آینده اقتصاد ایران با ترامپ

به گزارش سرمایه فردا، در نگاه نخست آینده اقتصاد ایران بدون روابط گسترده تجاری بین المللی با چالشهایی مواجه خواهد شد. از طرف دیگر تصور رشد اقتصادی در فضای ناامنی اقتصادی و اجتماعی ممکن نیست. زمانیکه تمام روشهای ارتباط بین الملل و دیجیتال بنگاههای اقتصادی که بر بستر اینترنت است متوقف می شود، دیگر نمی توان از بهبود فضای کسب و کار سخن گفت.

امسال سال دانش بنیان است و بستر فعالیت نیمی از شرکتهای دانش بنیان بر استفاده از فرصتهای اقتصاد دیجیتال و تجارت الکترونیک و‌ پردازش سریع و قدرتمند داده ها و استفاده از انواع سیستمها و روشهای انتقال اطلاعات است. بسته ماندن اینترنت یا اجرای طرحهایی مانند اینترنت ملی یا شبکه اطلاعات ملی از آنجا که امکان ارتباط گسترده با اقیانوسی از فرصتها و ابزار و دانش بین الملل را از بین می برد و خود نیز نمی تواند با صرف سرمایه گذاریهای کلان و همه جانبه ، مرتب به روز رسانی شود ، یک پروژه از پیش شکست خورده است. هرچند هم اکنون بسیاری از پلتفرم‌های بین‌المللی دسترسی از ایران را بسته اند و این نیز برخی شرکت‌های مبتنی بر فناوری را با چالش مواجه کرده است.

آینده اقتصاد ایران وابسته چیست؟

همچنین آنچه که در صنعت شکست خورده و عقب مانده خودرو می بینیم در نبود مشارکت‌های خارجی است و اینترنت ملی به مراتب عقب مانده تر خواهد بود. مسئولان تصور می کنند در صنعت خودرو همین که موتور بنزینی بتواند احتراق انجام دهد و چهار چرخ داشته باشد و شکل و اندازه یک خودرو به خود بگیرد کافی است. دیگر کیفیت و رفاه و لذت رانندگی و امنیت آن شاید خیلی به چشم نیاید حتی اگر در لحظه حادثه ایربگهای آن باز نشوند یا کولر نداشته باشد یا از امکانات روز بی بهره باشد. اما در صنعت اطلاعات و دانش پردازش داده ها ، تولید محتوی ، سرعت اینترنت، ابزارهای پرداخت و نرم افزارها و سخت افزارهای فراوانی هستند که تولید ارزش می کنند. بنابراین به طور کلی آینده اقتصاد ایران وابسته به تغییر نگرش مس

خلاقیت و نوآوری و برنامه ریزی دقیق در حوزه تکنولوژی اطلاعات بدون ابزارهای روزآمد و آپدیت شده و در دسترس آزاد آن هرگز ممکن نیست .

اگر بخواهیم بنگاههای اقتصادی ایران به عنوان موتور تولید ارزش و ثروت در کشور ، با ایجاد ارزش افزوده و امکان افزایش اشتغال و توسعه صادرات ، بنای رضایت اجتماعی و تولید ثروت را بگذارند ، با وضع کنونی کسب و کار تقریبا همه در لبه پرتگاه ورشکستگی و سقوط شاخص های رشد و توسعه قرار دارند.

احیای برجام در دوره ترامپ ممکن است؟

بهانه ها مهم نیست نتیجه تعامل با دولت جدید آمریکا مهم است. با ترامپ هم میتوان به توافق رسید و عدم نتیجه از مذاکرات برجام منجر به واژگونی قطار توسعه و رشد صفر و منفی کشور شده است. اینکه چگونه این قطار به ریل برگردد و آیا اصولا این ریل به مقصد دلپذیری هدایت می شود ، جای ابهام فراوانی دارد . تیرگی و ناامیدی از آینده و نداشتن یک چشم انداز مثبت موجب توقف سرمایه گذاری موثر و پیشی گرفتن استهلاک سرمایه و خروج سرمایه های هراسان و مهاجرت فراوان نخبه ها شده است .

اینکه بالاخره چه زمانی ، فرصت احیای امید و ثبات بخشیدن به اقتصاد ایران فرا می رسد ، خدا می داند. تصور اینکه کوچک شدن اقتصاد در کمای ایران و ادامه روند مدیریت اقتصادی و تحریمهای فزاینده ، چه بر سر تن نحیف این اقتصاد می آورد ، نگرانی بیسابقه ای را دامن می زند.

در پی ناکامی در احیای برجام توسط طرفهای ذینفع و افزایش تنش لفظی و کلامی در پی شیوع اعتراضات ، به نظر موج جدیدی از تحریمهای اقتصادی ممکن است صادرات نفت و پتروشیمی ایران را هدف قرار دهند. کاهش صادرات به برخی کشورهای همسایه و کوچک شدن منابع ارزی و افزایش همزمان حجم نقدینگی ، امکان جهشهای ارزی و نرخهای تورمی را دامن می زند .

مجموعه تصمیم گیران کشور باید فورا تمام فکر و اندیشه خود را متوجه این اوضاع وخیم و دردناک فعلی کنند و اینکه راههای برون رفت از این شرایط بغرنج چیست و‌چگونه می توان به آن دست یافت را بدون تبعیض و گزینش به شور و مشورت شعور و فهم عمومی همه کارشناسان و متخصصین این مرز و بوم بگذارند.