به گزارش سرمایه فردا، رحیم سرآبادانی با بیان اینکه تجربه نشان می دهد که سازمان های چینی به موقعیت متقاضی توجه نمی کنند، افزود: برای مثال گرفتن ویزا یا حساب باز کردن دربانک در آخرین مرحله ثبت شرکت هاست. این ترتیب به ساختارهای خود چین مربوط است. به همین دلیل برای فعالیت تجاری فقط داشتن مجوز سازمان کافی نیست.
سرآبادانی با اشاره به اینکه تعدادی از کالاها که شانس بیشتری برای ورود به بازار چین دارند، گفت: بخشی از این کالا ها مواد اولیه هستند. از این رو باید توجه کرد آن کالا در کشور چین وجود دارد و یا وارداتی از کشورهای دیگر انجام می شود. همچنین باید بررسی کرد که در آن کالا توان رقابت با کشورهای دیگر را داریم یا خیر و بعد به کشور مورد نظر صادرات کنیم. به طور مثال کار در زمینه بسته بندی که خود کشور چین قوی است یک قسمتی از ارزش گذاری مهم برای کالاها است. به همین دلیل در وهله اول باید مشخص شود در منطقه خودمان چه کالایی می‌توانیم صادر کنیم.
او با تاکید بر اینکه یکی از بزرگترین موانع صادرات کالا محدودیت های تجاری هر کشوری است، تصریح کرد: به طور مثال پسته از کشور به صورت قاچاق مدتی به چین صادر می شد. اما به دلیل اینکه پسته ی ایران از کشورهای دیگر مانند سنگاپور وارد چین می شد صادرات آن همواره با چالش هایی مواجه بوده است. همچنین در بحث صادرات زعفران که کالاهای تقلبی از کشور هند و پاکستان زیاد شده چینی ها در واردات این کالا حساسیت به خرج می دهند. بنابراین باید استانداردهای خاصی برا صادرات این کالا وجود داشته باشد. هرچند در تجارت این کالا چینی ها سعی دارند افراد واسطه را حذف کنند و تسلط بر تجارت منطقه ای این کالا را بدست بگیرند.
به گفته سرآبادانی مواد اولیه مثل نفت و پتروشیمی بیشتر مورد نیاز کشورهای خارجی مثل چین است. به همین دلیل فعالانی که به تازگی وارد حوزه تجارت می شوند می توانند از طریق تجارت اینترنتی در حوزه خرد فروشی اقداماتی انجام دهند. چراکه در زمینه نفت و پتروشیمی چینی ها مجبور به تجارت با شرکت های بزرگ دولتی هستند.بنابراین در حوزه مواد غذایی می شود ورود کرد. اما باید مشابه کالاهای خارجی که در آن بازار هستند با کیفیت و بسته بندی خوب عرضه کرد. در اصل باید قیمت ها را بسنجیم و به صورت رقابتی بررسی کنیم که چه کالاهایی مورد نیاز کشور چین است.
او با اشاره به اینکه یکی از مشکلات چینی ها در تجارت مربوط به بخش پرداخت است افزود: این مسئله به دلیل تحریم و مشخص نبودن بانک ایرانی است.
این کارشناس در ادامه بیان کرد: آینده تجارت با چین در کلیت باتوجه به شرایط فعلی کشور بهتر از سایر کشورهاست. زیرا هم اکنون ارتباط دو کشور دوستانه است و کمتر تحت تاثیر سیاست های غرب قرار دارد. از این رو سود تجارت دوطرفه است و بیشتر کردن اگاهی و اصلاح قوانین محدود کننده داخلی کشور می تواند این ارتباط را بهبود بخشید.
یکی از محدودیت هایی که با اصلاح مقررات به نفع تجارت خواهد بود قیمت گذاری نرخ ارز است. زیرا دو نرخی ارز برای خارجی ها قابل قبول نیست. به طور مثال قیمت بالای دلار در بازار آزاد تجارت چینی ها با ایرانی ها را سخت تر کرده است.
در سال‌های اخیر، عملکرد صنعت سیمان با رشد تقاضا، بهبود صادرات و اصلاح سازوکارهای فروش،…
اکنون تنها چیزی که می‌تواند قطار متوقف‌شده بورس را دوباره به حرکت درآورد، اراده‌ای سیاسی،…
در شرایطی که اعتماد عمومی به بورس کمرنگ شده، سود نقدی فولاد مبارکه برای سهامداران…
رئیس انجمن تأمین‌کنندگان و واردکنندگان برنج با تأکید بر لزوم حمایت از تولیدکنندگان داخلی و…
در روزهایی که بازار سرمایه با افتی فراگیر و کاهش قیمت در اغلب نمادها مواجه…
در سرزمینی که خانه‌ها موقت‌اند و تحریریه‌ها ناپایدار، آرزو شهبازی از تکه‌تکه شدن هویت حرفه‌ای‌اش…