به گزارش سرمایه فردا، در اخرین هفته‌های تابستان، بازار سرمایه ایران از وضعیتی شکننده تغییر ریل داده اما هنوز در بلاتکلیفی به سر می‌برد؛ جایی که تحولات سیاسی، شایعات ارزی، و ناترازی‌های ساختاری، مسیر آینده را مبهم کرده‌اند. این بلاتکلیفی نه‌تنها بورس، بلکه سایر بازارها را نیز درگیر کرده و موجب سردرگمی سرمایه‌گذاران شده است. هرچند واکنش منفی بازار به تحولات اخیر، از جمله اظهارات چهره‌های سیاسی و مکانیسم ماشه کاهش یافته است اما مثبت های اخیر نشان‌دهنده خوش‌بینی نسبت به مذاکرات و کاهش تنش‌ها نیست. با این حال، برخی تحلیل‌گران پیشنهاد تعویق مکانیسم ماشه و مذاکرات با آژانس بین المللی انرژی اتمی را روزنه‌ای برای خروج از فضای تاریک فعلی می‌دانند.
در ده روز پیشرو، دو عامل می‌توانند بخشی از فشار تعلیق را از بازار بردارند؛ نخست، تعیین تکلیف مکانیسم ماشه و دوم، انتشار گزارش‌های کدال و عملکرد اقتصادی شرکت‌ها. در صورت اجرایی شدن ماشه، فضای عدم قطعیت از بازار کنار می‌رود و با رشد احتمالی نرخ ارز، بازار می‌تواند وارد مدار ارزندگی شود. این تحولات، به‌ویژه برای شرکت‌های صادرات‌محور، محرک مهمی در سودسازی و بازگشت تقاضا خواهد بود.
به گفته جواد صلاحی در کنار تحولات ارزی، سه نشانه از اصلاحات اقتصادی به چشم می‌خورد؛ نخست، آغاز بحث تک‌نرخی شدن ارز. دوم، اعلام نرخ جدید بنزین سوپر و محدودیت‌های سهمیه‌بندی و سوم، حذف تدریجی دهک‌های بالای یارانه‌بگیر. این اقدامات، اگرچه با سرعتی کند و مقاومت‌های سیاسی همراه‌اند، نشان‌دهنده رسیدن دولت به نقطه‌ای هستند که ادامه مسیر فعلی دیگر ممکن نیست
همچنین گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها، اگر بتوانند روند فروش مطلوب را حفظ کنند، می‌توانند در مهر و آبان جریان پولی تازه‌ای را به بازار تزریق کنند. این گزارش‌ها نقش کلیدی در تکمیل مسیر رشد بازار دارند و می‌توانند سرمایه‌گذاران محتاط را به بازگشت ترغیب کنند. در کنار آن، ریسک‌سنجی دقیق در آن مقطع، مسیر تصمیم‌گیری را شفاف‌تر خواهد کرد.
جواد صلاحی کارشناس اقتصادی در گفتگو با بازار گفت: در کنار تحولات ارزی، سه نشانه از اصلاحات اقتصادی به چشم می‌خورد؛ نخست، آغاز بحث تک‌نرخی شدن ارز. دوم، اعلام نرخ جدید بنزین سوپر و محدودیت‌های سهمیه‌بندی و سوم، حذف تدریجی دهک‌های بالای یارانه‌بگیر. این اقدامات، اگرچه با سرعتی کند و مقاومت‌های سیاسی همراهند، نشان‌دهنده رسیدن دولت به نقطه‌ای هستند که ادامه مسیر فعلی دیگر ممکن نیست.
وی افزود: حتی در غیاب ریسک‌های سیاسی، ناترازی‌های ارزی، انرژی و بودجه‌ای همچنان بر سر بازار سایه انداخته‌اند. نرخ بهره بالا، کسری بودجه ناشی از یارانه‌ها و فشار بر شرکت‌های تولیدی، مانع از شکل‌گیری پی‌به‌ای‌های بالا و رشد پایدار شده‌اند. بدون حل این ناترازی‌ها، بازار سرمایه تنها می‌تواند رشدهای کوتاه‌مدت و نوسانی را تجربه کند.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: بازار سرمایه ایران در نقطه‌ای ایستاده که اصلاحات اقتصادی از نان شب برای آن واجب‌تر است. اگر قرار است آینده‌ای روشن برای بازار ترسیم شود، این مسیر باید همزمان با کاهش ریسک‌های سیاسی، به کاهش ناترازی‌های ساختاری نیز منتهی شود. هرچه دولت و سیاست‌گذار با جدیت بیشتری به سمت اصلاحات حرکت کنند، احتمال رشد و ارزندگی بازار بیشتر خواهد شد. در غیر این صورت، ماندن در بازار ممکن است زمان را تلف کند و سرمایه را سرکوب. شهریور، ماهی است که می‌تواند آغاز این تغییر باشد—اگر اراده‌ای برای اصلاح وجود داشته باشد.
