جامعه

حاشیه در حلقه‌های مدیریتی بابک زنجانی

به گزارش سرمایه فردا، بر اساس اسناد غیررسمی، هوشنگ احمدی که به‌عنوان مدیرعامل شش‌ماهه شرکت لوله‌سازی اهواز شناخته می‌شود، نخستین بار با مصاحبه جنجالی علیه مجموعه سایپا و درگیری‌های داخلی، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. در یکی از پرحاشیه‌ترین رخدادها، وی در لیزینگ سایپا با درگیری فیزیکی و شکستن گیت حراست مواجه شد که در نهایت منجر به عزل فوری او از سمت اجرایی گردید.

پس از این اتفاق، احمدی به شرکت لوله‌سازی اهواز منتقل شد، اما در آنجا نیز کمتر از چند ماه دوام آورد. درگیری‌های مکرر با واحد حراست و اختلافات با صندوق بازنشستگی کشوری، بار دیگر زمینه‌ساز عزل زودهنگام او شد. این الگوی مدیریتی پرتنش، نشان‌دهنده ضعف در تعامل سازمانی و ناتوانی در حفظ ثبات اجرایی است.

پیش‌تر، نام احمدی با هشتگ ستاد کباب‌خوران شهرستان ایذه در فضای مجازی مطرح شده بود؛ عبارتی که در جریان انتخابات مجلس، با واکنش‌های طنزآمیز و انتقادی کاربران شبکه‌های اجتماعی همراه شد و به نمادی از رفتارهای غیررسمی و تبلیغات غیرمتعارف تبدیل گردید.

در این میان، بابک زنجانی که پیش‌تر با پرونده‌های سنگین اقتصادی تا پای چوبه دار پیش رفت، بار دیگر با حواشی جدید و بازگشت رسانه‌ای اطرافیانش، فضای روانی جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. این بازگشت، با تکرار الگوهای رفتاری گذشته، می‌تواند موجب خدشه به اعتماد عمومی و افزایش حساسیت نهادهای نظارتی شود.

تحلیل ساختار مدیریتی و پیامدهای اجتماعی

حضور چهره‌هایی با سابقه پرحاشیه در حلقه‌های مدیریتی مرتبط با پرونده‌های اقتصادی بزرگ، زنگ هشدار جدی برای سلامت ساختار اجرایی و اعتماد عمومی است. تکرار انتصابات کوتاه‌مدت، رفتارهای غیرسازمانی و بازگشت رسانه‌ای چهره‌های مسئله‌دار، می‌تواند منجر به تضعیف سرمایه اجتماعی و افزایش فشارهای نظارتی شود.

مقایسه با الگوهای مدیریت در نهادهای عمومی در مقایسه با مدیران نهادهای کلیدی مانند صندوق بازنشستگی یا شرکت‌های صنعتی بزرگ، احمدی فاقد سابقه تثبیت‌شده در مدیریت پایدار و تعامل سازمانی است. در حالی که مدیران موفق با تمرکز بر شفافیت، پاسخ‌گویی و ثبات اجرایی، اعتماد عمومی را تقویت کرده‌اند، الگوی رفتاری احمدی با تنش، جابه‌جایی‌های مکرر و حواشی رسانه‌ای همراه بوده است.

سناریوهای اصلاحی پیشنهادی برای جلوگیری از تکرار چنین الگوهایی در ساختار اجرایی کشور، پیشنهاد می‌شود:

  • تدوین سازوکار شفاف برای احراز صلاحیت مدیران در نهادهای عمومی و صنعتی
  • تقویت نظارت پیشگیرانه بر انتصابات و رفتارهای سازمانی مدیران
  • جلوگیری از ورود چهره‌های مسئله‌دار به ساختارهای اجرایی حساس
  • ارتقای فرهنگ پاسخ‌گویی و شفافیت در تعاملات رسانه‌ای مدیران
  • ایجاد سازوکار بازدارنده برای جلوگیری از بازگشت چهره‌های پرحاشیه به عرصه مدیریت

در نهایت، سلامت ساختار اجرایی کشور نیازمند پالایش مستمر، شفافیت در انتصابات و مقابله با رفتارهای نمایشی و غیرسازمانی است. بازگشت چهره‌های مسئله‌دار بدون اصلاحات بنیادین، می‌تواند تبعات گسترده‌ای برای اعتماد عمومی و کارآمدی نهادهای اجرایی به همراه داشته باشد.

modir

Recent Posts

سینما ایران در آتش

حریق ناگهانی در سینمای ۷۰ ساله لاله‌زار، بار دیگر ضعف مدیریت میراث فرهنگی و بی‌توجهی…

8 ساعت ago

سامان احتشامی؛ پیانیستِ بی‌قاعده

سامان احتشامی تنها یک نوازنده نیست؛ او پدیده‌ای است که مرز میان تکنیک آکادمیک و…

8 ساعت ago

سینمای ملی بدون ملی‌گرایی

غیبت آیین‌های بومی در سینمای ایران، از یلدا تا دیگر مناسبات فرهنگی، تنها یک فقدان…

19 ساعت ago

مرزهای تازه معامله‌گری در بازارهای جهانی

رضا کیان، مدیر تحقیق و توسعه بورس تهران، با تشریح روند جهانی اوراق‌بهادارسازی کالاها، توضیح…

19 ساعت ago

هشدار سازمان حمایت به شورای شهر

سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان در نامه‌ای به رئیس شورای شهر تهران، نسبت به افزایش…

19 ساعت ago

زادروز هنگامه مفید؛ میراث یک صدا

وقتی سرعت زندگی، کودکی را از نسل‌ها می‌رباید، نام هنگامه مفید همچنان یادآور جهانی است…

20 ساعت ago