به گزارش سرمایه فردا، در بررسی کشورهای خاورمیانه، مشاهده می‌شود که پادشاهی‌ها و امیرنشینی‌ها به ثبات اقتصادی، جذب سرمایه‌گذاری و نهادهای باثبات دست یافته‌اند. کشورهایی مانند عربستان، امارات، قطر، کویت و عمان، با تمرکز قدرت در ساختارهای سنتی و پادشاهی، توانسته‌اند ثبات قابل‌توجهی ایجاد کنند. در مقابل، در بررسی ساختار سیاسی خاورمیانه کشورهایی با گفتمان جمهوری‌خواهانه یا سوسیالیستی نظیر سوریه، عراق، لیبی و مصر، دچار بحران سیاسی، فروپاشی اقتصادی و فساد سیستماتیک شده‌اند.
فردریش هایک، اندیشمند نامدار اقتصادی، در نقد مهندسی اجتماعی و طراحی‌های متمرکز، تأکید می‌کند که نظم اجتماعی پایدار حاصل یک فرآیند خودجوش و تاریخی است، نه یک ساختار مصنوعی یا از پیش طراحی‌شده. 🔹 امیرنشین‌های خلیج فارس: موفق به حفظ و توسعه نوعی تداوم تاریخی-سنتی شده‌اند که هایک از آن به‌عنوان «قواعد رفتاری تکامل‌یافته» یاد می‌کند. 🔹 جمهوری‌های سوسیالیستی: این کشورها با قطع پیوند خود از سنت‌های فرهنگی و حقوقی تلاش داشتند جامعه‌ای آرمانی و مدرن خلق کنند، اما این قطع ارتباط منجر به بی‌ثباتی، فساد و حتی جنگ داخلی شد.
روند بررسی خاورمیانه نشان می‌دهد که تداوم تاریخی در کنار حفظ قواعد سنتی، می‌تواند به پیشرفت و ثبات سیاسی و اقتصادی منجر شود. در مقابل، مهندسی اجتماعی ایدئولوژیک و قطع پیوند از سنت‌ها بدون در نظر گرفتن شرایط تاریخی، می‌تواند آسیب‌های عمیقی به جوامع وارد کند.
آیا می‌توان مدل امیرنشین‌های خلیج فارس را در کشورهای دیگری که با مشکلات ساختاری روبرو هستند، اجرایی دانست؟ یا پایداری این مدل منحصراً به شرایط
پرونده ۲۸ ماهه تأخیر در تحویل خودرو شاهین CVT، فراتر از یک بحران تولید، به…
در مواجهه با تهدیدهای فزاینده پولشویی و تأمین مالی تروریسم، چین طی سال‌های اخیر مجموعه‌ای…
در حالی که بازارهای ارز، طلا و سرمایه با جهش‌های قیمتی مواجه‌اند، بازار مسکن تهران…
آتش‌بس اعلام‌شده میان اسرائیل و گروه‌های فلسطینی، نه پایان جنگ است و نه آغاز صلح.…
با خروج گسترده اتباع افغانستانی از بازار کار ایران، هزینه خدمات نظافت منازل، ساختمان‌ها و…
در دل عطاری‌های سنتی، جایی میان بخار اسپند و عطر گل‌محمدی، بحثی داغ در جریان…