همچنین شهیر محمدنیا در گفتگو با خبرنگار بازار گفت: هفته پیشرو را می‌توان یکی از حساس‌ترین مقاطع بازار سرمایه در ماه‌های اخیر دانست؛ جایی که شاخص کل در تلاقی چند سیگنال تکنیکال و بنیادی قرار گرفته و هر حرکت قیمتی می‌تواند سرنوشت میان‌مدت بازار را رقم بزند. پس از هفته‌هایی پرنوسان و پرابهام، اکنون بازار در نقطه‌ای ایستاده که باید میان ادامه رکود یا آغاز یک فاز صعودی تصمیم بگیرد.
شهیر محمدنیا معتقد است که هفته پیشرو نه‌تنها از منظر تکنیکال بلکه از نظر روانی و سیاست‌گذاری، نقطه‌ای تعیین‌کننده برای بازار سرمایه است. اگر سیگنال‌های مثبت به تأیید برسند
وی افزود: در تحلیل‌های اخیر، واگرایی‌های معناداری در درجات موجی مختلف شاخص کل دیده شده‌اند. در موج بلندمدت، نشانه‌هایی از بازگشت روند صعودی وجود دارد؛ در موج متوسط، شاخص در یک کانال صعودی حرکت می‌کند؛ و در موج کوتاه‌مدت، واگرایی گاوی میان شاخص و مکدی به وضوح دیده می‌شود. اما همه این سیگنال‌ها تا زمانی که تأیید قیمتی نگرفته‌اند، صرفاً پتانسیل هستند. هفته پیشرو، با توجه به هم‌پوشانی سه ناحیه کلیدی میانگین متحرک ۲۵ روزه، خط روند نزولی موج کوتاه و مقاومت افقی می‌تواند نقطه‌ای باشد که این واگرایی‌ها فعال شوند. در صورت عبور شاخص از این نواحی، مسیر رشد تا محدوده ۲ میلیون و ۸۶۰ هزار واحد محتمل خواهد بود.
محمدنیا با نگاهی به وضعیت ارزندگی بورس تصریح کرد: در کنار تحلیل تکنیکال، متغیرهای بنیادی نیز نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. شایعات مربوط به افزایش نرخ تسعیر ارز، زمزمه‌های اصلاحات ارزی، و انتشار گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها، همگی می‌توانند به‌عنوان محرک‌های قوی عمل کنند. اگر نرخ ارز به سطوح بالاتری برسد، شرکت‌های صادرات‌محور با جهش سودآوری مواجه خواهند شد و این موضوع می‌تواند شاخص کل را از فاز تعلیق خارج کند. گزارش‌های کدال نیز در حال حاضر در مرحله میان‌دوره‌ای قرار دارند و اگر روند فروش مطلوب شرکت‌ها ادامه یابد، مهر و آبان می‌توانند نقطه آغاز ورود پول‌های تازه به بازار باشند.
وی افزود: در تحلیل بورس، دو مسیر پیش‌روی بازار قرار دارد؛ در سناریوی نخست، تأیید واگرایی‌ها، رشد نرخ ارز، و انتشار گزارش‌های مثبت، منجر به عبور شاخص از مقاومت‌های کلیدی می‌شود. در این حالت، بازار وارد فاز صعودی میان‌مدت خواهد شد و می‌توان انتظار داشت که جریان نقدینگی به سمت بورس بازگردد. در سناریوی دوم، اگر بازار نتواند از نواحی مقاومتی عبور کند و تحولات سیاسی یا اقتصادی منفی شوند، شاخص کل در محدوده فعلی باقی خواهد ماند و رکود ادامه‌دار، سرمایه‌گذاران را در وضعیت انتظار نگه خواهد داشت.
محمدنیا تاکید کرد: در نهایت، هفته پیشرو نه‌تنها از منظر تکنیکال بلکه از نظر روانی و سیاست‌گذاری، نقطه‌ای تعیین‌کننده برای بازار سرمایه است. اگر سیگنال‌های مثبت به تأیید برسند، می‌توان از پایان دوره تعلیق سخن گفت و به آغاز یک موج جدید امیدوار بود. در غیر این صورت، بازار همچنان در وضعیت بلاتکلیف باقی خواهد ماند و سرمایه‌گذاران باید با احتیاط بیشتری مسیر خود را انتخاب کنند. این هفته، آزمون اعتماد و سنجش اصلاحات است و شاید آغاز یک فصل تازه برای بورس ایران.
با رأی منفی شورای امنیت به پیشنهاد چین و روسیه برای تعویق مکانیزم ماشه، تحریم‌های…
در روزهایی که بازار سرمایه ایران از تبعات جنگ ۱۲ روزه و فشارهای سیاسی عبور…
در بازارهای مالی پرنوسان، یافتن کسب‌وکاری که بتواند در کمتر از سه سال سرمایه‌گذاری را…
در شرایطی که خاورمیانه به نقطه جوش تحولات سیاسی و امنیتی نزدیک می‌شود، ایران در…
در شرایطی که بازار سرمایه ایران با فشارهای ساختاری، سیاست‌های پولی انقباضی و نبود تولید…
در شرایطی که تورم افسارگسیخته، سفره‌های مردم را کوچک‌تر کرده، پیامدهای آن فراتر از اقتصاد…