ده مقصد اول صادراتی کشور

به گزارش سرمایه فردا، بررسی جزئیات آمارهای تجارت در شش‌ماهه نخست سال ۱۴۰۲ تغییر قابل‌توجهی در رابطه تجاری ایران با کشورها را نشان نمی‌دهد. وضعیت به شکلی است که تشخیص آمارهای سال گذشته از آمارهای سال جاری کار دشواری است. ده مقصد اول صادراتی کشور هیچ تغییری نسبت به پارسال نداشته و در لیست ده مبدا اول واردات ایران، تنها یک تغییر نسبت به پارسال مشاهده می‌شود. صادرات ایران هنوز محدود به چند کشور است و بیش از ۸۸درصد صادرات ایران در نیمسال نخست ۱۴۰۲ به مقصد این کشورها ارسال شده است. از مجموع ارزش صادرات کشور در شش‌ماهه نخست ۸۵درصد مربوط به صادرات به آسیا و ۱۴درصد در رابطه با صادرات به اروپاست. یک‌درصد باقی‌مانده نیز به آفریقا صادر می‌شود. همچنین صادرات ایران به بازار آمریکا و اقیانوسیه به‌قدری ناچیز بوده که می‌توان از آن صرف‌نظر کرد. در بخش واردات نیز شرایط کاملا مشابه است. در سال گذشته از مجموع واردات کشور ۸۵درصد تنها از ۱۰ مبدا وارد شده که مشابه آمارها در ۶ماهه نخست سال جاری است.

تنها تفاوت آمارهای امسال با سال گذشته، حضور عمان در بین ده مبدا اصلی واردات ایران است. همچنین بررسی نسبت واردات ایران از قاره‌های مختلف نیز هیچ تغییری در مقایسه با سال گذشته نداشته است؛ ایران ۷۲درصد از کالاهای موردنیاز خود را از کشورهای آسیایی، ۲۶درصد را از کشورهای اروپایی و مابقی را از سه قاره دیگر وارد می‌کند.

عدم تغییر آمار تجارت ایران با سایر کشورها البته حاوی یک نکته مهم است. از شروع دولت سیزدهم، رئیس‌جمهور و سایر اعضای کابینه تلاش کردند بازارهای جدیدی را برای کالاهای ایرانی پیدا کنند. سفر رئیس‌جمهور به آفریقا، تاکید وزارت امور خارجه بر همکاری با همسایه‌ها و عضویت در پیمان‌های تجاری، سیاسی و امنیتی را می‌توان در همین راستا ارزیابی کرد.

با این وجود کاهش ۶۰درصدی در ارزش صادرات به آفریقا و افت ۳درصدی در ارزش صادرات به کشورهای عضو پیمان شانگهای نشان می‌دهد این استراتژی چندان موثر نبوده است. همچنین در رابطه تجاری با کشورهای عربی منطقه نیز آمارها تغییر قابل‌توجهی را نشان نمی‌دهد و حتی در برخی موارد آمارها کاهش چشمگیری را نشان می‌دهد. همه این موارد بیانگر آن است که بیش از دو سال پس از شروع به کار دولت، کماکان وضعیت بدون تغییر است و هنوز اقتصاد کشور میوه دیپلماسی را نچیده است.

آسیا پررنگ‌تر می‌شود

تحلیل جزئیات آمارهای سازمان توسعه تجارت نشان می‌دهد در نیمسال نخست ۱۴۰۲، صادرات ایران به چهار قاره افت محسوسی را در ارزش نسبت به مدت مشابه پارسال تجربه کرده و تنها ارزش صادرات به کشورهایی آسیایی یک‌درصد رشد داشته است. بر این اساس ارزش صادرات ایران به کشورهای اروپایی ۵درصد، به کشورهای آفریقایی ۶۰درصد و به کشورهای آمریکایی ۴۰درصد افت داشته است. همچنین وزن صادرات ایران به آفریقا، آمریکا و اقیانوسیه نیز افت محسوسی داشته است. از ۲۴٫۱میلیارد دلار صادرات ایران، ۲۰میلیارد و ۳۷۲میلیون دلار آن به مقصد کشورهای آسیایی بوده و ۳میلیارد و ۲۵۳میلیون دلار به اروپا صادر شده است.

