نشانه‌های تب دنگی

از ۲۰۰ نفری که با نشانه‌های تب دنگی روبرو شدند. از استخوان درد و تب بالای ۴۰ درجه به مراکز درمانی مراجعه کردند. ۶۳ نفر آزمایش آنها مثبت شده است. عامل اصلی آن پشه دردسرسازی است به نام «آئدس».

نیش این پشه با خود تب و درد استخوان ۲ تا ۷ روزه به همراه می‌آورد.

دردی که استخوان‌شکن است؛ به این تب دنگی هم می‌گویند؛ این نام از زبان سواحلی گرفته شده به معنی روح شیطانی!

این ویروس ابتدا به بافت‌های کبد حمله می‌کند و پس از درگیر کردن گلبول‌ها و سیستم لنفاوی، در نهایت وارد خون می‌شود.

این پشه به دلیل خطوط سفیدی که دارد در جنوب کشور «پشه گورخری» نام دارد.

در حال حاضر ۱۲۸ کشور درگیر این بیماری شده‌اند که نسبت به سال ۱۹۶۰ با درگیری ۱۰ کشور، آمار چشمگیری است.

این بیماری از سال ۲۰۱۹ به عنوان ۱۰ تهدید اصلی بشر از سوی سازمان بهداشت جهانی مطرح شده و شایع‌ترین بیماری‌ است که از طریق ناقلین محلی منتقل می‌شود.

نشانه‌های ویروس پشه آئدس

نشانه‌های معمول تب دنگی به این صورت است، یک تب ناگهانی. سردردی که معمولا از پشت چشم‌ها شروع می‌شود، حساسیت پوستی و درد ماهیچه‌ها و مفاصل. معمولا تب بالای ۴۰ درجه است.

همچنین ممکن است شخص دردهای عمومی و سردرد داشته باشد. مرحله تب اغلب بین ۲ تا ۷ روز ادامه می‌یابد. در روزهای اول و دوم بیماری، حساسیت به صورت پوست گلگون (قرمز رنگ) نمایان می‌شود.

با پیشرفت بیماری (روزهای ۴ تا ۷) حساسیت مشابه سرخک می‌شود. ممکن است دانه‌های کوچک قرمز (پتشی) روی پوست نمایان شوند. این لکه‌ها با فشار موضعی از بین نمی‌روند.

این دانه‌های قرمز از پاره شدن مویرگ‌ها پدید می‌آیند. ممکن است فرد از غشای مخاطی بینی و دهان خون‌ریزی کند. خود تب نیز ممکن است پایین آمده ولی دوباره برای مدت یک یا دو روز بازگردد.

این روند برای هر فرد متفاوت است. دنگی در افرادی با بیماری‌های مزمن مانند آسم و دیابت، می‌تواند منجر به مرگ شود.

بی‌اشتهایی و استفراغ به عنوان بخشی از علائم گوارشی ناشی از ابتلا به «تب‌ دنگی» بروز پیدا می‌کند.

دو روز قبل از ایجاد علامت بالینی و دو روز بعد از شروع تب احتمال انتقال وجود دارد.

نحوه انتقال تب دنگی

انتقال پشه به انسان و انسان به پشه صورت می‌گیرد و انتقال انسان به انسان از طریق انتقال خون یا سرنگ آلوده، مادر به جنین و پیوند اعضا خواهد بود.

بهترین پیش‌گیری برای مبارزه با این پشه مراقبت‌های حمایتی مانند استراحت، مصرف مایعات و استفاده از داروهای ضدتب و ضد درد است.

طلعت مختاری، ویروس‌شناس: «اغلب این بیماری بدون علامت است، اما می‌تواند با تب و سردرد و حتی دانه‌های جلدی و خونریزی همراه باشد. واکسن این بیماری وجود دارد. اما به دلیل محدود بودن به افرادی می‌زنند که یک بار به این بیماری دچار شده باشند.

این بیماری از طریق تنفس منتقل نمی‌شود. اگر فرد مبتلا در مراحل اولیه بیماری باشد به این معنی که ویروس در جریان خون او باشد، در اثر گزش بندپا از خون بیمار ویروس تکثیر می‌شود و به فرد دیگر منتقل می‌شود.»

رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت: «تاکنون تنها یک مورد فوت براثر این بیماری داشتیم که مربوط به خانمی بالای ۸۰ سال بوده که در امارات مبتلا و به کشور بازگشته بود.»

دارو برای تب دنگی

درمان این بیماری پیچیده نیست و می‌توان با مصرف مایعات و استامینوفن آن را کنترل و درمان کرد. اما آنچه اصلا نباید در دوره این بیماری مصرف کرد؛ ژلوفن، بروفن و آسپرین است.

مصرف مایعات دارای اهمیت است و با سرم درمانی می‌توان شدت علائم را کاهش داد، احتمال مرگ‌ومیر در این بیماری تنها یک درصد است.

عرشی، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیردار وزارت بهداشت: «نوبت اول ابتلا به این بیماری خفیف‌تر است، اما در موارد ابتلای مجدد، بیماری مهلک‌تری ایجاد می‌کند که خطر جانی دارد.»

۲ واکسن برای این بیماری دارای تاییدیه وزارت بهداشت هستند، اما تعداد این واکسن‌ها محدود است و تنها به افرادی تزریق می‌شود که یک بار این بیماری را گرفته باشند.

نشانه‌های تب دنگی بستگی به عواملی مانند داشتن بیماری زمینه‌ای دارد. اما به طور قطع بی اشتهایی، استفراغ خونریزی دهان و بینی، قرمزی پوست، استخوان درد است./دنیای اقتصاد