به گزارش سرمایه فردا، در ماههای اخیر، خوشبینیهای زیادی درباره امکان جذب سرمایهگذاریهای کلان و حضور برندهای مطرح خودروسازی در ایران مطرح شده است. برخی امیدوارند که در صورت توافق، بتوانند خودروهای آمریکایی نظیر فورد و جیپ را در خیابانهای تهران ببینند. بااینحال، اگر به اسفند ماه گذشته بازگردیم، بازارها واکنش متفاوتی نشان دادند؛ جو غالب این بود که توافقی حاصل نمیشود و فضای اقتصادی با عدم قطعیت روبهرو بود.
در جلسات متعددی که در بهمن و اسفند برگزار شد، تحلیلهایی ارائه شد که نشان میدهد اگر توافقی هم صورت بگیرد، احتمالاً محدود خواهد بود. برای درک بهتر وضعیت، باید از تأثیرات روانی بازار فاصله گرفت و با دیدگاهی تحلیلی به گذشته نگاه کرد. در روششناسی علوم سیاسی، قاعدهای وجود دارد تحت عنوان تحلیل پسینسایت، یعنی پس از وقوع یک اتفاق، دلیلتراشی برای آن انجام میشود. اگر امروز مذاکرات آغاز نشده بود، تحلیلها بر محور دلایل عدم شروع آن متمرکز میشدند، اما اکنون که مذاکرات جریان دارد، برخی استدلالها به سمت امکان موفقیت پیش رفته است.
لازم است بین واقعبینی و امیدواری تمایز قائل شد. تحلیل نباید بر اساس آرزوها شکل بگیرد، بلکه باید مبتنی بر واقعیتهای موجود باشد. در سیاستگذاری، مفهومی تحت عنوان فکرسازی مطرح است؛ یعنی اندیشکدهها و رسانهها نقش مهمی در شکلدهی به فضای تصمیمگیری ایفا میکنند. در جامعهای مانند آمریکا، صدها اندیشکده به صورت مستمر پیشنهادهایی ارائه میدهند—برخی پیشنهاد میکنند که مذاکرات متوقف شود، برخی دیگر به سرمایهگذاریهای کلان اشاره دارند. این تنوع دیدگاه نشاندهنده پویایی فکری در سیاستگذاری است، اما تنها بخشی از این پیشنهادات به دستور کار واقعی سیاستگذاران تبدیل میشود.
پیش از ریاست جمهوری ترامپ، صدها صفحه تحلیل درباره نحوه برخورد با ایران منتشر شده بود؛ از استراتژیهای مهار ایران گرفته تا طرحهای جایگزین موسوم به “پلن بی”. اینها نمونهای از فرآیند فکرسازی است که بر تصمیمات نهایی سیاستگذاران تأثیر میگذارد.
در شرایط کنونی، ایران تلاش کرده با پیشنهادهای اقتصادی، آمریکا را تشویق کند تا پذیرش غنیسازی ۳.۶۷ درصدی در خاک ایران را بپذیرد. این نشان میدهد که تصمیمگیرندگان ایرانی در حال ارزیابی امکان دستیابی به توافق هستند. اما در آمریکا، هنوز شواهد کافی مبنی بر قرار گرفتن این موضوع در دستور کار قطعی سیاستگذاران وجود ندارد.
شاید در جلسات مذاکرات، دیپلماتهایی مانند آقای ویکوف صحبتهایی مبنی بر امکان توافق ارائه داده باشند، اما تحقق آن نیازمند بسترسازیهای اقتصادی و سیاسی گسترده است.
با توجه به واقعیتهای موجود، آنچه اکنون منطقی و واقعبینانه به نظر میرسد، امکان حصول یک توافق موقت و محدود در مسئله هستهای است. البته همین موضوع نیز به دور بعدی مذاکرات بستگی دارد و باید دید که آیا شرایط برای نهایی شدن آن مهیا خواهد شد یا خیر.
مدیر روابط عمومی و مشاور مدیرعامل سازمان منطقه آزاد انزلی، با اشاره به ظرفیتهای لجستیکی…
بانک پارسیان با هدف تسهیل سرمایهگذاری در حوزه حملونقل و صنایع وابسته، در ششمین نمایشگاه…
شرکت سیمان کارون، از زیرمجموعههای خانوادگی علاقبندیان، با توقف طرحهای توسعهای، بدهیهای معوق در وضعیت…
بانک خاورمیانه، یکی از بانکهای خصوصی فعال در حوزه تأمین مالی شرکتهای بزرگ، با پروندهای…
زمزم آذربایجان، از زیرمجموعههای هلدینگ غذایی سینا به مدیریت مهدی صولی، با زیان انباشته، بدهیهای…
شرکت ذوبآهن اصفهان، یکی از نمادهای صنعتی کشور، با زیانهای سنگین، بدهیهای انباشته، عرضههای خارج…