معدن و فلزات

تارابگین در سایه افول ذوب‌آهن

به گزارش سرمایه فردا، شرکت تارابگین به‌عنوان یکی از شرکت‌های تابعه ذوب‌آهن اصفهان، با ۱۵۱۴ نفر نیروی انسانی در زمینه تولید و عرضه انواع عایق‌های صنعتی فعالیت می‌کند. این شرکت در زنجیره تأمین صنایع ساختمانی و انرژی نقش مهمی ایفا می‌کند و از نظر ظرفیت تولید، یکی از بازیگران قابل‌توجه در حوزه عایق‌های صوتی و حرارتی محسوب می‌شود.

با این حال، بررسی ساختار مدیریتی تارابگین نشان می‌دهد که چالش‌هایی در حوزه تخصص‌گرایی و شفافیت وجود دارد. مدیریت اجرایی این شرکت برعهده مسعود پیرجمالی با مدرک کاردانی نقشه‌کشی صنعتی است و ریاست هیئت‌مدیره آن را محمدرضا ابراهیم کرمانی با مدرک علوم ارتباطات اجتماعی برعهده دارد. این ترکیب مدیریتی، با توجه به ماهیت فنی و صنعتی فعالیت شرکت، پرسش‌هایی را درباره میزان انطباق تخصص مدیران با مأموریت‌های عملیاتی مجموعه مطرح می‌کند.

از سوی دیگر، وابستگی تارابگین به ذوب‌آهن اصفهان، آن را در معرض نوسانات عملکردی شرکت مادر قرار داده است. ذوب‌آهن اصفهان، تحت مدیریت اردشیر افضلی، در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با کاهش ۲۸ درصدی تولید نسبت به دوره مشابه سال قبل مواجه شده است. این افت تولید، در کنار زیان انباشته ۲۱ هزار میلیارد تومانی، نشان‌دهنده فشارهای مالی و عملیاتی قابل‌توجهی است که می‌تواند بر شرکت‌های وابسته نیز اثرگذار باشد.

در مجموع، شرکت تارابگین با وجود ظرفیت انسانی و صنعتی قابل‌توجه، نیازمند بازنگری در ساختار مدیریتی، ارتقای تخصص‌گرایی و کاهش وابستگی به شرکت مادر است. در شرایطی که ذوب‌آهن با زیان‌های انباشته و افت تولید مواجه است، تابعه‌های آن نیز باید با رویکردی مستقل‌تر و حرفه‌ای‌تر مسیر پایداری و رشد را دنبال کنند.

نشانه‌های هشدار در سال ۱۴۰۴

با نگاهی به عملکرد شرکت تارابگین در سال ۱۴۰۴ و مقایسه آن با سال ۱۴۰۳، می‌توان دریافت که این مجموعه صنعتی، علی‌رغم برخورداری از نیروی انسانی قابل‌توجه و جایگاه تخصصی در حوزه تولید عایق‌های صنعتی، تحت تأثیر مستقیم افت عملکرد شرکت مادر یعنی ذوب‌آهن اصفهان قرار گرفته است.

در سال ۱۴۰۳، ذوب‌آهن با وجود چالش‌های مالی، توانست تولیدات خود را در سطحی نسبتاً پایدار حفظ کند و زیان انباشته آن در محدوده قابل کنترل‌تری قرار داشت. اما در نیمه نخست سال ۱۴۰۴، کاهش ۲۸ درصدی تولید نسبت به دوره مشابه سال قبل و رسیدن زیان انباشته به رقم نگران‌کننده ۲۱ هزار میلیارد تومان، نشان‌دهنده ورود این شرکت به مرحله‌ای بحرانی است که تبعات آن به شرکت‌های تابعه مانند تارابگین نیز سرایت کرده است.

از سوی دیگر، ساختار مدیریتی تارابگین با حضور چهره‌هایی فاقد تخصص مستقیم در حوزه صنعت، مانند مدیرعامل با مدرک کاردانی نقشه‌کشی صنعتی و رئیس هیئت‌مدیره با مدرک علوم ارتباطات، نشان‌دهنده ضعف در انطباق تخصص با مأموریت عملیاتی شرکت است. این ترکیب مدیریتی، در شرایطی که شرکت مادر با بحران‌های مالی و تولیدی مواجه است، می‌تواند ریسک بهره‌وری و تصمیم‌گیری را افزایش دهد.

در مجموع، سال ۱۴۰۴ برای تارابگین و ذوب‌آهن اصفهان، سالی با نشانه‌های هشدار بوده است. اگر اصلاحات ساختاری در حوزه مدیریت، استقلال عملیاتی شرکت‌های تابعه، و بازنگری در سیاست‌های تولید و مالی صورت نگیرد، احتمال تداوم روند نزولی و تشدید زیان‌ها در سال‌های آتی وجود دارد. اکنون زمان آن است که تارابگین، به‌جای اتکا صرف به شرکت مادر، مسیر بازسازی حرفه‌ای و تخصص‌محور خود را آغاز کند تا بتواند در برابر بحران‌های زنجیره‌ای مقاومت کند.

modir

Recent Posts

روایت چینی از جنایات نانجینگ

فیلم‌های جنگی چین در سال‌های اخیر نه‌تنها بازتابی از حافظه تاریخی این کشور بوده‌اند، بلکه…

37 دقیقه ago

تاک‌شوهای ایرانی؛ از طوفان سرگرمی تا بحران محتوا

رسانه‌های ایران این روزها زیر سلطه موجی از برنامه‌های گفت‌وگو محور قرار گرفته‌اند؛ تاک‌شوهایی که…

49 دقیقه ago

خیانتی از دل اعتماد ؛سرقت بی‌صدا در غرب تهران

پرونده سرقتی که هیچ قفل شکسته و پنجره تخریبی نداشت، نشان داد گاهی کلید ورود…

54 دقیقه ago

جنایت خزانه

پرونده قتل مادربزرگ ۶۵ ساله و پسر جوانش در محله خزانه تهران، بار دیگر نشان…

1 ساعت ago

فولاد و بحران آب؛ توسعه‌ای به قیمت فرونشست

صنعت فولاد در ایران، به‌جای آنکه موتور توسعه پایدار باشد، به یکی از بزرگ‌ترین بلعندگان…

1 ساعت ago

رازهای پنهان پشت دانه‌های آستانه

بادام‌زمینی در ایران تنها یک خوراکی ساده نیست؛ پشت هر دانه، داستانی از خاک، کشاورز،…

1 ساعت ago