به گزارش سرمایه فردا، در سال ۲۰۰۸، زمانی که جهان با یکی از بزرگترین بحرانهای مالی تاریخ مواجه بود، بانکها و نهادهای مالی سنتی به نماد بیاعتمادی و ناکارآمدی تبدیل شده بودند. مردم شاهد از دست رفتن پساندازهای خود بودند، دولتها با چاپ پولهای بیپشتوانه به تورم دامن میزدند، و نظام مالی جهانی در لبه پرتگاه قرار داشت. درست در همان زمان، ایدهای متولد شد که همه چیز را تغییر داد. فرد یا گروهی ناشناس با نام ساتوشی ناکاموتو، مقالهای منتشر کرد که در آن از ارزی دیجیتال به نام بیتکوین سخن میگفت؛ ارزی که هیچ دولتی آن را کنترل نمیکرد، تورمزا نبود، و میتوانست به مردم قدرت بازگرداند.
در ژانویه ۲۰۰۹، ساتوشی نخستین بیتکوین را استخراج کرد و آن را در شبکهای به نام بلاکچین ثبت کرد. این شبکه نه وابسته به بانکها بود و نه تحت کنترل هیچ نهادی. هر تراکنش روی بلاکچین شفاف و غیرقابل تغییر بود، و همین ویژگیها بیتکوین را به ابزاری متفاوت برای ذخیره ارزش و انجام تراکنش تبدیل کرد. اما در آن زمان، کمتر کسی تصور میکرد این پروژه به جایی برسد. بیتکوین تنها در میان گروه کوچکی از برنامهنویسان و طرفداران فناوری شناخته شده بود، و ارزش آن در برابر دلار تقریباً ناچیز بود.
یکی از اولین داستانهای معروف بیتکوین به سال ۲۰۱۰ بازمیگردد، زمانی که یک برنامهنویس به نام لازلو هانیچ برای خرید دو پیتزا ۱۰ هزار بیتکوین پرداخت کرد. این اولین بار بود که بیتکوین بهعنوان پول واقعی مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان، این تراکنش هیچ اهمیتی برای جهان نداشت، اما امروز، همان ۱۰ هزار بیتکوین معادل میلیاردها دلار ارزش دارد.
سالهای ابتدایی بیتکوین با شک و تردید همراه بود. بسیاری از اقتصاددانان و سیاستمداران آن را «یک بازی دیجیتال» یا «حبابی بیارزش» توصیف میکردند. بانکها و دولتها که قدرتشان را در خطر میدیدند، تلاش میکردند بیتکوین را سرکوب کنند. اما بیتکوین ویژگی خاصی داشت که هیچ قدرتی نمیتوانست آن را از بین ببرد: ساختاری غیرمتمرکز. هیچ کسی نمیتوانست بیتکوین را خاموش کند، و هرچه مخالفتها بیشتر میشد، توجه عموم به آن افزایش مییافت.
در طول دهه ۲۰۱۰، بیتکوین به تدریج جایگاه خود را پیدا کرد. شرکتهایی مانند تسلا و مایکروسافت شروع به پذیرش آن کردند. صرافیهای معتبری راهاندازی شدند که خرید و فروش بیتکوین را برای مردم عادی ممکن ساختند. بحرانهای اقتصادی در کشورهایی مانند ونزوئلا و زیمبابوه، که ارزش پول ملی آنها بهطور کامل سقوط کرده بود، بیتکوین را بهعنوان پناهگاهی برای ذخیره ارزش مطرح کرد. در این کشورها، مردم به بیتکوین بهعنوان ارزی امن و مقاوم در برابر تورم روی آوردند.
اما مسیر بیتکوین بدون چالش نبود. هک صرافیها، استفاده مجرمانه از بیتکوین در بازارهای سیاه، و نوسانات شدید قیمتی، اعتماد عمومی را تهدید میکرد. باوجوداین، بیتکوین همیشه از این موانع عبور میکرد. جامعهای که به بیتکوین باور داشت، روزبهروز بزرگتر میشد و نوآوریهای بیشتری به اکوسیستم آن اضافه میکرد.
رسیدن بیتکوین به قیمت ۱۰۰ هزار دلار، یک نقطه عطف تاریخی است. این دستاورد تنها به معنای افزایش ارزش یک دارایی نیست، بلکه نشاندهنده تغییری اساسی در نحوه تفکر مردم درباره پول و نظام مالی است. مردم دیگر به بانکها و دولتها اعتماد ندارند؛ آنها به دنبال سیستمی هستند که شفاف، عادلانه و آزاد باشد. بیتکوین چنین سیستمی را ارائه داده است.
داستان بیتکوین، داستان مبارزهای است که از یک ایده ساده آغاز شد و امروز به یکی از مهمترین انقلابهای مالی تاریخ تبدیل شده است. این ارز دیجیتال، نمادی از قدرت فناوری و توانایی مردم برای خلق سیستمی است که مستقل از قدرتهای سنتی عمل کند. آینده بیتکوین شاید هنوز ناشناخته باشد، اما یک چیز روشن است: این ارز دیجیتال نشان داده است که چگونه یک ایده، در مواجهه با چالشها و مخالفتها، میتواند جهان را تغییر دهد.
نمایشگاه بین المللی در ایران بیشتر از اینکه رویکردی برای توسعه صادرات باشد، عملا به…
صندوقهای سرمایهگذاری و اهرمی به طور قطع روندی متفاوت از بازار سهام دارند پس برای…
جنگ داخلی آسیبهای جدی به زیرساختهای اقتصادی سوریه وارد کرد. کاهش چشمگیر تولید نفت به…
دو خودرو لوکس رولزرویس و شیائومی نشاندهنده دو دیدگاه متفاوت به مفهوم لوکس هستند؛ یکی…
چند نرخی بودن نرخ ارز در هر اقتصادی باعث ایجاد رانت و فساد در لایههای…
در حال حاضر ۲۵ درصد سهام ایران خودرو و ۳۹ درصد سهام سایپا متعلق به…