به گزارش سرمایه فردا، وزارت دادگستری آمریکا جمعه گذشته نخستین بخش از اسناد و تصاویر مربوط به تحقیقات جنجالی درباره جفری اپستین، سرمایهدار بدنام و محکوم پروندههای سوءاستفاده جنسی را منتشر کرد؛ اسنادی که سالها وعده انتشارشان داده شده بود و افکار عمومی مدتها در انتظار آنها بود. اما آنچه در نهایت منتشر شد، نه پایان ابهامات، بلکه آغاز موج تازهای از خشم سیاسی و تردیدهای عمیق بود. بخش قابل توجهی از صفحات با نوارهای سیاه ضخیم پوشانده شده و نامها، تصاویر و جزئیات کلیدی حذف شدهاند؛ اقدامی که به گفته دموکراتها، آشکارا با روح و متن قانون «شفافیت پروندههای اپستین» در تضاد است.
در میان اسناد منتشرشده، تصاویر متعددی از چهرههای مشهور دیده میشود؛ از بیل کلینتون، رئیسجمهور پیشین آمریکا گرفته تا میک جَگر، مایکل جکسون و برخی بازیگران و چهرههای رسانهای. این تصاویر نشان میدهد اپستین طی دهههای گذشته با طیف گستردهای از سیاستمداران، ثروتمندان و ستارههای فرهنگ عامه ارتباط داشته است. با این حال، نبود توضیح درباره زمینه این تصاویر و سانسور بخشهای حساس، مانع از درک نقش و ماهیت این ارتباطات شده است.
نمونهای از میزان سانسور، فهرست ۲۵۴ «ماساژور» است که در هفت صفحه آمده اما تمام نامها زیر نوارهای سیاه پنهان شدهاند. این واژه در ادبیات شبکه اپستین، اشارهای رمزگونه به دختران نوجوانی داشت که قربانی سوءاستفادههای او بودند. در سندی دیگر، ۱۱۹ صفحه بهطور کامل سیاه شده است؛ اقدامی که رهبران دموکرات سنا آن را «پنهانکاری سیستماتیک» توصیف کردهاند. چاک شومر، رهبر اقلیت سنا، تأکید کرده آنچه منتشر شده «تنها بخش کوچکی از بدنه عظیم شواهد» است و انتشار انبوه صفحات سیاهشده را مغایر با قانون دانسته است. برخی قانونگذاران دموکرات نیز مدعیاند پیشنویس کیفرخواستی که پس از بازداشت اپستین در سال ۲۰۱۹ تهیه شده بود، عمداً منتشر نشده؛ سندی که به گفته آنان میتوانست پای «افراد ثروتمند و قدرتمند بیشتری» را به میان بکشد.
در سوی دیگر، کاخ سفید و متحدان جمهوریخواه دونالد ترامپ بلافاصله بر حضور بیل کلینتون در تصاویر تمرکز کردند و آن را دستاویزی سیاسی قرار دادند. مدیر ارتباطات کاخ سفید در شبکههای اجتماعی با لحنی طعنهآمیز به این تصاویر اشاره کرد. در مقابل، نزدیکان کلینتون دولت را متهم کردند که اسناد را «گزینشی و دیرهنگام» منتشر کرده و هدف اصلی باید «پاسخگویی دولت» باشد نه بهرهبرداری سیاسی.
ترامپ نیز خود سابقه ارتباط اجتماعی با اپستین در دهه ۱۹۹۰ را دارد، هرچند سالها پیش از بازداشت اپستین روابطش را قطع کرده و هیچ اتهامی متوجه او نشده است. با این حال، پرونده اپستین مدتهاست در میان پایگاه راستگرای حامی ترامپ به کانون نظریههای توطئه تبدیل شده؛ ادعاهایی درباره شبکهای جهانی از قاچاق جنسی برای نخبگان. ترامپ در کارزار انتخاباتیاش وعده داده بود اسناد را کامل منتشر کند، اما پس از بازگشت به قدرت، این مطالبه را «فریب دموکراتها» خواند. فشار کنگره، حتی از سوی برخی جمهوریخواهان، سرانجام او را وادار کرد قانون انتشار اسناد را امضا کند.
