به گزارش سرمایه فردا، در اقتصاد ایران، برخی چهره‌های تجاری با ظاهر کارآفرینانه، در عمل به نمادهایی از بهره‌برداری نامتوازن از منابع بانکی بدل شده‌اند. احد عظیم‌زاده، تاجر شناخته‌شده فرش و مالک پروژه‌های لوکس در شمال کشور، یکی از همین چهره‌هاست که نامش بارها در فهرست بدهکاران بانکی تکرار شده است. بررسی وضعیت تسهیلات دریافتی او، نه‌تنها ابعاد مالی، بلکه جنبه‌های فرهنگی و حقوقی بدهی‌های کلان را نیز آشکار می‌سازد.
طبق سند منتشرشده، احد عظیم‌زاده دارای ۸۸۳ میلیارد تومان مانده تسهیلات مشکوک‌الوصول است—مطالباتی که بیش از ۱۸ ماه از موعد بازپرداخت آن‌ها گذشته و هنوز به بانک بازنگردانده شده‌اند. این رقم، در شرایطی ثبت شده که نرخ سود تسهیلات دریافتی ۲۷ درصد بوده و قرار بوده در بازه زمانی ۳۶ ماهه تسویه شود.
نکته قابل‌تأمل، موضع‌گیری عظیم‌زاده در سال ۱۳۹۵ است؛ جایی که در مصاحبه‌ای اعلام کرد:
«فقط مبلغ وام و سود اولیه آن را قبول دارم و بقیه جریمه دیرکرد و سود در سود و … را طبق فتوای علما، اسلامی و شرعی نمی‌دانم.»
این اظهارنظر، در کنار عدم بازپرداخت به‌موقع، نشان‌دهنده نوعی مقاومت در برابر نظام بانکی و تفسیر شخصی از تعهدات مالی است—تفسیری که در عمل، به انباشت بدهی و فشار بر منابع بانکی منجر شده است.
پرونده احد عظیم‌زاده، نمونه‌ای از چالش‌های ساختاری در نظام تسهیلات‌دهی کشور است؛ جایی که افراد با دسترسی‌های خاص، تسهیلات کلان دریافت می‌کنند اما در بازپرداخت آن‌ها تعلل می‌ورزند یا به تفسیرهای شخصی از تعهدات مالی متوسل می‌شوند.
در شرایطی که بانک‌ها با بحران نقدینگی و مطالبات معوق مواجه‌اند، استمرار چنین رفتارهایی نه‌تنها اعتماد عمومی را تضعیف می‌کند، بلکه کارایی نظام بانکی را نیز به خطر می‌اندازد. شفاف‌سازی، پیگیری حقوقی و اصلاح فرآیند اعتبارسنجی، گام‌هایی ضروری برای جلوگیری از تکرار این الگو در آینده است.
چهار روایت از وضعیت علوم اجتماعی در ایران نشان می‌دهد که جامعه‌شناسی امروز بیش از…
سه روایت از گفت‌وگوهای دانش اقباشاوی درباره فیلم «زاپاتا» نشان می‌دهد این اثر نه‌تنها تجربه‌ای…
پرونده‌ای که با شکایت یک مرد جوان از سرقت گوشی‌اش در شب آغاز شد، پس…
ستاره حیدری و مرضیه آلبوغیش، دو دختر آبادانی، در فاصله‌ای کمتر از دو ماه در…
نسل زِد، متولدین ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲، امروز بیش از هر نسل دیگری در کانون بحث‌های…
کمبود شیر خشک در ایران تنها به معنای دشواری خانواده‌ها در تأمین غذای نوزادان نیست؛…