Categories: آخرین اخبار

تورم اجاره از مسکن سبقت گرفت

به گزارش سرمایه فردا، نیمه اول سال ۱۴۰۴ برای بازار مسکن، دوره‌ای از رکود معاملاتی، جهش قیمت‌های اسمی، و کاهش قدرت خرید خانوارها بود. با فعال شدن مکانیسم ماشه، تشدید تحریم‌ها، و جهش نرخ ارز، بازار مسکن وارد فاز جدیدی شده که در نیمه دوم سال، می‌تواند به بازتعریف رفتار سرمایه‌گذاران، تغییر الگوی تقاضا، و فشار مضاعف بر بخش اجاره منجر شود.

بخش اول: عوامل کلان اقتصادی مؤثر بر بازار مسکن

۱. تورم و نرخ ارز

  • با تورم عمومی بالای ۴۵٪ و عبور نرخ دلار از ۱۱۲ هزار تومان، قیمت نهاده‌های ساختمانی، زمین، و خدمات فنی افزایش یافته است.
  • این روند، هزینه ساخت را به‌شدت بالا برده و موجب شده عرضه جدید با تأخیر و قیمت‌های بالاتر وارد بازار شود.

۲. سیاست‌های پولی و نرخ بهره

  • افزایش نرخ بهره برای کنترل تورم، موجب کاهش جذابیت سرمایه‌گذاری در بخش مسکن شده است.
  • در عین حال، کاهش قدرت خرید و نبود تسهیلات مؤثر، تقاضای مصرفی را به‌شدت محدود کرده است.

۳. کسری بودجه و فشار بر بازارهای موازی

  • دولت برای تأمین کسری بودجه، به انتشار اوراق و جذب نقدینگی از بازارها روی آورده که موجب کاهش نقدینگی در بازار مسکن شده است.
  • بازارهای موازی مانند ارز و طلا، به‌دلیل نقدشوندگی بالاتر، جذابیت بیشتری برای سرمایه‌گذاران پیدا کرده‌اند.

بخش دوم: وضعیت بازار خرید و فروش مسکن

۱. رکود معاملاتی

  • حجم معاملات در نیمه اول سال کاهش چشمگیری داشته و در نیمه دوم نیز انتظار می‌رود این روند ادامه یابد.
  • خریداران مصرفی به‌دلیل کاهش قدرت خرید و نبود تسهیلات مؤثر، از بازار خارج شده‌اند.

۲. تثبیت قیمت‌های اسمی، افزایش قیمت‌های واقعی

  • اگرچه قیمت اسمی مسکن در برخی مناطق ثابت مانده، اما با توجه به تورم عمومی، قیمت واقعی مسکن در حال افزایش است.
  • این روند موجب شده مسکن از دسترس طبقات متوسط و پایین خارج شود.

۳. تغییر رفتار سرمایه‌گذاران

  • سرمایه‌گذاران خرد، به‌جای خرید واحدهای مسکونی، به سمت دارایی‌های نقدشونده‌تر مانند ارز، طلا و صندوق‌های درآمد ثابت حرکت کرده‌اند.
  • سرمایه‌گذاران بزرگ نیز پروژه‌های جدید را با تأخیر آغاز کرده‌اند یا به سمت املاک تجاری و صنعتی متمایل شده‌اند.

بخش سوم: بازار اجاره؛ فشار مضاعف بر خانوارها

۱. رشد شدید نرخ اجاره

  • نرخ اجاره در نیمه اول سال به‌طور میانگین ۵۰٪ افزایش یافته و در نیمه دوم نیز با توجه به تورم و کاهش عرضه، احتمال رشد بیشتر وجود دارد.
  • در کلان‌شهرها، نرخ اجاره به‌گونه‌ای شده که سهم آن از درآمد خانوار به بیش از ۵۰٪ رسیده است.

۲. کاهش عرضه واحدهای اجاره‌ای

  • مالکان به‌دلیل بی‌ثباتی اقتصادی، ترجیح می‌دهند واحدها را خالی نگه دارند یا به فروش برسانند.
  • نبود مشوق‌های مالیاتی و حمایتی برای اجاره‌دهندگان، موجب کاهش عرضه شده است.

