سه روش ایجاد اشتغال

به گزارش سرمایه فردا، حمید رضا حاجی اشرفی: روش استخدام ‌،از نوع دولتی آن رفته رفته فقط محدود به چرخش امور وزارتخانه های دولتی و مشاغل خدمات اجتماعی گردیده است. به منظور کاهش هزینه ها کاستن از تعداد کارکنان دستگاههای دولتی مد نظر تصمیم سازان است . ترجیحا افزایش ایجاد اشتغال و کارآفرینی از طریق گسترش بخش های خصوصی و تعاونی مد نظر دولت ها برای ایجاد یک روند اقتصاد سالم و رقابت پذیر قرار گرفته و بر روی آن متمرکز شده اند .
در نیمه دوم شهریور ماه ۱۴۰۳ ، این یادداشت را می نویسم . شرایط اقتصادی ایران نسبت به سالهای گذشته بسیار تغییر کرده بطوریکه برای تشویق جوانان به کارآفرینی به عوامل مختلفی توجه باید نمود. بزبان ساده کارآفرینی یعنی تاسیس شرکت های جدید و ایجاد ارزش افزوده از طریق تولید کالاها و خدمات پشتیبان مورد نیاز جامعه با ایجاد اشتغال و کاهش مشاغل دلالی و واسطه گری .
در سالهای اخیر بعلت افزایش شیب تورم ، تامین سرمایه های ثابت و در گردش برای تاسیس شرکت ها و مشاغل جدید برای کارآفرینان و ایده پردازان بسیار سخت شده و حتی غیر ممکن شده . از سوی دیگر تورم نقطه به نقطه باعث کاهش قدرت خرید مصرف کنندگان و متعاقبا کاهش تقاضا باعث ایجاد شرایط ریسک عدم موفقیت کارآفرینان می شود .
کارآفرینی بزبان ساده یعنی تزریق خون تازه به رگ های اقتصاد یک کشور . وقتی چرخه عادی اکوسیستم محیط کسب و کار در اثر رکود تورمی متوقف می شود ،برای برون رفت از شرایط آچمز مانع کارآفرینی چه باید کرد؟

ایجاد اشتغال با حذف گلوگاههای کارآفرینی

در چند قانون از سال ۱۳۸۹ به موازات ابلاغ سیاست های کلی اقتصادی ، ایجاد اشتغال با حذف گلوگاههای کارآفرینی بهمراه تشویق کارآفرینان برای ورود به صحنه اقتصاد تولید محور لازمست بطور متوازن اجرا شوند .لیکن در مکانیزم برنامه های کارآفرینی موجود ، اشکالات ساختاری وجود دارد .حلقه های مفقوده بعلت فقدان رویکرد مدیریت سیستمی – استراتژیک و عدم توجه به عوامل موجد کارآفرینی ، مانع ایجاد نهضت کارآفرینی در این برهه مهم از دگردیسی بزرگ تاریخ اجتماعی – اقتصادی شده اند . ریشه اصلی تضعیف کارآفرینی را در سیستم آموزشی متکی به مبانی نظری محض جستجو باید کرد . تحصیلات جوانان عاری از مهارت آفرینی مدیریت بنگاهها و امور فنی و بازاریابی اکوسیستم محیط کسب و کار می باشد .
بعلت اقتصاد تورمی ، پس انداز خانواده ها کاهش یافته و قدرت سرمایه گذاری خانواده ها در تاسیس شرکت های جدید برای جوانان از بین رفته ،جوانان ترجیح میدهند ریسک های بیکاری و اتلاف وقت را تحمل کنند اما ریسک های ناشی از ورشکستگی در اثر کارآفرینی را نپذیرند تا وثائق خانوادگی آنان که سرمایه های یک عمر تلاش خانواده است در گرو بانک ها و موسسات تضمین نرود و به حراج گذاشته نشود.
مهمترین گلوگاه دیگر مانع ورود جوانان نسل Z به نهضت کارآفرینی نوین ،مبحث بسیار مهم هزینه فرصت از دست رفته است منظور اینست که اگر کارآفرین جوان ریسک کرد و وارد بنگاهداری شد. پس از چند سال بعلت عواملی که خودش در بوجود آمدنشان دخیل نبوده، ورشکست شد. آنگاه او در ادامه زندگی جز مهاجرت یا استخدام دیگران شدن یا نهایتا راننده اسنپ شدن چاره ای نخواهد داشت وثائق ملکی خانواده اش هم توسط تامین کنندگان تسهیلات از اختیار و تملکشان خارج خواهد شد.

مدل کارآفرینی در روش سنتی

بدین ترتیب در این نوع مدل کارآفرینی روش سنتی، نیم قرن پیشین هیچ گونه الگوریتم حمایتی برای تاب آوری کارآفرینان جوان چاره اندیشی نشده بهمین دلایل ، جوانان نسل Z انگیزه ورود به عرصه کارفرمایی و تاسیس بنگاههای جدید کسب و کار را ندارند. با این فرمان ، نمیتوان انتظار گشایش های اقتصادی را داشت چه باید کرد؟
برای شکل گیری نهضت کارآفرینی جدید ایران همسو با تمدن موج چهارم دولت برای تشویق جوانان به ورود عرصه کارآفرینی و بنگاه داری و افزایش ظرفیت تولیدات ملی و خدمات پشتیبان لازمست. مرکز مطالعات ریسک کارآفرینی و ایجاد اشتغال استارتاپی تضمین مالی جهت تاب آوری کارآفرینان جوان خارج از سیستم های مالی کنونی وفق موضوع قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر تاسیس نماید. تا از نقطه صفر تا صد فرآیند کارآفرینی در یک مدل شبیه سازی شده شبه استخدام + کارفرما مستقل انگیزه فعالیت های بنگاهداری واحدهای SMEs جوانان ایجاد شود. این جدید ترین الگو منطقی ایجاد اشتغال و حمایت از نهضت نوین کارآفرینی در ایران است .الگوریتم های حمایتی بیمه های بازرگانی در شکل گیری نهضت کارآفرینی بسیار موثرند. خوشبختانه در قوانین مصوب اخیر به این نکات توجه شده ،فقط پیاده سازی در اجرا مهم‌ است .