شرکت تولید ژلاتین کپسول ایران، از زیرمجموعه‌های تیپیکو، با کاهش ۱۶ درصدی تولید در پنج‌ماهه نخست سال و انتصاب‌های غیرتخصصی در سطح هیئت‌مدیره و مدیریت اجرایی، در موقعیتی پرچالش قرار گرفته است. این تحولات، زیر نظر محمد نادری علیزاده، مدیرعامل تیپیکو، نشانه‌هایی از ضعف در سیاست‌گذاری منابع انسانی و افت بهره‌وری عملیاتی را آشکار کرده‌اند.

به گزارش سرمایه فردا، بر اساس اسناد داخلی، شرکت تولید ژلاتین کپسول ایران اخیراً شاهد انتصاب داود افشاری‌راد با مدرک علوم سیاسی به عضویت هیئت‌مدیره بوده است. این انتخاب، با توجه به عدم ارتباط تخصصی با حوزه داروسازی و تولید صنعتی، پرسش‌هایی درباره معیارهای انتصاب در شرکت‌های دارویی وابسته به تیپیکو مطرح کرده است. در شرایطی که صنعت دارو نیازمند تخصص‌های فنی، مالی و مدیریتی دقیق است، ورود چهره‌های فاقد پیش‌زمینه مرتبط می‌تواند منجر به اختلال در تصمیم‌گیری‌های راهبردی و کاهش اثربخشی اجرایی شود.

در ادامه این تحولات، سیدمظفر باقری، معاون مالی و پشتیبانی و عضو هیئت‌مدیره شرکت، به‌عنوان سرپرست جدید مجموعه منصوب شده و جایگزین رامین رمضانی کلمر گردیده است. این جابه‌جایی در رأس مدیریت اجرایی، در حالی صورت گرفته که شرکت با افت محسوس در عملکرد تولیدی مواجه است.

طبق اسناد موجود، میزان تولید شرکت در پنج‌ماهه ابتدایی سال جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل، با کاهش ۱۶ درصدی همراه بوده است. این افت تولید، در شرایطی که تقاضای بازار برای کپسول‌های دارویی پایدار است، می‌تواند نشانه‌ای از ناترازی در زنجیره تأمین، ضعف در برنامه‌ریزی تولید یا اختلال در مدیریت منابع انسانی و مالی باشد.

📊 تحلیل ساختار مدیریتی، تخصص‌گرایی و عملکرد عملیاتی

شرکت تولید ژلاتین کپسول ایران، با انتصاب‌های غیرتخصصی و افت تولید، در معرض تضعیف جایگاه رقابتی و کاهش اعتماد بازار قرار گرفته است. ادامه این روند می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های عملیاتی، کاهش سهم بازار و تشدید فشارهای نظارتی شود.

🔍 مقایسه با سایر شرکت‌های دارویی وابسته به تیپیکو در مقایسه با شرکت‌هایی مانند رازک، فارابی یا اکتوور، ژلاتین کپسول ایران از نظر ظرفیت تولید در جایگاه قابل‌توجهی قرار دارد، اما از منظر ثبات مدیریتی و تخصص‌گرایی، با چالش‌هایی مواجه است. شرکت‌های موفق با تمرکز بر تخصص در انتصابات، بهینه‌سازی فرآیند تولید و شفافیت مالی، توانسته‌اند عملکرد خود را تثبیت کنند، در حالی که ژلاتین کپسول با ساختار ناپایدار درگیر است.

📈 سناریوهای اصلاحی پیشنهادی برای بازگشت به مسیر پایداری و ارتقای عملکرد، شرکت باید:

• بازنگری در سیاست‌های انتصاب و اولویت دادن به تخصص‌های مرتبط با صنعت دارو
• تثبیت مدیریت اجرایی و تدوین برنامه عملیاتی برای افزایش تولید
• انتشار گزارش‌های شفاف از وضعیت تولید، مالی و منابع انسانی
• تقویت نظارت داخلی و پاسخ‌گویی مدیریتی در برابر افت عملکرد
• تعامل مؤثر با تیپیکو برای اصلاح ساختار راهبری و جذب نیروهای متخصص

در نهایت، شرکت تولید ژلاتین کپسول ایران برای حفظ نقش خود در زنجیره دارویی کشور، نیازمند اصلاحات فوری در حوزه‌های مدیریتی، تخصصی و عملیاتی است. بدون این اقدامات، ادامه فعالیت شرکت با ریسک‌های جدی و تبعات گسترده برای مصرف‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و نظام سلامت همراه خواهد بود.