۳. افزایش تقاضای اجاره در مناطق حاشیه‌ای

  • خانوارها برای کاهش هزینه‌ها، به مناطق حاشیه‌ای و کم‌برخوردار مهاجرت کرده‌اند.
  • این روند موجب افزایش فشار بر زیرساخت‌های شهری و خدمات عمومی در این مناطق شده است.

سناریوهای محتمل برای نیمه دوم سال ۱۴۰۴

سناریو ویژگی‌ها پیامدها
ثبات نسبی سیاسی و تزریق نقدینگی کاهش نرخ بهره، افزایش تسهیلات ساخت و خرید رونق نسبی معاملات، کنترل نرخ اجاره
ادامه تحریم‌ها و بی‌ثباتی ارزی جهش قیمت نهاده‌ها، کاهش عرضه رکود شدید، افزایش نرخ اجاره، مهاجرت معکوس
اصلاحات ساختاری و مالیاتی در بخش مسکن مشوق‌های مالیاتی برای اجاره‌دهندگان، تسهیل ساخت افزایش عرضه، کاهش فشار بر بازار اجاره

 

نرخ‌های نجومی رهن و اجاره

در حال حاضرمستأجران با نرخ‌های نجومی رهن و اجاره در مناطق  مختلف روبرو شده اند به ویژه در مناطق مرکزی و جنوبی پایتخت، برای واحدهای معمولی و میان‌متراژ، اجاره ها به سطحی رسیده‌اند که تا چند سال پیش می‌توانستند سرمایه خرید یک خانه باشند. حالا همان مبالغ، پول پیش شده است. بر اساس آمار مرکز آمار ایران، تورم نقطه‌به‌نقطه اجاره‌بها در مرداد ۱۴۰۴ به ۳۴.۶ درصد رسیده اگرچه به دلیل رکود بازار مسکن کاهشی نسبت به سال های گذشته داشته، اما همچنان برای مستأجرانی که طبق گفته مقامات وزارت راه، دو سوم درآمدشان صرف پرداخت کرایه خانه می‌شود بسیار سنگین است. این کاهش نسبی تورم اجاره، نه حاصل سیاست‌های حمایتی، بلکه نتیجه افت توان پرداخت مستأجران و ثبات نسبی قیمت مسکن است.

اما بازار اجاره، به‌جای آرامش، در حال جبران عقب‌ماندگی تاریخی خود است. جهش قیمت مسکن از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۳، نرخ اجاره را به‌تدریج به سطحی رسانده که حالا با قیمت‌های فروش هم‌تراز شده است. آپارتمان‌های قدیمی و میان‌متراژ در مناطق میانی تهران با نرخ رهن ۱ تا ۲ میلیارد تومان عرضه می‌شوند. برای نمونه در جنت‌آباد، یک واحد ۷۰ متری با عمر ۱۲ سال، یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان رهن کامل دارد. در سهروردی، آپارتمان نوساز ۱۱۹ متری ، ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان رهن می‌طلبد.

این ارقام در شرایطی مطرح می‌شوند که تا دو سال پیش، با همین مبالغ می‌شد خانه‌ای در تهران خرید. طبق آمار بانک مرکزی، میانگین قیمت هر متر خانه در تهران از ۳۱ میلیون تومان در شهریور ۱۴۰۰ به ۸۸.۵ میلیون تومان در مرداد ۱۴۰۳ رسیده و اکنون برآوردهای غیررسمی از عبور این عدد از ۱۱۵ میلیون تومان حکایت دارند. با این حال، امسال رشد قیمت مسکن به ۵ درصد رسیده، در حالی‌که تورم اجاره همچنان بالای ۳۴ درصد است.

