ورزش حرفه‌ای زیر سایه وزیر ورزش

به گزارش سرمایه فردا، مسعود پزشکیان در معرفی گزینه‌های کابینه، احمد دنیامالی را برای وزارت ورزش و جوانان معرفی کرده است. این وزارتخانه به دلیل اینکه ابعاد اقتصادی و اجتماعی را در برمی‌گیرد باید فردی را در راس هرم داشته باشد که از شناخت و تجربه کافی برخوردار باشد. درواقع ورزش چند بعد ورزش قهرمانی، ورزش حرفه‌ای و عمومی دارد.

ورزش حرفه‌ای که به فعالیتهای باشگاهی می‌پردازد عملا با موضوع اقتصاد گره خورده است. از این رو وزیر ورزش باید اقتصاد ورزشی را بداند تا کمک کند باشگاه‌های ایرانی از زیان خارج شوند و بتوانند مسیر توسعه را با سرمایه‌گذاری در تیم‌های پایه محقق کنند.
به طور قطع احمد دنیامالی که سابقه حضور در مدیرعاملی باشگاه ملوان بندر انزلی و ریاست فدراسیون قایقرانی را دارد می‌تواند زمینه اصلاح ورزش حرفه‌ای را در ایران فراهم کند. از طرف دیگر او ریاست فدراسیون رشته‌ای ورزشی را به عهده داشته که جنبه عمومی نیز دارد. به عبارت دیگر ورزش قایقرانی در شهرهای ساحلی ایران ورزشی تفریحی محسوب می‌شود.

بنابراین با ابعاد ورزش عمومی و آماتور نیز آشنایی دارد. همچنین به واسطه آشنایی با قوانین و مقررات سرمایه‌گذاری بنگاه‌های اقتصادی در ورزش برای بهره‌مندی آنها از معافیت های مالیاتی می‌تواند مذاکراتی را برای توسعه زیرساخت‌های ورزشی در مناطق محروم با شرکتهای بزرگ داشته باشد.

او به دلیل موقعیت شغلی که داشته میتواند برنامه استراتژیک در راستای مدیریت کلان کشور داشته باشد. باید توجه داشت که در سال‌های اخیر ورزش به یک پدیده سیاسی تبدیل شده است. به نوعی که در المپیک یا مسابقات جهانی حضور پرقدرت یک کشور می‌تواند نشانه اقتدار آن کشور باشد. از طرف دیگر برخی کشورها در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا قهرمانان ایرانی را دعوت کنند که ملیت آنها را بپذیرند یا حتی با حاشیه سیاسی سازی به دنبال جذب آنها به عنوان پناهنده هستند.

نقش ورزش در توسعه ورزش حرفه‌ای

به طور قطع وزیر ورزش باید با مسایل سیاسی و حقوقی آشنایی داشته باشد.دنیامالی در سال‌های گذشته به دلیل حضور که در مجلس داشته با دستگاه‌های دیپلماتیک نیز ارتباط داشته‌است به همین دلیل بسیاری از موارد را برای حفظ ورزشگاه کشور می‌تواند با آنها در میان بگذارد.

یکی دیگر از مسائلی که برای گزینه وزارت ورزش باید مورد توجه قرار بگیرد توسعه ورزش حرفه‌ای از طرق آموزش مربیان و داوران بین‌المللی است. هرچقدر مربیان و داوران سطح بالاتری داشته باشند مسابقات ورزشی حرفه‌ای و شفافتر خواهند شد. هرچند نمی‌توان از وضعیت کیفیت زیرساختهای ورزشی غفلت کرد. با این حال در سال‌های گذشته برخی مسابقات با چالش تبانی و … روبرو بوده‌است. چراکه در راس هرم وزارت ورزش مدیران تجربه ورزشی نداشته‌اند. به همین دلیل چالش‌هایی نیز در مسابقات وجود داشته است.

درحال حاضر ایران ظرفیت بالایی برای ورزش حرفه‌ای دارد. به‌طوری که در المپیک لندن توانست ۱۲ مدال کسب کند. سرمایه‌گذاری در ورزش بستری برای کسب مدال بیشتر در مسابقات و تورنمنت‌های بین‌المللی است. اما آیا کسی که تجربه ورزشی ندارد در جذب سرمایه‌گذار موفق می‌شود؟ آیا برای راه‌اندازی یک بنگاه ورزشی نباید با مدیران استانی گفتگو داشت و امتیازهای برای سرمایه‌گذاری اخذ کرد تا مقدمه توسعه ورزش حرفه‌ای در مناطق محروم و کم برخوردار فراهم شود. قطعا یکی از بهترین‌ گزینه‌های است که تقریبا همه ویژگیهای وزیر ایده‌آل ورزش را دارد.