البته باید این نکته را در نظر گرفت که در آمارهای سازمان توسعه تجارت، صادرات به ترکیه و روسیه در آمارهای اروپا محاسبه می‌شود و اگر آمار صادرات به این کشورها را از آمار صادرات به اروپا کسر کنیم، تنها ۳۱۵میلیون دلار به بیش از ۴۰ کشور اروپایی صادر شده است. در واقع می‌توان گفت از ۲۴٫۱میلیارد دلار صادرات ایران، ۲۳میلیارد و ۳۱۰میلیون دلار به آسیا به علاوه روسیه و ترکیه صادر شده و ۷۹۰میلیون دلار به بقیه نقاط جهان.  در بخش واردات اما، آمارها رشد قابل‌توجه در وزن و ارزش را نشان می‌دهد.

در نیمسال اول ۱۴۰۲، از مجموع ۳۰میلیارد و ۴۴۳میلیون دلار واردات ایران، ۲۱میلیارد و ۷۱۰میلیون دلار از مبدا کشورهای آسیایی و ۸میلیارد دلار از مبدا کشورهایی اروپایی به کشور وارد شده است. واردات ایران از کشورهایی آسیایی از نظر وزن ۵درصد و از نظر ارزش ۱۱درصد رشد داشته است. همچنین واردات از اروپا نیز از نظر وزنی ۹درصد و از نظر ارزشی ۱۳درصد رشد را تجربه کرده است. واردات از آمریکا نیز از نظر وزن و ارزش ۴۷ و ۳۵درصد افزایش یافته و به رقم ۴۶۷میلیون دلار رسیده است. تنها قاره‌ای که واردات ایران از آن کاهش یافته آفریقاست.

از مجموع واردات ایران ۲۵میلیارد و ۸۸۸میلیون دلار از مبدا کشورهای آسیایی به‌علاوه ترکیه و روسیه وارد ایران شده و تنها ۴٫۵۵میلیارد دلار از واردات ایران از مبدا سایر کشورهای جهان وارد ایران می‌شوند.

در واقع در شش‌ماهه نخست سال جاری، بیش از ۹۰درصد کل تجارت ایران با کشورهای آسیایی، ترکیه و روسیه انجام شده است که نشان‌دهنده عدم‌توجه ایران به بازار نزدیک به ۱۵۰ کشور جهان است.

اثر دیپلماسی بر تجارت

تغییرات در آمار تجارت با کشورهایی که ایران همراه با آنها در یک یا چند پیمان عضویت دارد، نکته دیگری است که باید به آن توجه کرد. به عنوان نمونه میزان صادرات ایران به کشور آفریقای جنوبی، کشوری که عضو گروه بریکس است، در نیمسال ۱۴۰۲، از نظر وزنی ۵۳درصد کاهش یافته و از نظر ارزشی ۷۳درصد کاهش را تجربه کرده است. این در حالی است که توقع می‌رفت با عضویت در گروه بریکس، روابط تجاری ایران با اعضای این گروه افزایش یابد.

همین مساله در مورد صادرات ایران به برزیل، عضو دیگر گروه بریکس، نیز صادق است. در شش‌ماهه منتهی به شهریور امسال، ایران تنها یک‌میلیون دلار به برزیل صادرات داشته است.

برخلاف کشورهای عضو گروه بریکس، وضعیت ایران در تجارت با کشورهای عضو پیمان شانگهای و اوراسیا کاملا مثبت بوده است. میزان صادرات ایران به کشورهای پاکستان، روسیه، ارمنستان، ازبکستان، قزاقستان و قرقیزستان از نظر ارزشی رشد داشته است. هر چند باید این نکته را در نظر گرفت که نرخ رشد ارزش صادرات به اندازه رشد در وزن صادرات نبوده و این مساله به این معنی است که ایران کالاها را به قیمت کمتری به این کشورها صادر می‌کند.

در این بین البته، صادرات به قزاقستان افت وزنی داشته اما از نظر قیمتی رشد داشته که به معنای صادرات با ارزش افزوده بالاتر به این کشور است. اصولا می‌توان گفت افزایش وزن صادرات به کشورهای حوزه آسیای میانه امر مثبتی است، زیرا در سال‌های اخیر حضور ایران در این بازارها چندان پررنگ نبوده و در حال حاضر آنچه اهمیت بیشتری از قیمت کالاها دارد، در اختیار گرفتن این بازارهاست.

