به گزارش سرمایه فردا، دولت ترامپ تصمیم گرفته است موانع تجارت خارجی را با استفاده از فرمولی عجیب محاسبه کند: MAX(10%, (imports-exports)/imports) این رویکرد، به‌ویژه در مورد کشورهایی با کسری تجاری بالا، مشکلات جدی ایجاد می‌کند. برای درک بهتر، ویتنام را به‌عنوان یک مطالعه موردی بررسی می‌کنیم.
ویتنام، به‌عنوان یکی از قطب‌های اصلی تولید محصولات نایکی، کسری تجاری قابل‌توجهی با ایالات متحده دارد. این ساختار تجاری به نفع مصرف‌کنندگان آمریکایی است، زیرا آن‌ها می‌توانند محصولات ارزان‌قیمت نایکی را خریداری کنند. دلیل این قیمت پایین، دستمزد کمتر کارگران ویتنامی نسبت به همتایان آمریکایی است.
تحت این فرمول، تنها راه‌حل ویتنام برای کاهش کسری تجاری، انتقال کارخانه‌های شرکت‌هایی مانند نایکی به آمریکا است. اما این اقدام، هزینه تولید را به‌شدت افزایش می‌دهد و مصرف‌کنندگان آمریکایی مجبور خواهند شد قیمت‌های بسیار بالاتری برای محصولات بپردازند. به‌عبارت دیگر، این سیاست نه‌تنها به مصرف‌کنندگان آسیب می‌زند، بلکه پیچیدگی‌های تجارت جهانی را نیز نادیده می‌گیرد.
این ساختار تعرفه‌ای، بر اساس کسری تجاری تعیین می‌شود و هیچ رابطه متقابلی در آن وجود ندارد. این رویکرد، به‌جای در نظر گرفتن عوامل اقتصادی و مزیت‌های نسبی، صرفاً بر اعداد و ارقام تمرکز دارد و می‌تواند به اختلالات جدی در زنجیره تأمین جهانی منجر شود.
فرمول تعرفه‌ای دولت ترامپ، نمونه‌ای از سیاست‌هایی است که بدون در نظر گرفتن پیچیدگی‌های تجارت جهانی، می‌تواند به ضرر مصرف‌کنندگان و اقتصاد جهانی تمام شود. این مثال از ویتنام، به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه چنین سیاست‌هایی می‌توانند به جای حل مشکلات، چالش‌های جدیدی ایجاد کنند.
صنعت فولاد اروپا که روزگاری ستون فقرات قدرت صنعتی این قاره بود، امروز با بحرانی…
کارشناسان معتقدند که آینده بازار سرمایه ایران بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر تصمیمات…
در بازار گیاهان دارویی، شکرتیغال بیش از هر محصول دیگری نگاه‌ها را به خود جلب…
شیرینی ساده‌ای که روزگاری با دست‌های مادرانه در دیس‌های بزرگ مسجد سرو می‌شد، امروز در…
امین سعدی در تازه‌ترین اثر خود، «ساحلی‌ها»، مرز میان صحنه و پرده را درهم می‌شکند؛…
دانشجویان امروز برخلاف تصور رایج، از کتاب فاصله نگرفته‌اند؛ تنها مسیر انتخابشان تغییر کرده است.…