رشد قیمت مسکن در سال ۱۴۰۴ به ۵ درصد رسیده، اما تورم اجاره‌بها همچنان بالای ۳۴ درصد است. مستأجران در تهران با رهن‌های میلیاردی مواجه‌اند، در حالی‌که سیاست‌های حمایتی دولت از جمله کمک ودیعه و طرح مسکن استیجاری هنوز اجرایی نشده‌اند. کارشناسان هشدار می‌دهند که رکود ساخت‌وساز و ضعف نظارت، بازار اجاره را به نقطه بحران رسانده و فشار مالی بر اقشار متوسط و ضعیف را تشدید کرده است

کمیسیون بنگاه‌ها برای مستأجران سنگین است

سعید لطفی، عضو هیئت‌مدیره اتحادیه مشاوران املاک تهران، می‌گوید اغلب قراردادهای اجاره تمدید می‌شوند، چون هزینه جابه‌جایی و کمیسیون بنگاه‌ها برای مستأجران سنگین است. او نرخ افزایش اجاره را بین ۲۵ تا ۳۵ درصد برآورد می‌کند و تأکید دارد که بازار فروش در رکود است، البته کاهش ۳۰ درصدی قیمت‌ها صحت ندارد. به گفته او، تورم نهاده‌های ساختمانی و چشم‌انداز تورمی باعث شده مالکان بیشتر به دریافت رهن تمایل داشته باشند، در حالی‌که مستأجران ترجیح می‌دهند اجاره بدهند تا سرمایه نقدی‌شان حفظ شود.

در این میان، سیاست‌های حمایتی دولت نیز نتوانسته‌اند بار سنگین اجاره‌نشینی را سبک کنند. در حال حاضر ۵۱ درصد ساکنان پایتخت مستأجرند و دو سوم درآمدشان صرف اجاره می‌شود. دولت وعده پرداخت کمک ودیعه ۴۰۰ میلیون تومانی در تهران و ۳۰۰میلیون تومانی در مراکز استان‌ها را داده، اما آمار بانک مرکزی نشان می‌دهد که رشد ۳۴ درصدی اجاره‌بها در یک سال اخیر، فراتر از سقف مجاز ۲۵ درصدی بوده و مالکان به آن پایبند نبوده‌اند.

طرح مسکن استیجاری نیز که سال‌هاست در دستور کار دولت‌ها قرار دارد، هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. دولت چهاردهم با الگوبرداری از مدل‌های کره جنوبی، جزئیات این طرح را تصویب کرده و وعده داده واحدهایی با مساحت زیر ۱۰۰ مترمربع را برای زوج‌های جوان فاقد مسکن با اجاره پایین‌تر از نرخ بازار عرضه کند. اما کارشناسان معتقدند که آثار این برنامه‌ها در میان‌مدت و بلندمدت ظاهر می‌شود، در حالی‌که مستأجران امروز با مشکل نقدینگی و اجاره‌های میلیاردی مواجه‌اند.

در نهایت، بازار اجاره در تهران به نقطه‌ای رسیده که دیگر نمی‌توان آن را صرفاً تابع قیمت مسکن دانست. این بازار، بازتابی از ضعف نظارتی ، تورم ساختاری، و ضعف سیاست‌گذاری در حوزه مسکن است. مستأجران، با دست‌هایی خالی و سقفی گران، همچنان در حال دست‌وپنجه نرم کردن با بازاری‌اند که نه آرام می‌گیرد و نه عدالت می‌شناسد.

بازار اجاره در تهران با تورم ۳۴ درصدی، از رشد قیمت مسکن پیشی گرفته و به‌جای آرامش، در حال جبران عقب‌ماندگی تاریخی خود است. رکود ساخت‌وساز، توقف پروژه‌های عمرانی، و تخصیص ناکارآمد منابع، موجب کاهش عرضه و جهش قیمت‌ها شده‌اند. در این میان، سیاست‌های وزارت راه و شهرسازی نتوانسته‌اند نقش تنظیم‌گر خود را ایفا کنند. ادامه این روند، نه‌تنها بحران اجاره‌نشینی را تعمیق می‌کند، بلکه اعتماد عمومی به سیاست‌گذاری مسکن را نیز تضعیف خواهد کرد

اجاره با نرخ‌های میلیاردی

در حالی‌که بازار اجاره با نرخ‌های میلیاردی مستأجران را به مرز ناتوانی مالی رسانده، عملکرد وزارت راه و شهرسازی در یک سال گذشته نشان می‌دهد که نه‌تنها برنامه‌ای مؤثر برای کنترل قیمت‌ها اجرا نشده، بلکه روند ساخت‌وساز نیز به حداقل رسیده است. این رکود ساخت‌وساز، یکی از عوامل اصلی افزایش اجاره‌بها در کلانشهرهایی مانند تهران است؛ چرا که کاهش عرضه، در برابر تقاضای فزاینده، به‌طور طبیعی منجر به جهش قیمت‌ها می‌شود.

