نسل زد میراث‌دار چیست

به گزارش سرمایه فردا، نسل زد جوانان مجرد در ایران هستند بیشتر آنها در مشاغل با درآمد متوسط رو به بالا فعال هستند. اغلب ۲۵ میلیون تومان در ماه درآمد دارند.

🔺 در این صورت بالای ۷۰ درصد از درآمد این گروه که به نسل Z معروف هستند، صرف «هزینه اجاره آپارتمان» می‌شود.

🔺 نسل Z در حال حاضر حداقل ۴۰ درصد از کارکنان شرکت‌های رو به رشد را شکل می‌دهد.

🔺 حجم قابل توجهی از این شاغلان ۲۰ تا ۳۰ سال سن، از شهرها و استان‌های مختلف به تهران مهاجرت کرده‌اند و مستاجر هستند.

🔺 ابرهزینه اجاره اما باعث شده این شاغلان به صورت گروهی ساکن باشند.

🔻 منطقه ۶ و مناطق ۹ تا ۱۲ تهران محل سکونت عمده شاغلان مجرد است.

🔻 اجاره‌بها در این مناطق بالای ۱۰ میلیون تومان اجاره ماهانه به اضافه حداقل ۱۰۰ میلیون تومان پول پیش است.

نسل Z ساکن تهران طی دو سال گذشته در مواجهه با تورم اجاره مجبور به حذف هزینه‌های تفریح و مسافرت شدند. خرید پوشاک و همچنین کالری و دوره‌های آموزش و کسب مهارت تکمیلی را کم کرده‌اند.

نسل زد متفاوت از آرمان گرایان

پیش از این مولود پاکروان طی مقاله‌ای با ارجاع به سخنان محسن رنانی، استاد اقتصاد، معجزه چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری را «بلوغ ملی» قلمداد کرده است.

او گفته «ملتی که بالغ شده است دیگر نمی‌ترسد. جوگیر نمی‎‌شود. با شعارهای چرب و شیرینی مثل یارانه طلایی و مسکن رایگان فریب نمی‌خورد. حتی دیگر تحلیل‌ها و درخواست‌های روشنفکران و کنشگران و دانشگاهیان هم در او اثری ندارد. او فقط به تشخیص خود عمل می‌کند و این پیشرفت بزرگی در رفتار دموکراسی‌خواهی ملی ما در تاریخ پس از مشروطیت ایران است.»

🔹جوانان این نسل متفاوت از آرمان گرایان دهه ۷۰ می‌اندیشند. زیرا زیستن را در روزگار دشواری تجربه کرده‌اند. روزنه‌های امید یکایک آنها بسته شده و چشم‌انداز پیش‌رویشان را تیره و تاریک کرده است.

🔹 سطح دغدغه جوانان امروز در مقایسه با جوانان پرشوری که زمانی از اصلاحات اجتماعی دولت خاتمی و جانشینان احتمالی او حمایت کردند. به یافتن شغل و برآمدن از پس هزینه‌های روزمره زندگی تقلیل یافته است.

میراث‌دار دو دهه تندبادهای اقتصادی

🔹 نسل زد میراث‌دار دو دهه نوسانات اقتصادی و تنش‌های سیاسی و نزاع بی‌دلیل با جهان هستند. سبب شده  نقاط عطف زندگی‌شان فراموش شود. مانند ازدواج، خرید خانه و فرزندآوری به تعویق بیفتد و رویاهای ریز و درشتشان برای یک زندگی معمولی به باد برود.

🔹بی‌دلیل نیست که هر روز بر صف مشتاقان چمدان به دست جلای وطن افزوده می‌شود. به نسلی که خود را بی‌آینده می پندارد چگونه می‌توانید بباورانید که تغییرات شگرفی در راه است. زندگیتان زیرورو خواهد شد. اگر انگشت اشاره تان را به رنگ آبی رای بیارایید؟

🔹در یک نگاه کلی امتناع از رای دادن ممکن است به عنوان نوعی اعتراض سیاسی یا ناامیدی از نظام فعلی تعبیر شود. تحریم رای می‌تواند اعلام نارضایتی نسبت به کاندیداهای موجود، بی‌اعتمادی به روند انتخابات یا تمایل به تغییرات جدی‌تر باشد.

دلیل احساس ناامیدی و سرخوردگی سیاسی

🔹نسلی که در دو دهه گذشته به ایام جوانی پا گذاشته با چالش‌های متعددی روبه رو بوده است. چالش‌هایی که هر یک به تنهایی می‌تواند زمینه‌ساز افزایش احساس ناامیدی و سرخوردگی سیاسی باشد.

🔹در دو دهه گذشته و به ویژه در سال‌های اخیر ایران با رکود اقتصادی، بیکاری بالا و افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی دست و پنجه نرم کرده است. روندی که دستیابی به استقلال و ثبات مالی را برای بسیاری از جوانان ایرانی دشوار کرده و به نوبه خود سبب نومیدی از نظام سیاسی شده است.

🔹نکته مهم دیگر اولویت یافتن اشکال جایگزین مشارکت مدنی است. به جای رفتار سنتی انتخابات بسیاری از افراد نسل زد بیشتر به اشکال دیگر مشارکت مانند کنش‌های مدنی، کمپین‌های رسانه‌های اجتماعی و ابتکارات مبتنی بر جامعه علاقه‌مند بوده و در آن فعال هستند.

راه‌های جایگزین نسل زد

🔹جوانان این راه‌های جایگزین را در مقایسه با محدودیت‌های سیستم سیاسی رسمی در ایجاد تغییراتی که می‌خواهند ببینند موثرتر می‌دانند.

🔹نسل جوان در حالی که رویاهای خود را از دست رفته می‌پندارد. هر روز اخباری از رفاه بی‌حد و حصر نورچشمی‌ها و آقازادگان می‌شنود. گزارش‌هایی از فساد گسترده و فامیل بازی و توزیع رانت می‌خواند.

🔹در شرایطی که فرصت‌ها عادلانه توزیع نمی‌شود. تحصیلات و تلاش دیگر عامل موثری برای پیشرفت و بالا رفتن از پلکان نردبان تحرک اجتماعی به شمار نمی‌رود. نمی‌توانید انتظار داشته باشید کسی به معجزه اصلاح و تغییر ایمان بیاورد.

سونامی مهاجرت در نسل زد

🔹 سونامی مهاجرت که حالا دیگر طبقه اقتصادی و تخصص و تحصیلات نمی‌شناسد. مانند سندرمی مسری به جان جوانان افتاده نشانه صریحی از قطع امید نسل جوان از تغییر و تحولات سیاسی بود. حالا نشانه حاد دیگری به آن افزوده شده است.

🔹احیای ایمان به نظام سیاسی و رفع علل اساسی جدایی نسل جوان از سیستم سیاسی نیازمند رویکردی چندوجهی است. از اصلاحات برای بازگرداندن اعتماد به نهادها گرفته تا اهمیت دادن به اولویت‌های آنان که اصلاحات اقتصادی شاید مهمترین آنهاست.

🔹نسل جوان ایرانی با نه گفتن به رای می‌کوشد اعتراض خود را به سیاستمداران یادآوری کند. اگر می‌خواهید دوباره آنان را پای صندوق‌های رای بیاورید، نگاهی به فهرستی از مطالبات معوق آنها بیندازید . هیچ کدام – دست کم در دو دهه اخیر – پاسخی دریافت نکرده است!