به گزارش سرمایه فردا، ۱-تحریم: بانک‌ها در مقابل تحریم‌های بینالمللی تاب‌آوری خیلی کمی دارند و بیشترین آسیب را می‌بینند، زیرا محصور بودن در خاک یک کشور، حیطه عملیات و فعالیت بانک‌ها را به شدت تنگ می‌کند. آنها سرویس و خدمات لازم و کافی نمی‌توانند به مشتریان خود ارائه بدهند و از منابع و تسهیلات بینالمللی نیز محروم می‌شوند.
با تحریم، قیمت تمام‌شده محصولات بانکی افزایش پیدا می‌کند و درآمد بانک به شدت کاهش می‌یابد. بانکهای ایرانی از بسیاری از سرویس‌ها و خدمات بانکی مثل عملیات بانکی بینالمللی در امر واردات و صادرات و انتقال اعتبارات بینالمللی مثل فاینانس و ری‌فاینانس، یوزانس و همچنین دریافت دیگر اعتبارات بینالمللی از قبیل سپرده‌گیری از بانکهای طرف قرارداد و رابطه با کارگزاری بانکهای خارجی محروم می‌شوند.
به علت عدم پذیرش قواعد و دستورالعمل‌های FATF عملا از همکاری بانکهای خارجی حتی در شرایط رفع تحریم نیز محروم می‌شوند.
۲-ساختار نامطلوب مالی و ترازنامه بانک‌ها: به علت زیان انباشته مستمر در سالیان متمادی نسبت کفایت سرمایه در اکثر بانکهای ایرانی بسیار پایین و حتی در بعضی از بانک‌ها منفی است. این نسبت که باید بین ۸ تا ۱۰ درصد نسبت سرمایه پایه به دارایی‌های موزون شده کم‌ریسک باشد.
در بانکهای ایرانی بین منفی ۵ و ۵ درصد است که وضعیت شکننده‌ای در مقابله با انواع ریسک‌های بانکی داشته و برای همکاری با بانکهای بینالمللی نیز امتیاز منفی و مشکل‌زا محسوب می‌شود.برطرف کردن و انجام اصلاحاتی که این نقیصه را برطرف کند بسیار مشکل و نیازمند منابع مالی زیاد از طریق افزایش در سرمایه است.
۳-سیاست‌های پولی: مشکل دیگر، مشکل مزمن و قدیمی وضعیت سیاست‌های پولی و بانکی متعارض با شرایط اقتصادی و اوضاع بانک‌هاست؛ مثل تعیین نرخ سود دستوری به‌طوری‌که همواره قیمت تمام‌شده پول در بانکهای ایرانی بیشتر از نرخ سود تسهیلات و وام‌ها است و مارجین یا حاشیه سود عملیات بانکی اغلب منفی و در واقع عملیات بانکی در کشور ما زیان‌ده است و به همین خاطر بانک‌ها به سوی بنگاه‌داری و تخصیص اعتبار به شرکت‌های سرمایه‌گذاری‌های خودشان می‌روند و حیات اقتصادی بخش خصوصی را به خطر می‌اندازند و از یک موسسه خدمات عمومی به یک شرکت سرمایه‌گذار تبدیل می‌شوند و به این ترتیب مانع از رشد و توسعه همگن و متوازن در بخش‌های مختلف اقتصادی می‌شوند و نارضایتی‌های زیادی را فراهم می‌کنند.
این بانک‌ها همچنین نه تنها در کنترل تورم کمکی نمی‌کنند، بلکه سبب تشدید تورم و بحران‌های اقتصادی می‌شوند و به علت قدرت مالی‌ای که دارند برای سهامداران خود، رانت و ویژه‌خواری ایجاد می‌کنند. بنابراین در مجموع، بانک‌ها در شرایط و وضعیت فعلی، قادر به ارزش‌آفرینی در سطح عمومی اقتصاد و حرکت قطار رشد و توسعه اقتصادی نیستند.
عملیات بانکی بینالمللی مانند فاینانس، یوناینانس تحت تاثیر تحریم‌ها قرار گرفته‌اند. کارگزاری خارجی هم نمی‌توانند مستقیم با بانکهای ایران قرارداد ببندند.
در حالی که کشور با تورم، تحریم، کسری بودجه و فرسایش اعتماد عمومی دست‌و‌پنجه نرم…
کسی که با «ایستاده در غبار» به‌عنوان چهره‌ای متفکر و آرمان‌خواه وارد سینمای ایران شد،…
چهارمین جشنواره بینالمللی «همام» با حضور صدها هنرمند دارای معلولیت از ایران و جهان، صحنه‌ای…
در اهواز، نفس‌کشیدن برای هزاران کودک به چالشی روزانه بدل شده است. آلودگی هوا نه‌تنها…
در شهری که فاصله میان ایستگاه‌های مترو، گاه به اندازه یک سبک زندگی است، چای…
در مجلس دوازدهم، برخی نمایندگان کمیسیون فرهنگی به‌جای پرداختن به مسائل بنیادین فرهنگ، هنر و…