با وجود وعده‌های مکرر درباره ساخت مسکن ملی، مسکن استیجاری و تسهیل شرایط ساخت، آمارهای میدانی و گزارش‌های صنفی نشان می‌دهند که پروژه‌های عمرانی در حوزه مسکن با کندی شدید یا توقف کامل مواجه‌اند. نه زمین‌های وعده‌داده‌شده آزاد شده‌اند، نه تسهیلات ساخت به‌درستی تخصیص یافته‌اند، و نه سازوکار اجرایی مشخصی برای حمایت از سازندگان خرد و متوسط تعریف شده است.

در چنین شرایطی، وزارت راه و شهرسازی به‌جای پاسخگویی درباره رکود ساخت‌وساز، تمرکز خود را بر تدوین طرح‌های بلندمدت و تفاهم‌نامه‌های کلی گذاشته است، طرح‌هایی که در کوتاه مدت بر بازار اجاره امروز ندارند. مستأجران با مساله کمبود نقدینگی مواجه‌اند، مالکان به‌دلیل تورم عمومی تمایل به دریافت رهن دارند، و واحدهای جدیدی برای عرضه به بازار وجود ندارد.

کارشناسان هشدار می‌دهند که ادامه این روند، نه‌تنها مشکل اجاره‌نشینی را تشدید می‌کند، بلکه به بی‌اعتمادی عمومی نسبت به سیاست‌گذاری در حوزه مسکن منجر خواهد شد. وقتی ساخت‌وساز متوقف شود، بازار اجاره به‌تنهایی بار تأمین سرپناه را به دوش می‌کشد و این یعنی فشار بیشتر بر اقشار متوسط و ضعیف، افزایش مهاجرت معکوس از شهرها را به همراه خواهد داشت.

در حالی‌که رشد قیمت مسکن در سال جاری به ۵ درصد محدود شده، تورم اجاره‌بها همچنان بالای ۳۴ درصد باقی مانده است. وزارت راه و شهرسازی، اگر می‌خواهد نقش تنظیم‌گر خود را ایفا کند، باید از فاز وعده‌ها عبور کرده و وارد مرحله اجرا شود. تسهیل صدور مجوز ساخت، حمایت از سازندگان خرد، تخصیص زمین‌های دولتی، و نظارت بر اجرای طرح‌های استیجاری، از جمله اقداماتی است که می‌تواند در کوتاه‌مدت بخشی از گرانی ها را مهار کند. در غیر این‌صورت، بازار اجاره همچنان به مسیر تورمی خود ادامه خواهد داد مسیر بی‌پایانی که مستأجران را هر روز بیشتر از خانه دور می‌کند.

 

modir

Recent Posts

آمارهای هشداردهنده افسردگی

افسردگی در ایران دیگر یک اختلال فردی نیست، بلکه به پدیده‌ای اجتماعی و ملی بدل…

21 دقیقه ago

وام‌فروشی در سایه

در شرایطی که نظام بانکی کشور با بحران کفایت سرمایه و سرمایه‌گذاری‌های انحرافی دست‌وپنجه نرم…

22 دقیقه ago

ژانرهای فراموش‌شده سینما

در حالی که سینمای ایران سال‌هاست در محدوده‌ای تکراری از درام‌های اجتماعی و ملودرام‌های خانوادگی…

45 دقیقه ago

ارزش دارایی‌های گروه دارویی سبحان

بررسی خالص ارزش دارایی‌های گروه دارویی سبحان (دسبحا) در تاریخ ۱۶ مهر ۱۴۰۴ نشان می‌دهد…

3 ساعت ago

ارزش ذاتی ورنا چقدر است؟

بررسی خالص ارزش دارایی‌های شرکت سرمایه‌گذاری رنا (ورنا) در تاریخ ۱۶ مهر ۱۴۰۴ نشان می‌دهد…

3 ساعت ago

نسبت ان ای وی خگستر

بررسی خالص ارزش دارایی‌های شرکت گسترش سرمایه‌گذاری ایران‌خودرو (خگستر) در تاریخ ۱۶ مهر ۱۴۰۴ نشان…

3 ساعت ago