به گزارش سرمایه فردا، امیرحسین کاوه در تحلیلی مشکلات اداره کشور را اینگونه عنوان کرد؛ زیرکی را گفتم: «این احوال بین»، خندید و گفت: «صعبروزی، بوالعجبکاری، پریشانعالمی» دراین ۵۰ سال گذشته شخصیت های برجسته ی در رشته های فنی و مهندسی و پزشکی و حتی ادبی ممتازی در جمهوری اسلامی ایران تربیت و گاها به دیگر کشورها هم مهاجرت کرده اند. به همین دلیل نهضت سواد آموزی کشور داری می تواند قابل تامل باشد.
افسوس که در این ایامِ به قول حضرت حافظ،«روزگارِ صعب روزی بوالعجب کـاری پریـشان عالمی» نمیتوانیم بعد از رهبری یک شخصیت آشنا با کشور داری و زبده در علم تاریخ جهانی و با سواد در علم جفرافیای سیاسی روز و آشنا با کنشگری ملی و فراملی و دارای اندیشه مستقل و احیا کننده ی ایده دار نام ببریم.
اکثر سیاسیون موجود هم پادوی یک فکر القایی دیگر بوده اند.
به نظر تا این موضوع نهضت سواد آموزی کشور داری پایه گذاری نشود مشکل ما پا برجاست.
« آدمی در عالم خاکی نمیآید به دست // عالمی دیگر بباید ساخت و ز نو آدمی»
حریق ناگهانی در سینمای ۷۰ ساله لالهزار، بار دیگر ضعف مدیریت میراث فرهنگی و بیتوجهی…
سامان احتشامی تنها یک نوازنده نیست؛ او پدیدهای است که مرز میان تکنیک آکادمیک و…
غیبت آیینهای بومی در سینمای ایران، از یلدا تا دیگر مناسبات فرهنگی، تنها یک فقدان…
رضا کیان، مدیر تحقیق و توسعه بورس تهران، با تشریح روند جهانی اوراقبهادارسازی کالاها، توضیح…
سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان در نامهای به رئیس شورای شهر تهران، نسبت به افزایش…
وقتی سرعت زندگی، کودکی را از نسلها میرباید، نام هنگامه مفید همچنان یادآور جهانی است…