به ۱٬۴۸۵ میلیارد تومان محدود شد؛ رقمی که حتی با وجود بهبود نسبی قیمت‌ها، نتوانست ضعف تولید را جبران کند.

برآیند این داده‌ها حاکی از آن است که فولاد کاوه جنوب کیش، با مشکلات بنیادین در زمینه مدیریت انرژی، ظرفیت‌سازی، پیش‌بینی بازار و سیاست‌گذاری فروش مواجه است. اگرچه اقداماتی مانند توسعه نیروگاه‌های تجدیدپذیر و حرکت به‌سوی تحول دیجیتال در دستور کار قرار گرفته، اما این تلاش‌ها هنوز نتوانسته‌اند مانعی در برابر تداوم روند سقوط باشند. استمرار این وضعیت، شرکت را در معرض خطر از دست دادن جایگاه خود در زنجیره ارزش صنعت فولاد و بازارهای صادراتی قرار خواهد داد.