نقش استارتاپ های بخش کشاورزی در تولید محصولات بهداشتی

به گزارش سرمایه فردا، ضرورت تاسیس سازمانهای مشاور کسب و کار نوین در جامعه احساس می‌شود. در روزهای اخیر قیمت گوجه فرنگی در میوه فروشی های سطح شهرها افزایش یافته است. این افزایش قیمت قطعا به کاهش عرضه نسبت به تقاضا بستگی دارد. از سوی دیگر دیگر عکس هایی از کامیونهایی که در مرز ایران و عراق با محموله گوجه فرنگی را نشان می‌دهد که منتظر عبور از مرز و تحویل بارهای خود به خریداران عراقی هستند در فضای مجازی منتشر شد. این دو خبر در صورت تحلیل منطقی و از دیدگاه تجاری پتانسیل تبدیل به ایده طراحی یک سیستم مهندسی مشاور استارتاپ های بخش کشاورزی را دارد.

استارتاپ های بخش کشاورزی اشخاص و موسسات غالبا حقوقی هستند که بعنوان مشاور طرحهای اقتصادی و تاسیس شرکت های کشاورزی مشارکت می کنند. استارتاپ ها در نقش مدیریت ایده ها، مدیریت برنامه ریزی – سازماندهی، استخدام و انتخاب نیروهای مناسب برای کار مناسب، هماهنگی، هدایت، کنترل با وزارتخانه ها و موسسات دولتی و بخش های تعاونی و خصوصی در رونق دهی به محیط کسب و کار و کاهش ریسک ها در جهت افزایش منافع و بهره وری از منابع ، وقت ، امکانات ، سرمایه های مادی فعالیت می کنند .

نقش استارتاپ های بخش کشاورزی در تنظیم بازار

استارتاپ های بخش کشاورزی نیروهای متخصص و حرفه ای هستند. آنها از درون شرکت ها ، اصناف، مشاغل کشاورزی پس از کسب مهارتهای تخصصی در رشته های دانشگاهی و فنی و حرفه ای و تجربیات کافی در جوامع رو به توسعه متولد میشوند. در کنار صاحبان مشاغل سنتی کشاورزی، تکالیف مختص عملیات فنی، مدیریت های ریسک و بازاریابی و شتابدهندگی مالی و برند سازی را انجام می‌دهند.

این موسسات که در واقع آنها را بعنوان کاتالیزور توانگری مشاغل مختلف می توان تلقی نمود توانایی تامین خدمات مشاوره از بالاترین سطوح اجرایی کشورها تا دور افتاده ترین مزارع و کارگاههای تولید کشاورزی و صنعتی را دارند. بعنوان مثال، استارتاپ های بخش کشاورزی می توانند با بهره برداری مطلوب از امکانات دیجیتال و شبکه اینترنت و پلتفرمهای تخصصی از مرکز کشور و مراکز استانها با جمع آوری آمار و اطلاعات و تحلیل داده ها با کمک علم داده ها میزان کشت و تولید محصولات کشاورزی در کل کشور برای مصارف داخلی و صادراتی در هر ماه و محاسبه هزینه های تولید و کنترل آفات و سموم و سایر نکات فنی را محاسبه و در اختیار کلیه افراد فعال در زنجیره فعالیت های کشاورزی قرار دهند.

این نوع استارتاپ های بخش کشاورزی نه تنها در بخش بازاریابی ، تولید ، توزیع ، نظارت بر روند تبادلات مالی می توانند یاور کشاورزان خرد و بزرگ باشند. حتی توانایی مدیریت تامین خدمات بیمه و رفاهی ، بهداشتی و سلامت و امور حقوقی و اداری برای کشاورزان را دارند . وظایف محوله به استارتاپ ها بسیار گسترده و طیفی وسیعی از خدمات را می تواند در بر داشته باشد.

محصولات غیربهداشتی و آلوده به سموم کشاورزی

در یک مثال خیلی ساده می توان گفت: برای هر محصول در هر استارتاپ های بخش کشاورزی میتوان کارگروههای تخصصی تشکیل داد ؛ کارگروه گوجه فرنگی – کارگروه فلفل دلمه ای – کارگروه گندم – کارگروه گل محمدی و غیره در نگاه اول شاید این نوع تقسیم بندی شوخی بنظر برسد. لیکن در واقعیت امر اگر واقعا میخواهیم مصرف بهینه منابع و آب در بخش کشاورزی و سهم درخور توجه از بازار صادراتی منطقه را که در قانون برنامه هفتم توسعه تاکید شده را کسب نماییم. تاسیس استارتاپ های تخصصی با ماموریت های آموزشی – مشاوره – هدایت در امور مشخص الزامی است.

استارتاپ های بخش کشاورزی با نظارت فنی ، از تولید محصولات غیربهداشتی و آلوده به سموم کشاورزی که موجب دیپورت محصولات به کشور و باعث خسارتهای مالی سنگین می‌شوند جلوگیری می‌کنند. در حفظ تعادل قیمت محصولات و توزیع متقارن در داخل و خارج میتوانند مدیریت بازار بخش کشاورزی را رهنمون باشند.

برای گذر از مدیریت سنتی به مدیریت مدرن ،سیستماتیک و استراتژیک، لازمست لباسها و افکار مدیریت سنتی کنار گذاشته و روشهای نوین راهبری همچون تاسیس استارتاپ ها در مسیر توسعه همه جانبه اکوسیستم فضای کسب و کار کشور جایگزین شوند …