کارآفرینی خلاقانه در محیط کسب و کار

به گزارش سرمایه فردا، حمید رضا حاجی اشرفی: برای شکل گیری نهضت کارآفرینی خلاقانه در ایران به منظور بازسازی و نوسازی محیط کسب و کار ملی و جوامع محلی به چهار فعالیت ؛ روح افزایی – فکر افزایی – نرم افزاری – سخت افزاری نیاز است.
در زمان گذشته دولت ها و سرمایه گذاران فقط به عوامل نرم افزاری و سخت افزاری متمرکز بودند . دلایل مختلفی برای توجیه این موضوع وجود دارد. کوچک بودن روستاها و شهرها و وجود خانواده گسترده و انتقال تجارب شغلی از پدر به پسر و روش تربیتی نسل های بیبی بومر و X ها ، موجب می شد تا فرآیند اشتغالزایی ساده تر و تبدیل به یک امر عادی که دغدغه دولت ها و بزرگان خانواده ها را برطرف ساخته بود. فقط تامین سرمایه های مادی و انرژی معنوی و ابزارهای مکمل بر عهده دولت ها و مراجع محیط کسب و کار بود.
روحیه و نگرش نسل های پیشین در زمینه اشتغال آفرینی به علت گذر از عصر موج کشاورزی به صنعتی ،خود به خود متمایل به فرصت سازی های نو و توسعه صنعت و خدمات برای رشد و پیشرفت در قرن بیستم بود . لیکن به مرور زمان و تغییرات بین نسلی و رشد تکنولوژی شاهد تغییرات گسترده در جوامع و محیط کسب و کار هستیم. بطوریکه نسل های Yو Z به لحاظ موقعیت اجتماعی و فرهنگی دچار تغییرات زیادی شده اند. تغییرات باعث سخت تر و پیچیده تر شدن فرآیند اشتغالزایی و فرصت سازیهای اقتصادی گشته اند .

تغییرات محیط کسب و کار

با از بین رفتن خانواده گسترده و فردگرایی انسانها در عصر جدید و تحولات زیستی برای شکل گیری بنگاههای اقتصادی نوین ، چرخه شکل گیری تربیت و پرورش جوانانی که به کارآفرینی گرایش داشته باشند دچار دگرگونی بسیطی شده اند. تا جایی که دولت ها مجبور به تاسیس نهادهای متولی کارآفرینی شده اند. بدین ترتیب که همچون سیستم سواد آموزی که کودکان و جوانان باید دوران ابتدایی و متوسطه را در مدارس تحت یک نظام آموزشی مشخص بگذرانند. پس از آن به بازار کار یا دانشگاه بروند در سیستم کارآفرینی نوین ، به موازات آموزش های نظری و دروس تئوری یک سیستم مروج و ناظر مدیریت انگیزش و آموزش اشتغال آفرینی ،عوامل چهارگانه ؛ روح افزایی ، فکر افزایی ، نرم افزاری ، سخت افزاری را بطور متمرکز بعهده دارد .
هنگامی که یک نسل به علت سبک زندگی آپارتمان نشینی و گسسته شدن روابط و مناسبات فامیلی به سمت فردگرایی و تک محوری گرایش پیدا می کند. آن شرایط روحی و ذهنی و مادی تبدیل جوانان به کارآفرین را در محیط کسب و کار از دست می دهد. لذا گرایش به استخدام و اشتغال مشاغل ساده انفرادی کم بازده بیشتر میشود که به زیان اقتصاد کشورهاست.

خلاقیت اکوسیستم محیط کسب و کار

متاسفانه در [ موج چهارم ] این سبک تبدیل به یک فرهنگ خاص شد، به نحوی که موجب تضعیف بخش های خصوصی و تعاونی از مناظر مختلف گردیده است . کشور ما بعنوان یک جامعه در حال توسعه ناچار است همزمان با پیاده سازی برنامه های انقلاب های چهارم و پنجم صنعتی در حال اجرا در دنیا به بازسازی و نوسازی اقتصاد و ایجاد فرصت های شغلی تولید محور برای اشتغال جوانان و نیمه بیکاران بپردازد .
نسل نو ،سرمایه و امکانات مالی و روحیه کارآفرینی مستقل را ندارد . پس برای حمایت جوانان و در واقع به منظور حمایت از منافع ملی و تداوم خلاقیت اکوسیستم محیط کسب و کار لزوم تاسیس یک سیستم جدید بعنوان راهبر احساس می گردد. تا آن سیستم مسئولیت مدیریت تامین کلیه نیازهای آموزشی ،ترویجی و روحی – ذهنی – فکری – دانش – مهارت – ابزارها – سرمایه – مدیریت و … کارآفرینان جوان را عهده دار شود. همچون یک منتور استارتاپ بزرگ ملی و شتابدهنده تخصصی زمینه توسعه پایدار و متوازن اکوسیستم محیط کسب و کار بعنوان [ راه سوم ] که در واقع یک ماموریت مستقل حامی همه جانبه نهضت کارآفرینی ایران است را راهبری کند .