تاثیر معکوس سفرها

هدف‌گذاری دیگر دولت برای توسعه تجارت، حضور پررنگ‌تر در بازار کشورهای آفریقایی بود. با وجود تاکید مسوولان اقتصادی کشور بر افزایش حجم مبادلات تجاری با کشورهای هدف آفریقایی، در واقعیت آمارهای صادرات ایران نه‌تنها رشد نداشته، بلکه افت محسوسی در وزن و ارزش را نشان می‌دهد. به عنوان مثال صادرات به کنیا، کشوری که رئیس‌جمهور در تیرماه امسال به آن سفر کرد، با افت ۱۲درصدی در وزن و ۳۰درصدی در ارزش به رقم ۲۳میلیون دلار رسیده است. نیجریه دیگر کشور هدف ایران برای توسعه صادرات است. صادرات به نیجریه از ۱۱۵میلیون دلار در نیمسال اول ۱۴۰۱ به ۲۵میلیون دلار در همین بازه زمانی در سال ۱۴۰۲ رسیده است؛ رقمی که افت ۷۸درصدی در ارزش و ۶۸درصدی در وزن صادرات به این کشور را نشان می‌دهد.

صادرات به آفریقای جنوبی نیز از ۲۰۹میلیون دلار در نیمه اول ۱۴۰۱ با افت قابل‌توجه به رقم ۵۶میلیون دلار در نیمسال ۱۴۰۲ رسیده است. همچنین صادرات به الجزایر، دیگر کشور هدف، در این مدت از ۳میلیون دلار به یک‌میلیون دلار کاهش یافته است. تنها کشور هدفی که در این مدت صادرات ایران به آن رشد داشته غناست. در مدت مذکور صادرات ایران با رشد ۳۰درصدی در ارزش و ۴۸درصدی در وزن، به رقم ۱۰۰میلیون دلار رسیده است.

در سمت واردات نیز تنها قاره‌ای که واردات ایران از آن کاهشی بوده آفریقاست. واردات ایران در نیمسال اول ۱۴۰۲ از این قاره، با ۳۴درصد کاهش در وزن و ۱۷درصد کاهش در ارزش، به ۴۳میلیون دلار رسید؛ رقمی معادل ۰٫۱درصد از کل واردات ایران در این مدت.

به نظر می‌رسد نه‌تنها توافقات در مورد افزایش مبادلات با کشورهای آفریقایی تاکنون تحقق نیافته، بلکه حجم تجارت ایران با این کشورها کاهش ۵۶درصدی داشته است؛ اتفاقی که با هدف‌گذاری دولت چندان منطبق نیست.

نکته جالب در این بین آن است که صادرات ایران به برخی از کشورها، که برخلاف کشورهای آفریقایی در این مدت در صدر اخبار تجارت نبوده‌اند، افزایش قابل‌توجهی داشته است. به عنوان مثال صادرات به مالزی با رشد ۲۸۰درصدی در ارزش، به ۱۱۰میلیون دلار رسیده است. این آمار این شائبه را ایجاد می‌کند که همبستگی اندکی بین تلاش‌های دیپلماتیک و میزان تجارت ایران وجود دارد.

در نهایت می‌توان گفت بررسی آمارهای تجارت در نیمه اول امسال نشان‌دهنده تغییرات عمده‌ای نیست. آمارها بیانگر آن است که همچنان سهم شرکای آسیایی از تجارت ایران در حال افزایش است و در بین شرکای آسیایی، تمرکز به چند شریک اصلی معطوف شده است.

علاوه بر این آمارها تغییرات عمده‌ای را در تجارت با کشورهای هدف نشان نمی‌دهد؛ تجارت ایران با کشورهای عرب منطقه (به غیر از عراق و امارات) ناچیز بوده، تبادلات تجاری ایران با آفریقا کاهشی بوده و تغییر آمار تجارت با دیگر کشورها نیز را می‌توان در حد نوسانات معمول ارزیابی کرد. به نظر می‌رسد دولت در رسیدن به هدف گسترش بازارهای ایران و افزایش مبادی وارداتی پیشرفت قابل‌توجهی نداشته و مشکل محدودیت تجارت ایران به چند کشور خاص همچنان پابرجاست./دنیای اقتصاد