جدال معامله گران در بورس جریان دارد؛ نبردی برای یافتن تعادل در زمان خرید و فروش، درست در نقطه‌ای که تحلیل جای احساس را می‌گیرد و ریسک، گام‌ها را کندتر می‌سازد.
به گزارش سرمایه فردا، در شرایطی که صنعت پتروشیمی یکی از ستون‌های اصلی اقتصاد ایران محسوب می‌شود، برخی واحدهای وابسته به هلدینگ‌های بزرگ با چالش‌های مدیریتی و عملکردی جدی مواجه‌اند. پتروشیمی آبادان، به‌عنوان یکی از شرکت‌های زیرمجموعه تاپیکو، طی سال‌های اخیر نه‌تنها نتوانسته جایگاه خود را در بازار حفظ کند، بلکه با افت شدید تولید و فروش و تکرار بی‌ثباتی مدیریتی، به یکی از نمونه‌های بارز ناکارآمدی ساختاری تبدیل شده است. مقایسه عملکرد این شرکت در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴، تصویری نگران‌کننده از مسیر نزولی آن ارائه می‌دهد.
بر اساس داده‌های مالی نیمه نخست سال ۱۴۰۴، میزان فروش پتروشیمی آبادان به ۹۶ میلیارد تومان رسیده است؛ رقمی که نسبت به دوره مشابه در سال ۱۴۰۳، کاهش بیش از ۷۰ درصدی را نشان می‌دهد. این افت فروش، در شرایطی رخ داده که سال گذشته با وجود محدودیت‌های صادراتی و نوسانات ارزی، شرکت توانسته بود سطحی از ثبات عملیاتی را حفظ کند.
در کنار کاهش فروش، میزان تولیدات این شرکت نیز با افت بیش از ۷۱ درصدی نسبت به سال قبل همراه بوده است. این کاهش تولید، نه‌تنها نشانه‌ای از ضعف در تأمین مواد اولیه و بهره‌برداری از ظرفیت‌هاست، بلکه می‌تواند به کاهش سهم بازار و افزایش زیان عملیاتی در ماه‌های آینده منجر شود.
از منظر مدیریتی، پتروشیمی آبادان طی سه سال و نیم اخیر پنج مدیرعامل و سرپرست را تجربه کرده است. آخرین تغییر در مردادماه ۱۴۰۴ با انتصاب محسن علوی عطاآبادی به‌عنوان سرپرست انجام شد؛ اما همچنان وضعیت مدیریتی شرکت در حالت تعلیق و بلاتکلیفی قرار دارد. این بی‌ثباتی، مشابه الگویی است که در هلدینگ تاپیکو نیز مشاهده می‌شود و نشان‌دهنده نبود انسجام راهبردی در سطح کلان مدیریتی است.
در مقایسه با سال ۱۴۰۳، که با مدیریت نسبتاً پایدارتر و عملکرد قابل قبول‌تری همراه بود، سال ۱۴۰۴ برای پتروشیمی آبادان سالی با نشانه‌های هشدار بوده است. افت شدید در شاخص‌های مالی و تداوم تغییرات مدیریتی، زنگ خطر جدی برای آینده این واحد صنعتی به شمار می‌رود.
پتروشیمی آبادان در سال ۱۴۰۴ با افت چشمگیر در فروش و تولید، و تکرار بی‌ثباتی مدیریتی، وارد مرحله‌ای بحرانی شده است. مقایسه با عملکرد سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که نه‌تنها روند بهبود متوقف شده، بلکه شاخص‌های کلیدی شرکت به‌طور نگران‌کننده‌ای کاهش یافته‌اند.
برای خروج از این وضعیت، شرکت نیازمند تثبیت مدیریت، بازنگری در سیاست‌های عملیاتی و اصلاح ساختارهای اجرایی است. در غیر این صورت، ادامه مسیر فعلی می‌تواند به زیان‌های انباشته، کاهش اعتماد سهامداران و تضعیف جایگاه پتروشیمی آبادان در صنعت منجر شود. اکنون زمان آن است که هلدینگ تاپیکو و نهادهای نظارتی، با مداخله مؤثر و تصمیم‌گیری قاطع، مسیر بازسازی این واحد را آغاز کنند.
در حالی که تولید فولاد چین در سال ۲۰۲۵ با کاهش ۵۰ میلیون تنی مواجه…
مدیرعامل هلدینگ شستا، در واکنش به نگرانی‌ها درباره زیان‌ده بودن این مجموعه و تأثیر آن…
با گذشت پنج سال پیاپی از بارش‌های کمتر از نرمال، ایران در آستانه ورود به…
طبق آخرین داده‌های مرکز آمار ایران تصویری نگران‌کننده از وضعیت اشتغال در استان‌های مرزی کشور…
آزادسازی قیمت‌ها، به‌ویژه در حوزه انرژی، بیشترین فشار تورمی را بر دهک‌های پایین درآمدی وارد…
با سهم ۴۶ درصدی بیماری‌های قلبی‌عروقی در مرگ‌ومیر ایرانیان و کاهش سن ابتلا به سکته…