ابهامات زمانی بیشتر شد که دستکم ۱۶ فایل از وبگاه وزارت دادگستری کمتر از یک روز پس از انتشار، بدون هیچ توضیحی حذف شدند. یکی از این فایلها تصویری بود که ترامپ را در کنار اپستین، ملانیا ترامپ و گیلین مکسول نشان میداد. این حذفهای بیسر و صدا موج تازهای از گمانهزنیها را در فضای مجازی و میان قانونگذاران ایجاد کرد.
منتقدان میگویند اسناد منتشرشده، با وجود حجم بالای صفحات، اطلاعات تازه اندکی درباره نحوه رسیدگی قضایی به پرونده اپستین ارائه میدهد. مصاحبههای افبیآی با قربانیان، یادداشتهای داخلی وزارت دادگستری درباره تصمیمات قضایی و اسناد کلیدی دهه ۲۰۰۰ ـ زمانی که اپستین توانست از اتهامات فدرال سنگین بگریزد و تنها به جرمی خفیفتر در سطح ایالتی اقرار کند ـ یا منتشر نشده یا بهشدت سانسور شدهاند. این خلأها بار دیگر این پرسش را زنده کرده که چه کسانی تحت بررسی قرار گرفتند و چه کسانی هرگز مورد پرسش واقع نشدند.
در بخشهایی از اسناد تازه، برای نخستین بار متن جلسات هیئت منصفه بزرگ سال ۲۰۰۷ علنی شده است؛ جلساتی که در آن دختران و زنان جوان از سوءاستفاده جنسی، پرداخت پول در برابر اعمال جنسی و حتی جذب دختران دیگر سخن گفتهاند. برخی از آنان در زمان وقوع جرم تنها ۱۴ یا ۱۶ سال داشتهاند. یکی از شاهدان گفته برای معرفی هر دختر ۲۰۰ دلار دریافت میکرده و به آنان توصیه میشده درباره سن خود دروغ بگویند.
اپستین در سال ۲۰۱۹، پیش از آغاز محاکمه به اتهام قاچاق جنسی، در زندان نیویورک جان باخت؛ مرگی که رسماً خودکشی اعلام شد اما همچنان محل تردید بسیاری است. گیلین مکسول، شریک و نامزد سابق او، تنها فردی است که تاکنون در ارتباط با این پرونده محکوم شده و دوران محکومیت ۲۰ ساله خود را میگذراند.
برای قربانیان، انتشار این اسناد نه پایان ماجرا، بلکه یادآور شکست دیرینه عدالت است. یکی از شاکیان گفته «احساس میکنم دوباره نظام قضایی ما را ناامید کرده است». وکیل قربانیان نیز این لحظه را «همزمان پیروزی و تراژدی» توصیف کرده: پیروزی از آن جهت که اسناد ادعاهای دیرینه را تأیید میکند و تراژدی از آن رو که نشان میدهد اگر تحقیقات جدیتر و زودتر انجام میشد، شاید میشد جلوی سالها سوءاستفاده را گرفت.
وزارت دادگستری اعلام کرده انتشار اسناد ادامه خواهد داشت و این تنها آغاز است. اما برای افکار عمومی آمریکا، روند تدریجی انتشار همراه با صفحات سیاه و فایلهای ناپدیدشده، بیش از آنکه شفافیت ایجاد کند، سایه تردید را سنگینتر کرده است.
غیبت آیینهای بومی در سینمای ایران، از یلدا تا دیگر مناسبات فرهنگی، تنها یک فقدان…
رضا کیان، مدیر تحقیق و توسعه بورس تهران، با تشریح روند جهانی اوراقبهادارسازی کالاها، توضیح…
سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان در نامهای به رئیس شورای شهر تهران، نسبت به افزایش…
وقتی سرعت زندگی، کودکی را از نسلها میرباید، نام هنگامه مفید همچنان یادآور جهانی است…
با گسترش شبکههای اجتماعی، بسیاری از فعالیتهای غیررسمی که زمانی در خیابانها و فضاهای عمومی…
نامه اخیر جبهه اصلاحات به رئیسجمهور، نه صرفاً یک هشدار سیاسی، بلکه نشانهای از تغییر…